சமீபத்திய செய்தி
திருநாவுக்கரசுசுவாமிகள் அருளிச்செய்த தேவாரப்பதிகங்கள்
6. 01 கோயில் – பெரியதிருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
1 | அரியானை அந்தணர்தஞ் சிந்தை யானை அருமறையி னகத்தானை அணுவை யார்க்குந் தெரியாத தத்துவனைத் தேனைப் பாலைத் திகழொளியைத் தேவர்கள்தங் கோனை மற்றைக் கரியானை நான்முகனைக் கனலைக் காற்றைக் கனைகடலைக் குலவரையைக் கலந்து நின்ற பெரியானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.1 |
2 | கற்றானைக் கங்கைவார் சடையான் றன்னைக்காவிரிசூழ் வலஞ்சுழியுங் கருதி னானை அற்றார்க்கும் அலந்தார்க்கும் அருள்செய் வானை ஆரூரும் புகுவானை அறிந்தோ மன்றே மற்றாருந் தன்னொப்பா ரில்லா தானைவானவர்க ளெப்பொழுதும் வணங்கி யேத்தப் பெற்றானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.2 |
3 | கருமானின் உரியதளே உடையா வீக்கிக் கனைகழல்கள் கலந்தொலிப்ப அனல்கை யேந்தி வருமானத் திரள்தோள்கள் மட்டித் தாடவளர்மதியஞ் சடைக்கணிந்து மானேர் நோக்கி அருமான வாண்முகத்தா ளமர்ந்து காணஅமரர்கணம் முடிவணங்க ஆடு கின்ற பெருமானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.3 |
4 | அருந்தவர்கள் தொழுதேத்தும் அப்பன் றன்னைஅமரர்கள்தம் பெருமானை அரனை மூவா மருந்தமரர்க் கருள்புரிந்த மைந்தன் றன்னைமறிகடலுங் குலவரையும் மண்ணும் விண்ணுந் திருந்தொளிய தாரகையுந் திசைக ளெட்டுந் திரிசுடர்கள் ஓரிரண்டும் பிறவு மாய பெருந்தகையைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.4 |
5 | அருந்துணையை அடியார்தம் அல்லல் தீர்க்கும்அருமருந்தை அகல்ஞாலத் தகத்துள் தோன்றி வருந்துணையுஞ் சுற்றமும் பற்றும் விட்டுவான்புலன்கள் அகத்தடக்கி மடவா ரோடும் பொருந்தணைமேல் வரும்பயனைப் போக மாற்றிப்பொதுநீக்கித் தனைநினைய வல்லோர்க் கென்றும் பெருந்துணையைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.5 |
6 | கரும்பமரும் மொழிமடவாள் பங்கன் றன்னைக் கனவயிரக் குன்றனைய காட்சி யானை அரும்பமரும் பூங்கொன்றைத் தாரான் றன்னை அருமறையோ டாறங்க மாயி னானைச் சுரும்பமருங் கடிபொழில்கள் சூழ்தென் னாரூர்ச் சுடர்க்கொழுந்தைத் துளக்கில்லா விளக்கை மிக்க பெரும்பொருளைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.6 |
7 | வரும்பயனை எழுநரம்பி னோசை யானைவரைசிலையா வானவர்கள் முயன்ற வாளி அரும்பயஞ்செ யவுணர்புர மெரியக் கோத்தஅம்மானை அலைகடல்நஞ் சயின்றான் றன்னைச் சுரும்பமருங் குழல்மடவார் கடைக்கண் நோக்கிற்துளங்காத சிந்தையராய்த் துறந்தோ ருள்ளப் பெரும்பயனைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.7 |
8 | காரானை ஈருரிவைப் போர்வை யானைக்காமருபூங் கச்சியே கம்பன் றன்னை ஆரேனு மடியவர்கட் கணியான் றன்னைஅமரர்களுக் கறிவரிய அளவி லானைப் பாரோரும் விண்ணோரும் பணிய நட்டம் பயில்கின்ற பரஞ்சுடரைப் பரனை எண்ணில் பேரானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.8 |
9 | முற்றாத பால்மதியஞ் சூடினானைமூவுலகுந் தானாய முதல்வன் றன்னைச் செற்றார்கள் புரமூன்றுஞ் செற்றான் றன்னைத்திகழொளியை மரகதத்தைத் தேனைப் பாலைக் குற்றாலத் தமர்ந்துறையுங் குழகன் றன்னைக்கூத்தாட வல்லானைக் கோனை ஞானம் பெற்றானைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.9 |
10 | காரொளிய திருமேனிச் செங்கண் மாலுங் கடிக்கமலத் திருந்தயனுங் காணா வண்ணஞ் சீரொளிய தழற்பிழம்பாய் நின்ற தொல்லைத் திகழொளியைச் சிந்தைதனை மயக்கந் தீர்க்கும் ஏரொளியை இருநிலனும் விசும்பும் விண்ணும் ஏழுலகுங் கடந்தண்டத் தப்பால் நின்ற பேரொளியைப் பெரும்பற்றப் புலியூ ரானைப்பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே. | 6.1.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 02 கோயில் – புக்கதிருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
11 | மங்குல் மதிதவழும் மாட வீதிமயிலாப்பி லுள்ளார் மருக லுள்ளார் கொங்கிற் கொடுமுடியார் குற்றா லத்தார்குடமூக்கி லுள்ளார்போய்க் கொள்ளம் பூதூர்த் தங்கு மிடமறியார் சால நாளார்தரும புரத்துள்ளார் தக்க ளூரார் பொங்குவெண் ணீறணிந்து பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.1 |
12 | நாக மரைக்கசைத்த நம்ப ரிந்நாள்நனிபள்ளி யுள்ளார்போய் நல்லூர்த் தங்கிப் பாகப் பொழுதெல்லாம் பாசூர்த் தங்கிப்பரிதி நியமத்தார் பன்னி ருநாள் வேதமும் வேள்விப் புகையு மோவாவிரிநீர் மிழலை எழுநாள் தங்கிப் போகமும் பொய்யாப் பொருளு மானார்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.2 |
13 | துறங்காட்டி யெல்லாம் விரித்தார் போலுந்தூமதியும் பாம்பு முடையார் போலும் மறங்காட்டி மும்மதிலு மெய்தார் போலும்மந்திரமுந் தந்திரமுந் தாமே போலும் அறங்காட்டி அந்தணர்க்கன் றால நீழல்அறமருளிச் செய்த அரனா ரிந்நாள் புறங்காட் டெரியாடிப் பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.3 |
14 | வாரேறு வனமுலையாள் பாக மாகமழுவாள்கை யேந்தி மயானத் தாடிச் சீரேறு தண்வயல்சூழ் ஓத வேலித்திருவாஞ்சி யத்தார் திருநள் ளாற்றார் காரேறு கண்டத்தார் காமற் காய்ந்தகண்விளங்கு நெற்றியார் கடல்நஞ் சுண்டார் போரேறு தாமேறிப் பூதஞ் சூழப் புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.4 |
15 | காரார் கமழ்கொன்றைக் கண்ணி சூடிக்கபாலங்கை யேந்திக் கணங்கள் பாட ஊரா ரிடும்பிச்சை கொண்டு ழலும் உத்தம ராய்நின்ற ஒருவ னார்தாஞ் சீரார் கழல்வணங்குந் தேவ தேவர்திருவாரூர்த் திருமூலத் தான மேயார் போரார் விடையேறிப் பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.5 |
16 | காதார் குழையினர் கட்டங் கத்தார்கயிலாய மாமலையார் காரோ ணத்தார் மூதாயர் மூதாதை யில்லார் போலும்முதலு மிறுதியுந் தாமே போலும் மாதாய மாதர் மகிழ வன்றுமன்மதவேள் தன்னுடலங் காய்ந்தா ரிந்நாட் போதார் சடைதாழப் பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.6 |
17 | இறந்தார்க்கு மென்றும் இறவா தார்க்கும் இமையவர்க்கும் ஏகமாய் நின்று சென்று பிறந்தார்க்கு மென்றும் பிறவா தார்க்கும் பெரியான்றன் பெருமையே பேச நின்று மறந்தார் மனத்தென்றும் மருவார் போலும்மறைக்காட் டுறையும் மழுவாட் செல்வர் புறந்தாழ் சடைதாழப் பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.7 |
18 | குலாவெண் டலைமாலை யென்பு பூண்டு குளிர்கொன்றைத் தாரணிந்து கொல்லே றேறிக் கலாவெங் களிற்றுரிவைப் போர்வை மூடிக் கையோ டனலேந்திக் காடு றைவார் நிலாவெண் மதியுரிஞ்ச நீண்ட மாடம் நிறைவயல்சூழ் நெய்த்தான மேய செல்வர் புலால்வெண் டலையேந்திப் பூதஞ் சூழப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.8 |
19 | சந்தித்த கோவணத்தர் வெண்ணூல் மார்பர்சங்கரனைக் கண்டீரோ கண்டோ மிந்நாள் பந்தித்த வெள்விடையைப் பாய வேறிப்படுதலையி லென்கொலோ ஏந்திக் கொண்டு வந்திங்கென் வெள்வளையுந் தாமு மெல்லாம்மணியாரூர் நின்றந்தி கொள்ளக் கொள்ளப் பொன்றி மணிவிளக்குப் பூதம் பற்றப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.9 |
20 | பாதங்கள் நல்லார் பரவி யேத்தப்பத்திமையாற் பணிசெய்யுந் தொண்டர் தங்கள் ஏதங்கள் தீர இருந்தார் போலும்எழுபிறப்பும் ஆளுடைய ஈச னார்தாம் வேதங்க ளோதியோர் வீணை யேந்திவிடையொன்று தாமேறி வேத கீதர் பூதங்கள் சூழப் புலித்தோல் வீக்கிப்புலியூர்ச்சிற் றம்பலமே புக்கார் தாமே. | 6.2.10 |
21 | பட்டுடுத்துத் தோல்போர்த்துப் பாம்பொன் றார்த்துப்பகவனார் பாரிடங்கள் சூழ நட்டஞ் சிட்டராய்த் தீயேந்திச் செல்வார் தம்மைத் தில்லைச்சிற் றம்பலத்தே கண்டோ மிந்நாள் விட்டிலங்கு சூலமே வெண்ணூ லுண்டே ஓதுவதும் வேதமே வீணை யுண்டே கட்டங்கங் கையதே சென்று காணீர்கறைசேர் மிடற்றெங் கபாலி யார்க்கே. | 6.2.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 03 திருவீரட்டானம் – ஏழைத்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
22 | வெறிவிரவு கூவிளநற் றொங்க லானை வீரட்டத் தானைவெள் ளேற்றி னானைப் பொறியரவி னானைப்புள் ளூர்தி யானைப்பொன்னிறத்தி னானைப் புகழ்தக் கானை அறிதற் கரியசீ ரம்மான் றன்னைஅதியரைய மங்கை அமர்ந்தான் றன்னை எறிகெடிலத் தானை இறைவன் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.1 |
23 | வெள்ளிக்குன் றன்ன விடையான் றன்னைவில்வலான் வில்வட்டங் காய்ந்தான் றன்னைப் புள்ளி வரிநாகம் பூண்டான் றன்னைப்பொன்பிதிர்ந் தன்ன சடையான் றன்னை வள்ளி வளைத்தோள் முதல்வன் றன்னைவாரா வுலகருள வல்லான் றன்னை எள்க இடுபிச்சை ஏற்பான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.2 |
24 | முந்தி யுலகம் படைத்தான் றன்னைமூவா முதலாய மூர்த்தி தன்னைச் சந்தவெண் டிங்கள் அணிந்தான் றன்னைத்தவநெறிகள் சாதிக்க வல்லான் றன்னைச் சிந்தையில் தீர்வினையைத் தேனைப் பாலைச்செழுங்கெடில வீரட்ட மேவி னானை எந்தை பெருமானை ஈசன் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.3 |
25 | மந்திரமும் மறைப்பொருளு மானான் றன்னைமதியமும் ஞாயிறுங் காற்றுந் தீயும் அந்தரமு மலைகடலு மானான் றன்னை அதியரைய மங்கை அமர்ந்தான் றன்னைக் கந்தருவஞ் செய்திருவர் கழல்கை கூப்பிக்கடிமலர்கள் பலதூவிக் காலை மாலை இந்திரனும் வானவருந் தொழச்செல் வானைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.4 |
26 | ஒருபிறப்பி லானடியை உணர்ந்துங் காணார்உயர்கதிக்கு வழிதேடிப் போக மாட்டார் வருபிறப்பொன் றுணராது மாசு பூசிவழிகாணா தவர்போல்வார் மனத்த னாகி அருபிறப்பை அறுப்பிக்கும் அதிகை யூரன் அம்மான்றன் அடியிணையே அணைந்து வாழா திருபிறப்பும் வெறுவியராய் இருந்தார் சொற்கேட்டேழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.5 |
27 | ஆறேற்க வல்ல சடையான் றன்னைஅஞ்சனம் போலு மிடற்றான் றன்னைக் கூறேற்கக் கூறமர வல்லான் றன்னைக்கோல்வளைக்கை மாதராள் பாகன் றன்னை நீறேற்கப் பூசும் அகலத் தானைநின்மலன் றன்னை நிமலன் றன்னை ஏறேற்க ஏறுமா வல்லான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.6 |
28 | குண்டாக்க னாயுழன்று கையி லுண்டுகுவிமுலையார் தம்முன்னே நாண மின்றி உண்டி யுகந்தமணே நின்றார் சொற்கேட்டுடனாகி யுழிதந்தேன் உணர்வொன் றின்றி வண்டுலவு கொன்றையங் கண்ணி யானைவானவர்க ளேத்தப் படுவான் றன்னை எண்டிசைக்கு மூர்த்தியாய் நின்றான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.7 |
29 | உறிமுடித்த குண்டிகைதங் கையிற் றூக்கிஊத்தைவாய்ச் சமணர்க்கோர் குண்டாக் கனாய்க் கறிவிரவு நெய்சோறு கையி லுண்டுகண்டார்க்குப் பொல்லாத காட்சி யானேன் மறிதிரைநீர்ப் பவ்வநஞ் சுண்டான் றன்னைமறித்தொருகால் வல்வினையேன் நினைக்க மாட்டேன் எறிகெடில நாடர் பெருமான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.8 |
30 | நிறைவார்ந்த நீர்மையாய் நின்றான் றன்னைநெற்றிமேற் கண்ணொன் றுடையான் றன்னை மறையானை மாசொன் றிலாதான் றன்னைவானவர்மேல் மலரடியை வைத்தான் றன்னைக் கறையானைக் காதார் குழையான் றன்னைக்கட்டங்க மேந்திய கையி னானை இறையானை எந்தை பெருமான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.9 |
31 | தொல்லைவான் சூழ்வினைகள் சூழப் போந்துதூற்றியே னாற்றியேன் சுடராய் நின்று வல்லையே இடர்தீர்த்திங் கடிமை கொண்ட வானவர்க்குந் தானவர்க்கும் பெருமான் றன்னைக் கொல்லைவாய்க் குருந்தொசித்துக் குழலு மூதுங் கோவலனும் நான்முகனுங் கூடி யெங்கும் எல்லைகாண் பரியானை எம்மான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.10 |
32 | முலைமறைக்கப் பட்டுநீ ராடப் பெண்கள் முறைமுறையால் நந்தெய்வ மென்று தீண்டித் தலைபறிக்குந் தன்மையர்க ளாகி நின்றுதவமேயென் றவஞ்செய்து தக்க தோரார் மலைமறிக்கச் சென்ற இலங்கைக் கோனை மதனழியச் செற்றசே வடியி னானை இலைமறித்த கொன்றையந் தாரான் றன்னைஏழையே னான்பண் டிகழ்ந்த வாறே. | 6.3.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 04 திருவதிகைவீரட்டானம் – அடையாளத்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
33 | சந்திரனை மாகங்கைத் திரையால் மோதச் சடாமகுடத் திருத்துமே சாம வேதக் கந்தருவம் விரும்புமே கபால மேந்து கையனே மெய்யனே கனக மேனிப் பந்தணவு மெல்விரலாள் பாக னாமேபசுவேறு மேபரம யோகி யாமே ஐந்தலைய மாசுணங்கொண் டரையார்க் கும்மேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.1 |
34 | ஏறேறி யேழுலகும் உழிதர் வானேஇமையவர்கள் தொழுதேத்த இருக்கின் றானே பாறேறு படுதலையிற் பலிகொள் வானேபடவரவந் தடமார்பிற் பயில்வித் தானே நீறேறு செழும்பவளக் குன்றொப் பானேநெற்றிமேல் ஒற்றைக்கண் நிறைவித் தானே ஆறேறு சடைமுடிமேற் பிறைவைத் தானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.2 |
35 | முண்டத்திற் பொலிந்திலங்கு மேனி யானேமுதலாகி நடுவாகி முடிவா னானே கண்டத்தில் வெண்மருப்பின் காறை யானேகதநாகங் கொண்டாடுங் காட்சி யானே பிண்டத்தின் இயற்கைக்கோர் பெற்றி யானேபெருநிலநீர் தீவளிஆ காச மாகி அண்டத்துக் கப்பாலாய் இப்பா லானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.3 |
36 | செய்யனே கரியனே கண்டம் பைங்கண் வெள்ளெயிற்றா டரவனே வினைகள் போக வெய்யனே தண்கொன்றை மிலைத்த சென்னிச் சடையனே விளங்குமழுச் சூல மேந்துங் கையனே காலங்கள் மூன்றா னானேகருப்புவிற் றனிக்கொடும்பூண் காமற் காய்ந்த ஐயனே பருத்துயர்ந்த ஆனேற் றானேஅவனாகி லதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.4 |
37 | பாடுமே யொழியாமே நால்வே தமும்படர்சடைமேல் ஒளிதிகழப் பனிவெண் டிங்கள் சூடுமே அரைதிகழத் தோலும் பாம்புஞ் சுற்றுமே தொண்டைவாய் உமையோர் பாகங் கூடுமே குடமுழவம் வீணை தாளங்குறுநடைய சிறுபூதம் முழக்க மாக்கூத் தாடுமே அந்தடக்கை அனலேந் தும்மேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.5 |
38 | ஒழித்திடுமே உள்குவார் உள்ளத் துள்ள உறுபிணியுஞ் செறுபகையும் ஒற்றைக் கண்ணால் விழித்திடுமே காமனையும் பொடியா வீழவெள்ளப் புனற்கங்கை செஞ்சடைமேல் இழித்திடுமே ஏழுலகுந் தானா கும்மேஇயங்குந் திரிபுரங்க ளோரம் பினால் அழித்திடுமே ஆதிமா தவத்து ளானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.6 |
39 | குழலோடு கொக்கரைகைத் தாளம் மொந்தைகுறட்பூதம் முன்பாடத் தானா டும்மே கழலாடு திருவிரலாற் கரணஞ் செய்துகனவின்கண் திருவுருவந் தான்காட் டும்மே எழிலாருந் தோள்வீசி நடமா டும்மேஈமப் புறங்காட்டில் ஏமந் தோறும் அழலாடு மேயட்ட மூர்த்தி யாமேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.7 |
40 | மாலாகி மதமிக்க களிறு தன்னை வதைசெய்து மற்றதனின் உரிவை கொண்டு மேலாலுங் கீழாலுந் தோன்றா வண்ணம்வெம்புலால் கைகலக்க மெய்போர்த் தானே கோலாலம் படவரைநட் டரவு சுற்றிக்குரைகடலைத் திரையலறக் கடைந்து கொண்ட ஆலால முண்டிருண்ட கண்டத் தானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.8 |
41 | செம்பொனாற் செய்தழகு பெய்தாற் போலுஞ்செஞ்சடையெம் பெருமானே தெய்வ நாறும் வம்பினார் மலர்க்கூந்த லுமையாள் காதல் மணவாள னேவலங்கை மழுவா ளனே நம்பனே நான்மறைகள் தொழநின் றானே நடுங்காதார் புரமூன்றும் நடுங்கச் செற்ற அம்பனே அண்டகோ சரத்து ளானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.9 |
42 | எழுந்ததிரை நதித்துவலை நனைந்த திங்கள் இளநிலாத் திகழ்கின்ற வளர்ச டையனே கொழும்பவளச் செங்கனிவாய்க் காமக் கோட்டி கொங்கையிணை அமர்பொருது கோலங் கொண்ட தழும்புளவே வரைமார்பில் வெண்ணூ லுண்டேசாந்தமொடு சந்தனத்தின் அளறு தங்கி அழுந்தியசெந் திருவுருவில் வெண்ணீற் றானேஅவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.10 |
43 | நெடியானும் நான்முகனும் நேடிக் காணா நீண்டானே நேரொருவ ரில்லா தானே கொடியேறு கோலமா மணிகண் டனேகொல்வேங்கை அதளனே கோவ ணவனே பொடியேறு மேனியனே ஐயம் வேண்டிப் புவலோகந் திரியுமே புரிநூ லானே அடியாரை அமருலகம் ஆள்விக் கும்மே அவனாகில் அதிகைவீ ரட்ட னாமே. | 6.4.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 05 திருவீரட்டானம் – போற்றித்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
44 | எல்லாஞ் சிவனென்ன நின்றாய் போற்றிஎரிசுடராய் நின்ற இறைவா போற்றி கொல்லார் மழுவாட் படையாய் போற்றி கொல்லுங் கூற்றொன்றை உதைத்தாய் போற்றி கல்லாதார் காட்சிக் கரியாய் போற்றிகற்றா ரிடும்பை களைவாய் போற்றி வில்லால் வியனரணம் எய்தாய் போற்றிவீரட்டங் காதல் விமலா போற்றி. | 6.5.1 |
45 | பாட்டுக்கும் ஆட்டுக்கும் பண்பா போற்றி பல்லூழி யாய படைத்தாய் போற்றி ஓட்டகத்தே யூணா உகந்தாய் போற்றி உள்குவார் உள்ளத் துறைவாய் போற்றி காட்டகத்தே ஆடல் மகிழ்ந்தாய் போற்றிகார்மேக மன்ன மிடற்றாய் போற்றி ஆட்டுவதோர் நாகம் அசைத்தாய் போற்றிஅலைகெடில வீரட்டத் தாள்வாய் போற்றி. | 6.5.2 |
46 | முல்லையங் கண்ணி முடியாய் போற்றிமுழுநீறு பூசிய மூர்த்தி போற்றி எல்லை நிறைந்த குணத்தாய் போற்றி ஏழ்நரம்பி னோசை படைத்தாய் போற்றி சில்லைச் சிரைத்தலையில் ஊணா போற்றிசென்றடைந்தார் தீவினைகள் தீர்ப்பாய் போற்றி தில்லைச்சிற் றம்பல மேயாய் போற்றிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வா போற்றி. | 6.5.3 |
47 | சாம்பர் அகலத் தணிந்தாய் போற்றிதவநெறிகள் சாதித்து நின்றாய் போற்றி கூம்பித் தொழுவார்தங் குற்றே வலைக் குறிக்கொண் டிருக்குங் குழகா போற்றி பாம்பும் மதியும் புனலுந் தம்மிற் பகைதீர்த் துடன்வைத்த பண்பா போற்றி ஆம்பல் மலர்கொண் டணிந்தாய் போற்றிஅலைகெடில வீரட்டத் தாள்வாய் போற்றி. | 6.5.4 |
48 | நீறேறு நீல மிடற்றாய் போற்றிநிழல்திகழும் வெண்மழுவாள் வைத்தாய் போற்றி கூறே றுமையொருபாற் கொண்டாய் போற்றிகோளரவம் ஆட்டுங் குழகா போற்றி ஆறேறு சென்னி யுடையாய் போற்றிஅடியார்கட் காரமுத மானாய் போற்றி ஏறேற என்றும் உகப்பாய் போற்றிஇருங்கெடில வீரட்டத் தெந்தாய் போற்றி. | 6.5.5 |
49 | பாடுவார் பாட லுகப்பாய் போற்றிபழையாற்றுப் பட்டீச் சுரத்தாய் போற்றி வீடுவார் வீடருள வல்லாய் போற்றிவேழத் துரிவெருவப் போர்த்தாய் போற்றி நாடுவார் நாடற் கரியாய் போற்றிநாகம் அரைக்கசைத்த நம்பா போற்றி ஆடுமா னைந்தும் உகப்பாய் போற்றிஅலைகெடில வீரட்டத் தாள்வாய் போற்றி. | 6.5.6 |
50 | மண்டுளங்க ஆடல் மகிழ்ந்தாய் போற்றிமால்கடலு மால்விசும்பு மானாய் போற்றி விண்டுளங்க மும்மதிலும் எய்தாய் போற்றிவேழத் துரிமூடும் விகிர்தா போற்றி பண்டுளங்கப் பாடல் பயின்றாய் போற்றி பார்முழுது மாய பரமா போற்றி கண்டுளங்கக் காமனைமுன் காய்ந்தாய் போற்றிகார்க்கெடிலங் கொண்ட கபாலி போற்றி. | 6.5.7 |
51 | வெஞ்சினவெள் ளேறூர்தி யுடையாய் போற்றிவிரிசடைமேல் வெள்ளம் படைத்தாய் போற்றி துஞ்சாப் பலிதேருந் தோன்றால் போற்றிதொழுதகை துன்பந் துடைப்பாய் போற்றி நஞ்சொடுங்குங் கண்டத்து நாதா போற்றிநான்மறையோ டாறங்க மானாய் போற்றி அஞ்சொலாள் பாகம் அமர்ந்தாய் போற்றிஅலைகெடில வீரட்டத் தாள்வாய் போற்றி. | 6.5.8 |
52 | சிந்தையாய் நின்ற சிவனே போற்றிசீபர்ப்ப தஞ்சிந்தை செய்தாய் போற்றி புந்தியாய்ப் புண்டரிகத் துள்ளாய் போற்றிபுண்ணியனே போற்றி புனிதா போற்றி சந்தியாய் நின்ற சதுரா போற்றிதத்துவனே போற்றியென் தாதாய் போற்றி அந்தியாய் நின்ற அரனே போற்றிஅலைகெடில வீரட்டத் தாள்வாய் போற்றி. | 6.5.9 |
53 | முக்கணா போற்றி முதல்வா போற்றிமுருகவேள் தன்னைப் பயந்தாய் போற்றி தக்கணா போற்றி தருமா போற்றிதத்துவனே போற்றியென் தாதாய் போற்றி தொக்கணா வென்றிருவர் தோள்கை கூப்பத் துளங்கா தெரிசுடராய் நின்றாய் போற்றி எக்கண்ணுங் கண்ணிலேன் எந்தாய் போற்றிஎறிகெடில வீரட்டத் தீசா போற்றி. | 6.5.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 06 திருவதிகைவீரட்டானம் – திருவடித்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
54 | அரவணையான் சிந்தித் தரற்றும்மடிஅருமறையான் சென்னிக் கணியாமடி சரவணத்தான் கைதொழுது சாரும்மடிசார்ந்தார்கட் கெல்லாஞ் சரணாமடி பரவுவார் பாவம் பறைக்கும்மடிபதினெண் கணங்களும் பாடும்மடி திரைவிரவு தென்கெடில நாடன்னடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.1 |
55 | கொடுவினையா ரென்றுங் குறுகாவடிகுறைந்தடைந்தார் ஆழாமைக் காக்கும்மடி படுமுழவம் பாணி பயிற்றும்மடிபதைத்தெழுந்த வெங்கூற்றைப் பாய்ந்தவடி கடுமுரணே றூர்ந்தான் கழற்சேவடிகடல்வையங் காப்பான் கருதும்மடி நெடுமதியங் கண்ணி யணிந்தானடிநிறைகெடில வீரட்டம் நீங்காவடி. | 6.6.2 |
56 | வைதெழுவார் காமம்பொய் போகாவடிவஞ்சவலைப் பாடொன் றில்லாவடி கைதொழுது நாமேத்திக் காணும்மடிகணக்கு வழக்கைக் கடந்தவடி நெய்தொழுது நாமேத்தி யாட்டும்மடிநீள்விசும்பை ஊடறுத்து நின்றவடி தெய்வப் புனற்கெடில நாடன்னடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.3 |
57 | அரும்பித்த செஞ்ஞாயி றேய்க்கும்மடிஅழகெழுத லாகா அருட்சேவடி சுரும்பித்த வண்டினங்கள் சூழ்ந்தவடிசோமனையுங் காலனையுங் காய்ந்தவடி பெரும்பித்தர் கூடிப் பிதற்றும்மடிபிழைத்தார் பிழைப்பறிய வல்லவடி திருந்துநீர்த் தென்கெடில நாடன்னடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.4 |
58 | ஒருகாலத் தொன்றாகி நின்றவடிஊழிதோ றூழி உயர்ந்தவடி பொருகழலும் பல்சிலம்பும் ஆர்க்கும்மடிபுகழ்வார் புகழ்தகைய வல்லவடி இருநிலத்தார் இன்புற்றங் கேத்தும்மடிஇன்புற்றார் இட்டபூ ஏறும்மடி திருவதிகைத் தென்கெடில நாடன்னடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.5 |
59 | திருமகட்குச் செந்தா மரையாமடிசிறந்தவர்க்குத் தேனாய் விளைக்கும்மடி பொருளவர்க்குப் பொன்னுரையாய் நின்றவடிபுகழ்வார் புகழ்தகைய வல்லவடி உருவிரண்டு மொன்றோடொன் றொவ்வாவடிஉருவென் றுணரப் படாதவடி திருவதிகைத் தென்கெடில நாடன்னடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.6 |
60 | உரைமாலை யெல்லா முடையவடிஉரையால் உணரப் படாதவடி வரைமாதை வாடாமை வைக்கும்மடிவானவர்கள் தாம்வணங்கி வாழ்த்தும்மடி அரைமாத் திரையில் லடங்கும்மடிஅகலம் அளக்கிற்பார் இல்லாவடி கரைமாங் கலிக்கெடில நாடன்னடிகமழ்வீரட் டானக் காபாலியடி. | 6.6.7 |
61 | நறுமலராய் நாறு மலர்ச்சேவடி நடுவாய் உலகநா டாயவடி செறிகதிருந் திங்களுமாய் நின்றவடிதீத்திரளா யுள்ளே திகழ்ந்தவடி மறுமதியை மாசு கழுவும்மடிமந்திரமுந் தந்திரமு மாயவடி செறிகெடில நாடர் பெருமானடிதிருவீரட் டானத்தெஞ் செல்வனடி. | 6.6.8 |
62 | அணியனவுஞ் சேயனவு மல்லாவடிஅடியார்கட் காரமுத மாயவடி பணிபவர்க்குப் பாங்காக வல்லவடிபற்றற்றார் பற்றும் பவளவடி மணியடி பொன்னடி மாண்பாமடிமருந்தாய்ப் பிணிதீர்க்க வல்லவடி தணிபாடு தண்கெடில நாடன்னடிதகைசார் வீரட்டத் தலைவனடி. | 6.6.9 |
63 | அந்தாம ரைப்போ தலர்ந்தவடிஅரக்கனையும் ஆற்றல் அழித்தவடி முந்தாகி முன்னே முளைத்தவடிமுழங்கழலாய் நீண்டவெம் மூர்த்தியடி பந்தாடு மெல்விரலாள் பாகன்னடிபவளத் தடவரையே போல்வானடி வெந்தார் சுடலைநீ றாடும்மடிவீரட்டங் காதல் விமலனடி. | 6.6.10 |
இத்தலம் நடுநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – திருவீரட்டேசுவரர்,
தேவியார் – திருவதிகைநாயகியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6. 07 திருவீரட்டானம் – காப்புத்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
64 | செல்வப் புனற்கெடில வீரட்டமுஞ் சிற்றேம மும்பெருந்தண் குற்றாலமுந் தில்லைச்சிற் றம்பலமுந் தென்கூடலுந்தென்னானைக் காவுஞ் சிராப்பள்ளியும் நல்லூருந் தேவன் குடிமருகலும்நல்லவர்கள் தொழுதேத்து நாரையூருங் கல்லலகு நெடும்புருவக் கபாலமேந்திக் கட்டங்கத் தோடுறைவார் காப்புக்களே. | 6.7.1 |
65 | தீர்த்தப் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருக்கோவல் வீரட்டம் வெண்ணெய்நல்லூர் ஆர்த்தருவி வீழ்சுனைநீர் அண்ணாமலை அறையணி நல்லூரும் அரநெறியும் ஏத்துமின்கள் நீரேத்த நின்றஈசன்இடைமரு தின்னம்பர் ஏகம்பமும் கார்த்தயங்கு சோலைக் கயிலாயமுங்கண்ணுதலான் தன்னுடைய காப்புக்களே. | 6.7.2 |
66 | சிறையார் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருப்பா திரிப்புலியூர் திருவாமாத்தூர் துறையார் வனமுனிக ளேத்தநின்ற சோற்றுத் துறைதுருத்தி நெய்த்தானமும் அறையார் புனலொழுகு காவிரிசூழ் ஐயாற் றமுதன் பழனம்நல்ல கறையார் பொழில்புடைசூழ் கானப்பேருங் கழுக்குன்றுந் தம்முடைய காப்புக்களே. | 6.7.3 |
67 | திரையார் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருவாரூர் தேவூர் திருநெல்லிக்கா உரையார் தொழநின்ற ஒற்றியூரும்ஓத்தூரும் மாற்பேறும் மாந்துறையும் வரையா ரருவிசூழ் மாநதியும்மாகாளங் கேதாரம் மாமேருவுங் கரையார் புனலொழுகு காவிரிசூழ் கடம்பந் துறையுறைவார் காப்புக்களே. | 6.7.4 |
68 | செழுநீர்ப் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திரிபுராந் தகந்தென்னார் தேவீச்சரங் கொழுநீர் புடைசுழிக்குங் கோட்டுக்காவுங் குடமூக்குங் கோகரணங் கோலக்காவும் பழிநீர்மை யில்லாப் பனங்காட்டூரும்பனையூர் பயற்றூர் பராய்த்துறையுங் கழுநீர் மதுவிரியுங் காளிங்கமுங்கணபதீச் சரத்தார்தங் காப்புக்களே. | 6.7.5 |
69 | தெய்வப் புனற்கெடில வீரட்டமுஞ்செழுந்தண் பிடவூருஞ் சென்றுநின்று பவ்வந் திரியும் பருப்பதமும்பறியலூர் வீரட்டம் பாவநாசம் மவ்வந் திரையும் மணிமுத்தமும்மறைக்காடும் வாய்மூர் வலஞ்சுழியுங் கவ்வை வரிவண்டு பண்ணேபாடுங் கழிப்பாலை தம்முடைய காப்புக்களே. | 6.7.6 |
70 | தெண்ணீர்ப் புனற்கெடில வீரட்டமுஞ்சிக்காலி வல்லந் திருவேட்டியும் உண்ணீரார் ஏடகமும் ஊறல்அம்பர் உறையூர் நறையூர் அரணநல்லூர் விண்ணார் விடையான் விளமர்வெண்ணி மீயச்சூர் வீழி மிழலைமிக்க கண்ணார் நுதலார் கரபுரமுங் காபாலி யாரவர்தங் காப்புக்களே. | 6.7.7 |
71 | தெள்ளும் புனற்கெடில வீரட்டமுந் திண்டீச் சரமுந் திருப்புகலூர் எள்ளும் படையான் இடைத்தானமும்ஏயீச் சரமுநல் லேமங்கூடல் கொள்ளு மிலயத்தார் கோடிகாவுங் குரங்கணில் முட்டமுங் குறும்பலாவுங் கள்ளருந்தத் தெள்ளியா ருள்கியேத்துங்காரோணந் தம்முடைய காப்புக்களே. | 6.7.8 |
72 | சீரார் புனற்கெடில வீரட்டமுந் திருக்காட்டுப் பள்ளி திருவெண்காடும் பாரார் பரவுஞ்சீர்ப் பைஞ்ஞீலியும் பந்தணை நல்லூரும் பாசூர்நல்லம் நீரார் நிறைவயல்சூழ் நின்றியூரும்நெடுங்களமும் நெல்வெண்ணெய் நெல்வாயிலுங் காரார் கமழ்கொன்றைத் தாரார்க்கென்றுங்கடவூரில் வீரட்டங் காப்புக்களே. | 6.7.9 |
73 | சிந்தும் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருவாஞ் சியமுந் திருநள்ளாறும் அந்தண் பொழில்புடைசூழ் அயோகந்தியும் ஆக்கூரு மாவூரு மான்பட்டியும் எந்தம் பெருமாற் கிடமாவது இடைச்சுரமும் எந்தை தலைச்சங்காடுங் கந்தங் கமழுங் கரவீரமுங்கடம்பூர்க் கரக்கோயில் காப்புக்களே. | 6.7.10 |
74 | தேனார் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருச்செம்பொன் பள்ளிதிருப் பூவணமும் வானோர் வணங்கும் மணஞ்சேரியும்மதிலுஞ்சை மாகாளம் வாரணாசி ஏனோர்க ளேத்தும் வெகுளீச்சரம் இலங்கார் பருப்பதத்தோ டேணார்சோலைக் கானார் மயிலார் கருமாரியுங்கறைமிடற்றார் தம்முடைய காப்புக்களே. | 6.7.11 |
75 | திருநீர்ப் புனற்கெடில வீரட்டமுந்திருவளப்பூர் தெற்கேறு சித்தவடம் வருநீர் வளம்பெருகு மானிருபமும்மயிலாப்பில் மன்னினார் மன்னியேத்தும் பெருநீர் வளர்சடையான் பேணிநின்றபிரமபுரஞ் சுழியல் பெண்ணாகடங் கருநீல வண்டரற்றுங் காளத்தியுங்கயிலாயந் தம்முடைய காப்புக்களே. | 6.7.12 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.8 திருக்காளத்தி – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
76 | விற்றூணொன் றில்லாத நல்கூர்ந் தான்காண்வியன்கச்சிக் கம்பன்காண் பிச்சை யல்லால் மற்றூணொன் றில்லாத மாசது ரன்காண்மயானத்து மைந்தன்காண் மாசொன் றில்லாப் பொற்றூண்காண் மாமணிநற் குன்றொப் பான்காண்பொய்யாது பொழிலேழுந் தாங்கி நின்ற கற்றூண்காண் காளத்தி காணப் பட்ட கணநாதன் காணவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.1 |
77 | இடிப்பான்காண் என்வினையை ஏகம் பன்காண்எலும்பா பரணன்காண் எல்லாம் முன்னே முடிப்பான்காண் மூவுலகு மாயி னான்காண்முறைமையால் ஐம்புரியும் வழுவா வண்ணம் படித்தான் தலையறுத்த பாசு பதன்காண்பராய்த்துறையான் பழனம்பைஞ் ஞீலி யான்காண் கடித்தார் கமழ்கொன்றைக் கண்ணி யான்காண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.2 |
78 | நாரணன்காண் நான்முகன்காண் நால்வே தன்காண்ஞானப் பெருங்கடற்கோர் நாவா யன்ன பூரணன்காண் புண்ணியன்காண் புராணன் றான்காண்புரிசடைமேற் புனலேற்ற புனிதன் றான்காண் சாரணன்காண் சந்திரன்காண் கதிரோன் றான்காண்தன்மைக்கண் தானேகாண் தக்கோர்க் கெல்லாங் காரணன்காண் காளத்தி காணப் பட்ட கணநாதன் காணவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.3 |
79 | செற்றான்காண் என்வினையைத் தீயா டிகாண்திருவொற்றி யூரான்காண் சிந்தை செய்வார்க் குற்றான்காண் ஏகம்பம் மேவி னான்காண்உமையாள்நற் கொழுநன்காண் இமையோ ரேத்துஞ் சொற்றான்காண் சோற்றுத் துறையு ளான்காண்சுறாவேந்தன் ஏவலத்தை நீறா நோக்கக் கற்றான்காண் காளத்தி காணப் பட்ட கணநாதன் காணவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.4 |
80 | மனத்தகத்தான் தலைமேலான் வாக்கி னுள்ளான்வாயாரத் தன்னடியே பாடுந் தொண்டர் இனத்தகத்தான் இமையவர்தஞ் சிரத்தின் மேலான்ஏழண்டத் தப்பாலான் இப்பாற் செம்பொன் புனத்தகத்தான் நறுங்கொன்றைப் போதி னுள்ளான்பொருப்பிடையான் நெருப்பிடையான் காற்றி னுள்ளான் கனத்தகத்தான் கயிலாயத் துச்சி யுள்ளான்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.5 |
81 | எல்லாம்முன் தோன்றாமே தோன்றி னான்காண்ஏகம்ப மேயான்காண் இமையோ ரேத்தப் பொல்லாப் புலனைந்தும் போக்கி னான்காண்புரிசடைமேற் பாய்கங்கை பூரித் தான்காண் நல்லவிடை மேற்கொண்டு நாகம் பூண்டுநளிர்சிரமொன் றேந்தியோர் நாணா யற்ற கல்லாடை மேற்கொண்ட காபா லிகாண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.6 |
82 | கரியுருவு கண்டத்தெங் கண்ணு ளான்காண்கண்டன்காண் வண்டுண்ட கொன்றை யான்காண் எரிபவள வண்ணன்காண் ஏகம் பன்காண்எண்டிசையுந் தானாய குணத்தி னான்காண் திரிபுரங்கள் தீயிட்ட தீயா டிகாண்தீவினைகள் தீர்த்திடுமென் சிந்தை யான்காண் கரியுரிவை போர்த்துகந்த காபா லிகாண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.7 |
83 | இல்லாடிச் சில்பலிசென் றேற்கின் றான்காண்இமையவர்கள் தொழுதிறைஞ்ச இருக்கின் றான்காண் வில்லாடி வேடனா யோடி னான்காண் வெண்ணூ லுஞ்சேர்ந்த அகலத் தான்காண் மல்லாடு திரள்தோள்மேல் மழுவா ளன்காண்மலைமகள்தன் மணாளன்காண் மகிழ்ந்து முன்னாள் கல்லாலின் கீழிருந்த காபா லிகான்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.8 |
84 | தேனப்பூ வண்டுண்ட கொன்றை யான்காண்திருவேகம் பத்தான்காண் தேனார்ந் துக்க ஞானப்பூங் கோதையாள் பாகத் தான்காண்நம்பன்காண் ஞானத் தொளியா னான்காண் வானப்பே ரூரு மறிய வோடி மட்டித்து நின்றான்காண் வண்டார் சோலைக் கானப்பே ரூரான்காண் கறைக்கண் டன்காண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.9 |
85 | இறையவன்காண் ஏழுலகு மாயி னான்காண்ஏழ்கடலுஞ் சூழ்மலையு மாயி னான்காண் குறையுடையார் குற்றேவல் கொள்வான் றான்காண்குடமூக்கிற் கீழ்க்கோட்டம் மேவி னான்காண் மறையுடைய வானோர் பெருமான் றான்காண்மறைக்காட் டுறையும் மணிகண் டன்காண் கறையுடைய கண்டத்தெங் காபா லிகாண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.10 |
86 | உண்ணா வருநஞ்ச முண்டான் றான்காண்ஊழித்தீ யன்னான்காண் உகப்பார் காணப் பண்ணாரப் பல்லியம் பாடி னான்காண்பயின்றநால் வேதத்தின் பண்பி னான்காண் அண்ணா மலையான்காண் அடியா ரீட்டம் அடியிணைகள் தொழுதேத்த அருளு வான்காண் கண்ணாரக் காண்பார்க்கோர் காட்சி யான்காண்காளத்தி யானவனென் கண்ணு ளானே. | 6.8.11 |
இத்தலம் தொண்டைநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – காளத்திநாதர்,
தேவியார் – ஞானப்பூங்கோதையாரம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.9 திருஆமாத்தூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
87 | வண்ணங்கள் தாம்பாடி வந்து நின்று வலிசெய்து வளைகவர்ந்தார் வகையால் நம்மைக் கண்ணம்பால் நின்றெய்து கனலப் பேசிக்கடியதோர் விடையேறிக் காபா லியார் சுண்ணங்கள் தாங்கொண்டு துதையப் பூசித்தோலுடுத்து நூல்பூண்டு தோன்றத் தோன்ற அண்ணலார் போகின்றார் வந்து காணீர்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.1 |
88 | வெந்தார்வெண் பொடிப்பூசி வெள்ளை மாலை விரிசடைமேற் றாஞ்சூடி வீணை யேந்திக் கந்தாரந் தாமுரலாப் போகா நிற்கக்கறைசேர் மணிமிடாற்றீ ரூரே தென்றேன் நொந்தார்போல் வந்தென தில்லே புக்குநுடங்கே ரிடைமடவாய் நம்மூர் கேட்கில் அந்தா மரைமலர்மேல் அளிவண் டியாழ்செய் ஆமாத்தூர் என்றடிகள் போயி னாரே. | 6.9.2 |
89 | கட்டங்கந் தாமொன்று கையி லேந்திக்கடிய விடையேறிக் காபா லியார் இட்டங்கள் தாம்பேசி இல்லே புக்குஇடும்பலியும் இடக்கொள்ளார் போவா ரல்லர் பட்டிமையும் படிறுமே பேசா நின்றார்பார்ப்பாரைப் பரிசழிப்பார் போல்கின் றார்தாம் அட்டிய சில்பலியுங் கொள்ளார் விள்ளார்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.3 |
90 | பசைந்தபல பூதத்தர் பாட லாடல்படநாகக் கச்சையர் பிச்சைக் கென்றங் கிசைந்ததோ ரியல்பினர் எரியின் மேனி இமையாமுக் கண்ணினர் நால்வே தத்தர் பிசைந்ததிரு நீற்றினர் பெண்ணோர் பாகம் பிரிவறியாப் பிஞ்ஞகனார் தெண்ணீர்க் கங்கை அசைந்த திருமுடியர் அங்கைத் தீயர்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.4 |
91 | உருளுடைய தேர்புரவி யோடும் யானைஒன்றாலுங் குறைவில்லை ஊர்தி வெள்ளே றிருளுடைய கண்டத்தர் செந்தீ வண்ணர்இமையவர்கள் தொழுதேத்தும் இறைவ னார்தாம் பொருளுடைய ரல்லர் இலரு மல்லர்புலித்தோ லுடையாகப் பூதஞ் சூழ அருளுடைய அங்கோதை மாலை மார்பர்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.5 |
92 | வீறுடைய ஏறேறி நீறு பூசிவெண்தோடு பெய்திடங்கை வீணை யேந்திக் கூறுடைய மடவாளோர் பாகங் கொண்டுகுழையாடக் கொடுகொட்டி கொட்டா வந்து பாறுடைய படுதலையோர் கையி லேந்திப்பலிகொள்வா ரல்லர் படிறே பேசி ஆறுடைய சடைமுடியெம் மடிகள் போலும்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.6 |
93 | கையோர் கபாலத்தர் மானின் றோலர்கருத்துடையர் நிருத்தராய்க் காண்பார் முன்னே செய்ய திருமேனி வெண்ணீ றாடித்திகழ்புன் சடைமுடிமேல் திங்கள் சூடி மெய்யொரு பாகத் துமையை வைத்து மேவார் திரிபுரங்கள் வேவச் செய்து ஐயனார் போகின்றார் வந்து காணீர்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.7 |
94 | ஒன்றாலுங் குறைவில்லை ஊர்தி வெள்ளே றொற்றியூர் உம்மூரே உணரக் கூறீர் நின்றுதான் என்செய்வீர் போவீ ராகில்நெற்றிமேற் கண்காட்டி நிறையுங் கொண்டீர் என்றுந்தான் இவ்வகையே இடர்செய் கின்றீர்இருக்குமூர் இனியறிந்தோம் ஏகம் பமோ அன்றித்தான் போகின்றீர் அடிக ளெம்மோடழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.8 |
95 | கல்லலகு தாங்கொண்டு காளத் தியார்கடியவிடை யேறிக் காணக் காண இல்லமே தாம்புகுதா இடுமின் பிச்சைஎன்றாருக் கெதிரெழுந்தேன் எங்குங் காணேன் சொல்லாதே போகின்றீர் உம்மூ ரேதுதுருத்தி பழனமோ நெய்த்தானமோ அல்லலே செய்தடிகள் போகின் றார்தாம்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.9 |
96 | மழுங்கலா நீறாடும் மார்பர் போலும்மணிமிழலை மேய மணாளர் போலுங் கொழுங்குவளைக் கோதைக் கிறைவர் போலுங்கொடுகொட்டி தாள முடையார் போலுஞ் செழுங்கயி லாயத்தெஞ் செல்வர் போலுந்தென்னதிகை வீரட்டஞ் சேர்ந்தார் போலும் அழுங்கினார் ஐயுறவு தீர்ப்பார் போலும்அழகியரே ஆமாத்தூர் ஐய னாரே. | 6.9.10 |
இத்தலம் நடுநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – ஆமாத்தீசுவரர்,
தேவியார் – அழகியநாயகியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.10 திருப்பந்தணைநல்லூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
97 | நோதங்க மில்லாதார் நாகம் பூண்டார்நூல்பூண்டார் நூல்மேலோ ராமை பூண்டார் பேய்தங்கு நீள்காட்டில் நட்ட மாடிப்பிறைசூடுஞ் சடைமேலோர் புனலுஞ் சூடி ஆதங்கு பைங்குழலாள் பாகங் கொண்டார்அனல்கொண்டார் அந்திவாய் வண்ணங் கொண்டார் பாதங்க நீறேற்றார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.1 |
98 | காடலாற் கருதாதார் கடல்நஞ் சுண்டார்களிற்றுரிவை மெய்போர்த்தார் கலன தாக ஓடலாற் கருதாதார் ஒற்றி யூரார்உறுபிணியுஞ் செறுபகையு மொற்றைக் கண்ணாற் பீடுலாந் தனைசெய்வார் பிடவ மொந்தைகுடமுழவங் கொடுகொட்டி குழலு மோங்கப் பாடலா ராடலார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.2 |
99 | பூதப் படையுடையார் பொங்கு நூலார்புலித்தோ லுடையினார் போரேற் றினார் வேதத் தொழிலார் விரும்ப நின்றார் விரிசடைமேல் வெண்திங்கட் கண்ணி சூடி ஓதத் தொலிகடல்வாய் நஞ்ச முண்டார்உம்பரோ டம்பொன் னுலக மாண்டு பாதத் தொடுகழலார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.3 |
100 | நீருலாஞ் சடைமுடிமேல் திங்க ளேற்றார்நெருப்பேற்றார் அங்கையில் நிறையு மேற்றார் ஊரெலாம் பலியேற்றார் அரவ மேற்றார்ஒலிகடல் வாய்நஞ்சம் மிடற்றி லேற்றார் வாருலா முலைமடவாள் பாக மேற்றார்மழுவேற்றார் மான்மறியோர் கையி லேற்றார் பாருலாம் புகழேற்றார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.4 |
101 | தொண்டர் தொழுதேத்துஞ் சோதி யேற்றார்துளங்கா மணிமுடியார் தூய நீற்றார் இண்டைச் சடைமுடியார் ஈமஞ் சூழ்ந்த இடுபிணக்காட் டாடலா ரேமந் தோறும் அண்டத்துக் கப்புறத்தார் ஆதி யானார்அருக்கனா யாரழலாய் அடியார் மேலைப் பண்டை வினையறுப்பார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.5 |
102 | கடமன்னு களியானை யுரிவை போர்த்தார்கானப்பேர் காதலார் காதல் செய்து மடமன்னு மடியார்தம் மனத்தி னுள்ளார்மானுரிதோள் மிசைத்தோளார் மங்கை காண நடமன்னி யாடுவார் நாகம் பூண்டார்நான்மறையோ டாறங்கம் நவின்ற நாவார் படமன்னு திருமுடியார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.6 |
103 | முற்றா மதிச்சடையார் மூவ ரானார்மூவுலகு மேத்தும் முதல்வ ரானார் கற்றார் பரவுங் கழலார் திங்கள்கங்கையாள் காதலார் காம்பேய் தோளி பற்றாகும் பாகத்தார் பால்வெண் ணீற்றார்பான்மையா லூழி உலக மானார் பற்றார் மதிலெரித்தார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.7 |
104 | கண்ணமரும் நெற்றியார் காட்டார் நாட்டார்கனமழுவாட் கொண்டதோர் கையார் சென்னிப் பெண்ணமருஞ் சடைமுடியார் பேரொன் றில்லார்பிறப்பிலார் இறப்பிலார் பிணியொன் றில்லார் மண்ணவரும் வானவரும் மற்றை யோரும்மறையவரும் வந்தெதிரே வணங்கி யேத்தப் பண்ணமரும் பாடலார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.8 |
105 | ஏறேறி யேழுலகு மேத்த நின்றார்இமையவர்கள் எப்பொழுது மிறைஞ்ச நின்றார் நீறேறு மேனியார் நீல முண்டார்நெருப்புண்டார் அங்கை யனலு முண்டார் ஆறேறு சென்னியார் ஆனஞ் சாடிஅனலுமிழும் ஐவா யரவு மார்த்தார் பாறேறு வெண்டலையார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.9 |
106 | கல்லூர் கடிமதில்கள் மூன்று மெய்தார்காரோணங் காதலார் காதல் செய்து நல்லூரார் ஞானத்தார் ஞான மானார்நான்மறையோ டாறங்கம் நவின்ற நாவார் மல்லூர் மணிமலையின் மேலி ருந்துவாளரக்கர் கோன்றலையை மாளச் செற்றுப் பல்லூர் பலிதிரிவார் பைங்க ணேற்றார்பலியேற்றார் பந்தணை நல்லூ ராரே. | 6.10.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – பசுபதீசுவரர்,
தேவியார் – காம்பன்னதோளியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.11 திருப்புன்கூர் – திருநீடூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
107 | பிறவாதே தோன்றிய பெம்மான் றன்னைப்பேணாதார் அவர்தம்மைப் பேணா தானைத் துறவாதே கட்டறுத்த சோதி யானைத்தூநெறிக்குந் தூநெறியாய் நின்றான் றன்னைத் திறமாய எத்திசையுந் தானே யாகித் திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நிறமா மொளியானை நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.1 |
108 | பின்றானும் முன்றானு மானான் றன்னைப்பித்தர்க்குப் பித்தனாய் நின்றான் றன்னை நன்றாங் கறிந்தவர்க்குந் தானே யாகி நல்வினையுந் தீவினையு மானான் றன்னைச் சென்றோங்கி விண்ணளவுந் தீயா னானைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நின்றாய நீடூர் நிலாவி னானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.2 |
109 | இல்லானை எவ்விடத்தும் உள்ளான் றன்னைஇனியநினை யாதார்க் கின்னா தானை வல்லானை வல்லடைந்தார்க் கருளும் வண்ணம்மாட்டாதார்க் கெத்திறத்தும் மாட்டா தானைச் செல்லாத செந்நெறிக்கே செல்விப் பானைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நெல்லால் விளைகழனி நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.3 |
110 | கலைஞானங் கல்லாமே கற்பித் தானைக்கடுநரகஞ் சாராமே காப்பான் றன்னைப் பலவாய வேடங்கள் தானே யாகிப்பணிவார்கட் கங்கங்கே பற்றா னானைச் சிலையாற் புரமெரித்த தீயா டியைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நிலையார் மணிமாட நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.4 |
111 | நோக்காதே எவ்வளவும் நோக்கி னானைநுணுகாதே யாதொன்றும் நுணுகி னானை ஆக்காதே யாதொன்று மாக்கி னானைஅணுகாதா ரவர்தம்மை அணுகா தானைத் தேக்காதே தெண்கடல்நஞ் சுண்டான் றன்னைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நீக்காத பேரொளிசேர் நீடு ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.5 |
112 | பூணலாப் பூணானைப் பூசாச் சாந்த முடையானை முடைநாறும் புன்க லத்தில் ஊணலா வூணானை யொருவர் காணா உத்தமனை யொளிதிகழும் மேனி யானைச் சேணுலாஞ் செழும்பவளக் குன்றொப் பானைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நீணுலா மலர்க்கழனி நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.6 |
113 | உரையார் பொருளுக் குலப்பி லானைஒழியாமே எவ்வுயிரு மானான் றன்னைப் புரையாய்க் கனமாயாழ்ந் தாழா தானைப்புதியனவு மாய்மிகவும் பழையான் றன்னைத் திரையார் புனல்சேர் மகுடத் தானைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நிரையார் மணிமாட நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.7 |
114 | கூரரவத் தணையானுங் குளிர்தண் பொய்கை மலரவனுங் கூடிச்சென் றறிய மாட்டார் ஆரொருவ ரவர்தன்மை யறிவார் தேவர்அறிவோமென் பார்க்கெல்லா மறிய லாகாச் சீரரவக் கழலானை நிழலார் சோலைத் திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நீரரவத் தண்கழனி நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.8 |
115 | கையெலாம் நெய்பாயக் கழுத்தே கிட்டக்கால்நிமிர்த்து நின்றுண்ணுங் கையர் சொன்ன பொய்யெலாம் மெய்யென்று கருதிப் புக்குப் புள்ளுவரா லகப்படா துய்யப் போந்தேன் செய்யெலாஞ் செழுங்கமலப் பழன வேலித் திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நெய்தல்வாய்ப் புனற்படப்பை நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.9 |
116 | இகழுமா றெங்ஙனே ஏழை நெஞ்சேஇகழாது பரந்தொன்றாய் நின்றான் றன்னை நகழமால் வரைக்கீழிட் டரக்கர் கோனை நலனழித்து நன்கருளிச் செய்தான் றன்னைத் திகழுமா மதகரியி னுரிபோர்த் தானைத்திருப்புன்கூர் மேவிய சிவலோ கனை நிகழுமா வல்லானை நீடூ ரானைநீதனே னென்னேநான் நினையா வாறே. | 6.11.10 |
இத்தலங்கள் சோழநாட்டிலுள்ளன. திருப்புன்கூரில்,
சுவாமிபெயர் – சிவலோகநாதர்,
தேவியார் – சொக்கநாயகியம்மை.
திருநீடூரில்,
சுவாமிபெயர் – சோமநாதேசுவரர்,
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.12 திருக்கழிப்பாலை – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
117 | ஊனுடுத்தி யொன்பது வாசல் வைத்து ஒள்ளெலும்பு தூணா வுரோம மேய்ந்து தாமெடுத்த கூரை தவிரப் போவார்தயக்கம் பலபடைத்தார் தாம ரையினார் கானெடுத்து மாமயில்க ளாலுஞ் சோலைக் கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் வானிடத்தை யூடறுத்து வல்லைச் செல்லும் வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.1 |
118 | முறையார்ந்த மும்மதிலும் பொடியாச் செற்றுமுன்னுமாய்ப் பின்னுமாய் முக்க ணெந்தை பிறையார்ந்த சடைமுடிமேற் பாம்பு கங்கைபிணக்கந்தீர்த் துடன்வைத்தார் பெரிய நஞ்சுக் கறையார்ந்த மிடற்றடங்கக் கண்ட எந்தைகழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் மறையார்ந்த வாய்மொழியான் மாய யாக்கைவழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.2 |
119 | நெளிவுண்டாக் கருதாதே நிமலன் றன்னை நினைமின்கள் நித்தலும்நே ரிழையா ளாய ஒளிவண்டார் கருங்குழலி யுமையாள் தன்னை ஒருபாகத் தமர்ந்தடியா ருள்கி யேத்தக் களிவண்டார் கரும்பொழில்சூழ் கண்டல் வேலிக் கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் வளியுண்டார் மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.3 |
120 | பொடிநாறு மேனியர் பூதிப் பையர்புலித்தோலர் பொங்கரவர் பூண நூலர் அடிநாறு கமலத்தர் ஆரூ ராதிஆனஞ்சு மாடுமா திரையி னார்தாங் கடிநாறு பூஞ்சோலை கமழ்ந்து நாறுங் கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் மடிநாறு மேனியிம் மாயம் நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.4 |
121 | விண்ணானாய் விண்ணவர்கள் விரும்பி வந்துவேதத்தாய் கீதத்தாய் விரவி யெங்கும் எண்ணானாய் எழுத்தானாய் கடலே ழானாய்இறையானாய் எம்மிறையே யென்று நிற்குங் கண்ணானாய் காரானாய் பாரு மானாய்கழிப்பாலை யுள்ளுறையுங் கபாலப் பனார் மண்ணானாய் மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.5 |
122 | விண்ணப்ப விச்சா தரர்க ளேத்தவிரிகதிரோன் எரிசுடரான் விண்ணு மாகிப் பண்ணப்பன் பத்தர் மனத்து ளேயும் பசுபதி பாசுபதன் தேச மூர்த்தி கண்ணப்பன் கண்ணப்பக் கண்டு கந்தார்கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் வண்ணப் பிணிமாய யாக்கை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.6 |
123 | பிணம்புல்கு பீறற் குரம்பை மெய்யாப் பேதப் படுகின்ற பேதை மீர்காள் இணம்புல்கு சூலத்தர் நீல கண்டர்எண்டோ ளர் எண்ணிறைந்த குணத்தி னாலே கணம்புல்லன் கருத்துகந்தார் காஞ்சி யுள்ளார்கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் மணம்புல்கு மாயக் குரம்பை நீங்கவழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.7 |
124 | இயல்பாய ஈசனை எந்தை தந்தைஎன்சிந்தை மேவி யுறைகின் றானை முயல்வானை மூர்த்தியைத் தீர்த்த மான தியம்பகன் திரிசூலத் தன்ன கையன் கயல்பாயுங் கண்டல்சூழ் வுண்ட வேலிக் கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் மயலாய மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.8 |
125 | செற்றதோர் மனமொழிந்து சிந்தை செய்துசிவமூர்த்தி யென்றெழுவார் சிந்தை யுள்ளால் உற்றதோர் நோய்களைந்திவ் வுலக மெல்லாங்காட்டுவான் உத்தமன்றா னோதா தெல்லாங் கற்றதோர் நூலினன் களிறு செற்றான்கழிப்பாலை மேய கபாலப் பனார் மற்றிதோர் மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.9 |
126 | பொருதலங்கல் நீண்முடியான் போர ரக்கன்புட்பகந்தான் பொருப்பின்மீ தோடா தாக இருநிலங்கள் நடுக்கெய்த எடுத்தி டுதலும்ஏந்திழையாள் தான்வெருவ இறைவன் நோக்கிக் கரதலங்கள் கதிர்முடியா றஞ்சி னோடு கால்விரலா லூன்று கழிப்பா லையார் வருதலங்க மாயக் குரம்பை நீங்க வழிவைத்தார்க் கவ்வழியே போது நாமே. | 6.12.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – பால்வண்ணநாதர்,
தேவியார் – வேதநாயகியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.13 திருப்புறம்பயம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
127 | கொடிமாட நீடெருவு கூடல் கோட்டூர்கொடுங்கோளூர் தண்வளவி கண்டி யூரும் நடமாடு நன்மருகல் வைகி நாளும் நலமாகு மொற்றியூ ரொற்றி யாகப் படுமாலை வண்டறையும் பழனம் பாசூர்பழையாறும் பாற்குளமுங் கைவிட் டிந்நாள் பொடியேறு மேனியராய்ப் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.1 |
128 | முற்றொருவர் போல முழுநீ றாடிமுளைத்திங்கள் சூடிமுந் நூலும் பூண்டு ஒற்றொருவர் போல வுறங்கு வேன்கை ஒளிவளையை யொன்றொன்றா எண்ணு கின்றார் மற்றொருவ ரில்லைத் துணை யெனக்குமால்கொண்டாற் போல மயங்கு வேற்குப் புற்றரவக் கச்சார்த்துப் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.2 |
129 | ஆகாத நஞ்சுண்ட அந்தி வண்ணர்ஐந்தலைய மாசுணங்கொண் டம்பொற் றோள்மேல் ஏகாச மாவிட்டோ டொன்றேந் திவந் திடுதிருவே பலியென்றார்க் கில்லே புக்கேன் பாகேதுங் கொள்ளார் பலியுங் கொள்ளார்பாவியேன் கண்ணுள்ளே பற்றி நோக்கிப் போகாத வேடத்தர் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.3 |
130 | பன்மலிந்த வெண்டலை கையி லேந்திப்பனிமுகில் போல்மேனிப் பவந்த நாதர் நென்மலிந்த நெய்த்தானஞ் சோற்றுத் துறைநியமந் துருத்தியும் நீடூர் பாச்சில் கன்மலிந் தோங்கு கழுநீர்க் குன்றங்கடனாகைக் காரோணங் கைவிட் டிந்நாள் பொன்மலிந்த கோதையருந் தாமு மெல்லாம் புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.4 |
131 | செத்தவர்தந் தலைமாலை கையி லேந்திச்சிரமாலை சூடிச் சிவந்த மேனி மத்தகத்த யானை யுரிவை மூடிமடவா ளவளோடு மானொன் றேந்தி அத்தவத்த தேவர் அறுப தின்மர் ஆறுநூ றாயிரவர்க் காடல் காட்டிப் புத்தகங் கைக்கொண்டு புலித்தோல் வீக்கிப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.5 |
132 | நஞ்சடைந்த கண்டத்தர் வெண்ணீ றாடிநல்ல புலியதள்மேல் நாகங் கட்டிப் பஞ்சடைந்த மெல்விரலாள் பாக மாகப்பராய்த்துறை யேனென்றோர் பவள வண்ணர் துஞ்சிடையே வந்து துடியுங் கொட்டத்துண்ணென் றெழுந்திருந்தேன் சொல்ல மாட்டேன் புன்சடையின் மேலோர் புனலுஞ் சூடிப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.6 |
133 | மறியிலங்கு கையர் மழுவொன் றேந்திமறைக்காட்டே னென்றோர் மழலை பேசிச் செறியிலங்கு திண்டோ ள்மேல் நீறு கொண்டுதிருமுண்ட மாவிட்ட திலக நெற்றி நெறியிலங்கு கூந்தலார் பின்பின் சென்றுநெடுங்கண் பனிசோர நின்று நோக்கிப் பொறியிலங்கு பாம்பார்த்துப் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.7 |
134 | நில்லாதே பல்லூரும் பலிகள் வேண்டி நிரைவளையார் பலிபெய்ய நிறையுங் கொண்டு கொல்லேறுங் கொக்கரையுங் கொடுகொட் டியுங்குடமூக்கி லங்கொழியக் குளிர்தண் பொய்கை நல்லாலை நல்லூரே தவிரே னென்று நறையூரிற் றாமுந் தவிர்வார் போலப் பொல்லாத வேடத்தர் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.8 |
135 | விரையேறு நீறணிந்தோ ராமை பூண்டுவெண்தோடு பெய்திடங்கை வீணை யேந்தித் திரையேறு சென்னிமேல் திங்கள் தன்னைத் திசைவிளங்க வைத்துகந்த செந்தீ வண்ணர் அரையேறு மேகலையாள் பாக மாக ஆரிடத்தி லாட லமர்ந்த ஐயன் புரையேறு தாமேறிப் பூதஞ் சூழப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.9 |
136 | கோவாய இந்திரனுள் ளிட்டா ராகக் குமரனும் விக்கின விநாய கனும் பூவாய பீடத்து மேல யனும்பூமி யளந்தானும் போற்றி சைப்பப் பாவாய இன்னிசைகள் பாடி யாடிப் பாரிடமுந் தாமும் பரந்து பற்றிப் பூவார்ந்த கொன்றை பொறிவண் டார்க்கப்புறம்பயம்நம் மூரென்று போயி னாரே. | 6.13.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – சாட்சிவரதநாதர்,
தேவியார் – கரும்பன்னசொல்லம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.14 திருநல்லூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
137 | நினைந்துருகும் அடியாரை நைய வைத்தார்நில்லாமே தீவினைகள் நீங்க வைத்தார் சினந்திருகு களிற்றுரிவைப் போர்வை வைத்தார்செழுமதியின் தளிர்வைத்தார் சிறந்து வானோர் இனந்துருவி மணிமகுடத் தேறத் துற்றஇனமலர்கள் போதவிழ்ந்து மதுவாய்ப் பில்கி நனைந்தனைய திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.1 |
138 | பொன்னலத்த நறுங்கொன்றை சடைமேல் வைத்தார்புலியுரியின் அதள்வைத்தார் புனலும் வைத்தார் மன்னலத்த திரள்தோள்மேல் மழுவாள் வைத்தார்வார்காதிற் குழைவைத்தார் மதியும் வைத்தார் மின்னலத்த நுண்ணிடையாள் பாகம் வைத்தார்வேழத்தி னுரிவைத்தார் வெண்ணூல் வைத்தார் நன்னலத்த திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.2 |
139 | தோடேறும் மலர்க்கொன்றை சடைமேல் வைத்தார்துன்னெருக்கின் வடம்வைத்தார் துவலை சிந்தப் பாடேறு படுதிரைக ளெறிய வைத்தார்பனிமத்த மலர்வைத்தார் பாம்பும் வைத்தார் சேடேறு திருநுதன்மேல் நாட்டம் வைத்தார்சிலைவைத்தார் மலைபெற்ற மகளை வைத்தார் நாடேறு திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.3 |
140 | வில்லருளி வருபுருவத் தொருத்தி பாகம் பொருத்தாகி விரிசடைமே லருவி வைத்தார் கல்லருளி வரிசிலையா வைத்தார் ஊராக் கயிலாய மலைவைத்தார் கடவூர் வைத்தார் சொல்லருளி யறநால்வர்க் கறிய வைத்தார்சுடுசுடலைப் பொடிவைத்தார் துறவி வைத்தார் நல்லருளாற் றிருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.4 |
141 | விண்ணிரியுந் திரிபுரங்க ளெரிய வைத்தார்வினைதொழுவார்க் கறவைத்தார் துறவி வைத்தார் கண்ணெரியாற் காமனையும் பொடியா வைத்தார்கடிக்கமல மலர்வைத்தார் கயிலை வைத்தார் திண்ணெரியுந் தண்புனலு முடனே வைத்தார்திசைதொழுது மிசையமரர் திகழ்ந்து வாழ்த்தி நண்ணரிய திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.5 |
142 | உற்றுலவு பிணியுலகத் தெழுமை வைத்தார்உயிர்வைத்தார் உயிர்செல்லுங் கதிகள் வைத்தார் மற்றமரர் கணம்வைத்தார் அமரர் காணாமறைவைத்தார் குறைமதியம் வளர வைத்தார் செற்றமலி யார்வமொடு காம லோபஞ் சிறவாத நெறிவைத்தார் துறவி வைத்தார் நற்றவர்சேர் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.6 |
143 | மாறுமலைந் தாரரண மெரிய வைத்தார்மணிமுடிமே லரவைத்தா ரணிகொள் மேனி நீறுமலிந் தெரியாடல் நிலவ வைத்தார் நெற்றிமேற் கண்வைத்தார் நிலையம் வைத்தார் ஆறுமலைந் தறுதிரைக ளெறிய வைத்தார்ஆர்வத்தா லடியமரர் பரவ வைத்தார் நாறுமலர்த் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.7 |
144 | குலங்கள்மிகும் அலைகடல்கள் ஞாலம் வைத்தார்குருமணிசே ரரவைத்தார் கோலம் வைத்தார் உலங்கிளரும் அரவத்தின் உச்சி வைத்தார் உண்டருளி விடம்வைத்தார் எண்டோ ள் வைத்தார் நிலங்கிளரும் புனல்கனலுள் அனிலம் வைத்தார்நிமிர்விசும்பின் மிசைவைத்தார் நினைந்தா ரிந்நாள் நலங்கிளருந் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.8 |
145 | சென்றுருளுங் கதிரிரண்டும் விசும்பில் வைத்தார்திசைபத்தும் இருநிலத்தில் திருந்த வைத்தார் நின்றருளி யடியமரர் வணங்க வைத்தார்நிறைதவமும் மறைபொருளும் நிலவ வைத்தார் கொன்றருளிக் கொடுங்கூற்றம் நடுங்கி யோடக் குரைகழற்சே வடிவைத்தார் விடையும் வைத்தார் நன்றருளுந் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.9 |
146 | பாம்புரிஞ்சி மதிகிடந்து திரைக ளேங்கப்பனிக்கொன்றை சடைவைத்தார் பணிசெய் வானோர் ஆம்பரிசு தமக்கெல்லாம் அருளும் வைத்தார்அடுசுடலைப் பொடிவைத்தார் அழகும் வைத்தார் ஓம்பரிய வல்வினைநோய் தீர வைத்தார்உமையையொரு பால்வைத்தார் உகந்து வானோர் நாம்பரவுந் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.10 |
147 | குலங்கிளரும் வருதிரைக ளேழும் வைத்தார்குருமணிசேர் மலைவைத்தார் மலையைக் கையால் உலங்கிளர எடுத்தவன்றோள் முடியும் நோவ ஒருவிரலா லுறவைத்தார் இறைவா வென்று புலம்புதலும் அருளொடுபோர் வாளும் வைத்தார்புகழ்வைத்தார் புரிந்தாளாக் கொள்ள வைத்தார் நலங்கிளருந் திருவடியென் றலைமேல் வைத்தார்நல்லூரெம் பெருமானார் நல்ல வாறே. | 6.14.11 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – பெரியாண்டேசுவரர்,
தேவியார் – திரிபுரசுந்தரியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.15 திருக்கருகாவூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
148 | குருகாம் வயிரமாங் கூறு நாளாங் கொள்ளுங் கிழமையாங் கோளே தானாம் பருகா அமுதமாம் பாலின் நெய்யாம் பழத்தின் இரதமாம் பாட்டிற் பண்ணாம் ஒருகா லுமையாளோர் பாக னுமாம்உள்நின்ற நாவிற் குரையா டியாங் கருவா யுலகுக்கு முன்னே தோன்றுங் கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.1 |
149 | வித்தாம் முளையாகும் வேரே தானாம்வேண்டு முருவமாம் விரும்பி நின்ற பத்தா மடியார்க்கோர் பாங்க னுமாம்பால்நிறமு மாம்பரஞ் சோதி தானாந் தொத்தா மமரர்கணஞ் சூழ்ந்து போற்றத் தோன்றாதென் னுள்ளத்தி னுள்ளே நின்ற கத்தாம் அடியேற்குக் காணா காட்டுங் கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.2 |
150 | பூத்தானாம் பூவின் நிறத்தா னுமாம்பூக்குளால் வாசமாய் மன்னி நின்ற கோத்தானாங் கோல்வளையாள் கூற னாகுங்கொண்ட சமயத்தார் தேவ னாகி ஏத்தாதார்க் கென்று மிடரே துன்பம் ஈவானா மென்னெஞ்சத் துள்ளே நின்று காத்தானாங் காலன் அடையா வண்ணங் கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.3 |
151 | இரவனாம் எல்லி நடமா டியாம்எண்டிசைக்குந் தேவனாம் என்னு ளானாம் அரவனாம் அல்லல் அறுப்பா னுமாம்ஆகாச மூர்த்தியாம் ஆனே றேறுங் குரவனாங் கூற்றை யுதைத்தான் றானாங்கூறாத வஞ்சக் குயலர்க் கென்றுங் கரவனாங் காட்சிக் கெளியா னுமாங் கண்ணாங் கருவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.4 |
152 | படைத்தானாம் பாரை யிடந்தா னாகும்பரிசொன் றறியாமை நின்றான் றானாம் உடைத்தானாம் ஒன்னார் புரங்கள் மூன்றும் ஒள்ளழலால் மூட்டி யொருக்கி நின்று அடைத்தானாஞ் சூலம் மழுவோர் நாகம் அசைத்தானாம் ஆனேறொன் றூர்ந்தா னாகுங் கடைத்தானாங் கள்ள மறிவார் நெஞ்சிற் கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.5 |
153 | மூலனாம் மூர்த்தியாம் முன்னே தானாம்மூவாத மேனிமுக் கண்ணி னானாஞ் சீலனாஞ் சேர்ந்தா ரிடர்கள் தீர்க்குஞ் செல்வனாஞ் செஞ்சுடர்க்கோர் சோதி தானாம் மாலனாம் மங்கையோர் பங்க னாகும்மன்றாடி யாம்வானோர் தங்கட் கெல்லாங் காலனாங் காலனைக் காய்ந்தா னாகுங்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.6 |
154 | அரைசே ரரவனாம் ஆலத் தானாம்ஆதிரை நாளானாம் அண்ட வானோர் திரைசேர் திருமுடித் திங்க ளானாந்தீவினை நாசனென் சிந்தை யானாம் உரைசே ருலகத்தா ருள்ளா னுமாம்உமையாளோர் பாகனாம் ஓத வேலிக் கரைசேர் கடல்நஞ்சை யுண்டா னாகுங்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.7 |
155 | துடியாந் துடியின் முழக்கந் தானாஞ்சொல்லுவார் சொல்லெல்லாஞ் சோதிப் பானாம் படிதானாம் பாவ மறுப்பா னாகும்பால்நீற்ற னாம்பரஞ் சோதி தானாங் கொடியானாங் கூற்றை யுதைத்தா னாகுங்கூறாத வஞ்சக் குயலர்க் கென்றுங் கடியானாங் காட்சிக் கரியா னாகுங்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.8 |
156 | விட்டுருவங் கிளர்கின்ற சோதி யானாம்விண்ணவர்க்கும் அறியாத சூழ லானாம் பட்டுருவ மால்யானைத் தோல்கீண் டானாம்பலபலவும் பாணி பயின்றான் றானாம் எட்டுருவ மூர்த்தியாம் எண்தோ ளானாம்என்னுச்சி மேலானாம் எம்பி ரானாங் கட்டுருவங் கடியானைக் காய்ந்தா னாகுங்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.9 |
157 | பொறுத்திருந்த புள்ளூர்வான் உள்ளா னாகிஉள்ளிருந்தங் குள்நோய் களைவான் றானாய்ச் செறுத்திருந்த மும்மதில்கள் மூன்றும் வேவச் சிலைகுனியத் தீமூட்டுந் திண்மை யானாம் அறுத்திருந்த கையானாம் அந்தார் அல்லி இருந்தானை ஒருதலையைத் தெரிய நோக்கிக் கறுத்திருந்த கண்ட முடையான் போலுங்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.10 |
158 | ஒறுத்தானாம் ஒன்னார் புரங்கள் மூன்றும் ஒள்ளழலை மாட்டி யுடனே வைத்து இறுத்தானாம் எண்ணான் முடிகள் பத்தும்இசைந்தானாம் இன்னிசைகள் கேட்டா னாகும் அறுத்தானாம் அஞ்சும் அடக்கி யங்கே ஆகாய மந்திரமு மானா னாகுங் கறுத்தானாங் காலனைக் காலால் வீழக்கண்ணாங் கருகாவூ ரெந்தை தானே. | 6.15.11 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – முல்லைவனேசுவரர்,
தேவியார் – கரும்பனையாளம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.16 திருவிடைமருது – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
159 | சூலப் படையுடையார் தாமே போலுஞ்சுடர்த்திங்கட் கண்ணி யுடையார் போலும் மாலை மகிழ்ந்தொருபால் வைத்தார் போலும்மந்திரமுந் தந்திரமு மானார் போலும் வேலைக் கடல்நஞ்ச முண்டார் போலும்மேல்வினைகள் தீர்க்கும் விகிர்தர் போலும் ஏலக் கமழ்குழலாள் பாகர் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.1 |
160 | காரார் கமழ்கொன்றைக் கண்ணி போலுங்காரானை ஈருரிவை போர்த்தார் போலும் பாரார் பரவப் படுவார் போலும்பத்துப் பல்லூழி பரந்தார் போலுஞ் சீரால் வணங்கப் படுவார் போலுந்திசையனைத்து மாய்மற்று மானார் போலும் ஏரார் கமழ்குழலாள் பாகர் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.2 |
161 | வேதங்கள் வேள்வி பயந்தார் போலும்விண்ணுலகு மண்ணுலகு மானார் போலும் பூதங்க ளாய புராணர் போலும்புகழ வளரொளியாய் நின்றார் போலும் பாதம் பரவப் படுவார் போலும்பத்தர் களுக்கின்பம் பயந்தார் போலும் ஏதங்க ளான கடிவார் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.3 |
162 | திண்குணத்தார் தேவர் கணங்க ளேத்தித் திசைவணங்கச் சேவடியை வைத்தார் போலும் விண்குணத்தார் வேள்வி சிதைய நூறிவியன்கொண்டல் மேற்செல் விகிர்தர் போலும் பண்குணத்தார் பாடலோ டாட லோவாப்பரங்குன்ற மேய பரமர் போலும் எண்குணத்தார் எண்ணா யிரவர் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.4 |
163 | ஊக முகிலுரிஞ்சு சோலை சூழ்ந்த உயர்பொழி லண்ணாவி லுறைகின் றாரும் பாகம் பணிமொழியாள் பாங்க ராகிப்படுவெண் டலையிற் பலிகொள் வாரும் மாகமடை மும்மதிலு மெய்தார் தாமுமணிபொழில் சூழாரூர் உறைகின் றாரும் ஏகம்ப மேயாரு மெல்லா மாவார்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.5 |
164 | ஐயிரண்டும் ஆறொன்று மானார் போலும்அறுமூன்றும் நான்மூன்று மானார் போலுஞ் செய்வினைகள் நல்வினைக ளானார் போலுந்திசையனைத்து மாய்நிறைந்த செல்வர் போலுங் கொய்மலரங் கொன்றைச் சடையார் போலுங்கூத்தாட வல்ல குழகர் போலும் எய்யவந்த காமனையுங் காய்ந்தார் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.6 |
165 | பிரியாத குணமுயிர்கட் கஞ்சோ டஞ்சாய்ப்பிரிவுடைய குணம்பேசிற் பத்தோ டொன்றாய் விரியாத குணமொருகால் நான்கே யென்பர்விரிவிலாக் குணநாட்டத் தாறே யென்பர் தெரிவாய குணமஞ்சுஞ் சமிதை யஞ்சும் பதமஞ்சுங் கதியஞ்சுஞ் செப்பி னாரும் எரியாய தாமரைமே லியங்கி னாரும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.7 |
166 | தோலிற் பொலிந்த வுடையார் போலுஞ்சுடர்வா யரவசைத்த சோதி போலும் ஆல மமுதாக வுண்டார் போலும்அடியார்கட் காரமுத மானார் போலுங் காலனையுங் காய்ந்த கழலார் போலுங்கயிலாயந் தம்மிடமாகக் கொண்டார் போலும் ஏலங் கமழ்குழலாள் பாகர் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.8 |
167 | பைந்தளிர்க் கொன்றையந் தாரார் போலும்படைக்கணாள் பாக முடையார் போலும் அந்திவாய் வண்ணத் தழகர் போலும்மணிநீல கண்ட முடையார் போலும் வந்த வரவுஞ் செலவு மாகிமாறாதென் னுள்ளத் திருந்தார் போலும் எந்த மிடர்தீர்க்க வல்லார் போலும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.9 |
168 | கொன்றையங் கூவிள மாலை தன்னைக் குளிர்சடைமேல் வைத்துகந்த கொள்கை யாரும் நின்ற அனங்கனை நீறா நோக்கி நெருப்புருவ மாய்நின்ற நிமல னாரும் அன்றவ் வரக்கன் அலறி வீழ அருவரையைக் காலா லழுத்தி னாரும் என்று மிடுபிச்சை ஏற்றுண் பாரும்இடைமருது மேவிய ஈச னாரே. | 6.16.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – மருதீசர்,
தேவியார் – நலமுலைநாயகியம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.17 திருவிடைமருது – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
169 | ஆறு சடைக்கணிவர் அங்கைத் தீயர்அழகர் படையுடையர் அம்பொற் றோள்மேல் நீறு தடவந் திடப மேறிநித்தம் பலிகொள்வர் மொய்த்த பூதங் கூறுங் குணமுடையர் கோவ ணத்தர்கோடால வேடத்தர் கொள்கை சொல்லின் ஈறுந் நடுவு முதலு மாவார்இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.1 |
170 | மங்குல் மதிவைப்பர் வான நாடர்மடமா னிடமுடையர் மாத ராளைப் பங்கில் மிகவைப்பர் பால்போல் நீற்றர்பளிக்கு வடம்புனைவர் பாவ நாசர் சங்கு திரையுகளுஞ் சாய்க்கா டாள்வர்சரிதை பலவுடையர் தன்மை சொல்லின் எங்கும் பலிதிரிவர் என்னுள் நீங்கார்இடைமருது மேவி யிடங் கொண்டாரே. | 6.17.2 |
171 | ஆல நிழலிருப்பர் ஆகா யத்தர்அருவரையி னுச்சியர் ஆணர் பெண்ணர் காலம் பலகழித்தார் கறைசேர் கண்டர்கருத்துக்குச் சேயார்தாங் காணா தார்க்குக் கோலம் பலவுடையர் கொல்லை யேற்றர்கொடுமழுவர் கோழம்ப மேய ஈசர் ஏல மணநாறும் ஈங்கோய் நீங்கார்இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.3 |
172 | தேசர் திறம்நினைவார் சிந்தை சேருஞ்செல்வர் திருவாரூ ரென்றும் உள்ளார் வாச மலரின்கண் மான்தோல் போர்ப்பர்மருவுங் கரியுரியர் வஞ்சக் கள்வர் நேசர் அடைந்தார்க் கடையா தார்க்கு நிட்டுரவர் கட்டங்கர் நினைவார்க் கென்றும் ஈசர் புனற்பொன்னித் தீர்த்தர் வாய்த்த இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.4 |
173 | கரப்பர் கரியமனக் கள்வர்க் குள்ளங் கரவாதே தந்நினைய கிற்பார் பாவந் துரப்பர் தொடுகடலின் நஞ்ச முண்பர்தூய மறைமொழியர் தீயா லொட்டி நிரப்பர் புரமூன்றும் நீறு செய்வர்நீள்சடையர் பாய்விடைகொண் டெங்கும் ஐயம் இரப்பர் எமையாள்வர் என்னுள் நீங்கார்இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.5 |
174 | கொடியா ரிடபத்தர் கூத்து மாடிக்குளிர்கொன்றை மேல்வைப்பர் கோல மார்ந்த பொடியாரு மேனியர் பூதிப் பையர்புலித்தோலர் பொங்கரவர் பூண நூலர் அடியார் குடியாவர் அந்த ணாளர் ஆகுதியின் மந்திரத்தார் அமரர் போற்ற இடியார் களிற்றுரியார் எவரும் போற்றஇடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.6 |
175 | பச்சை நிறமுடையர் பாலர் சாலப் பழையர் பிழையெலாம் நீக்கி யாள்வர் கச்சைக் கதநாகம் பூண்ட தோளர்கலனொன்று கையேந்தி இல்லந் தோறும் பிச்சை கொளநுகர்வர் பெரியர் சாலப்பிறங்கு சடைமுடியர் பேணுந் தொண்டர் இச்சை மிகஅறிவர் என்று முள்ளார்இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.7 |
176 | காவார் சடைமுடியர் காரோ ணத்தர்கயிலாய மன்னினார் பன்னு மின்சொற் பாவார் பொருளாளர் வாளார் கண்ணிபயிலுந் திருவுருவம் பாக மேயார் பூவார் புனலணவு புன்கூர் வாழ்வர்புரமூன்று மொள்ளழலாக் காயத் தொட்ட ஏவார் சிலைமலையர் எங்குந் தாமேஇடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.8 |
177 | புரிந்தார் நடத்தின்கண் பூத நாதர்பொழிலாரூர் புக்குறைவர் போந்து தம்மிற் பிரிந்தா ரகல்வாய பேயுந் தாமும் பிரியா ரொருநாளும் பேணு காட்டில் எரிந்தா ரனலுகப்பர் ஏழிலோசை எவ்விடத்துந் தாமேயென் றேத்து வார்பால் இருந்தார் இமையவர்கள் போற்ற என்றும் இடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.9 |
178 | விட்டிலங்கு மாமழுவர் வேலை நஞ்சர்விடங்கர் விரிபுனல்சூழ் வெண்காட் டுள்ளார் மட்டிலங்கு தார்மாலை மார்பில் நீற்றர்மழபாடி யுள்ளுறைவர் மாகா ளத்தர் சிட்டிலங்கு வல்லரக்கர் கோனை யன்று செழுமுடியுந் தோளைந்நான் கடரக் காலால் இட்டிரங்கி மற்றவனுக் கீந்தார் வென்றிஇடைமருது மேவி யிடங்கொண் டாரே. | 6.17.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.18 திருப்பூவணம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
179 | வடிவேறு திரிசூலந் தோன்றுந் தோன்றும்வளர்சடைமேல் இளமதியந் தோன்றுந் தோன்றுங் கடியேறு கமழ்கொன்றைக் கண்ணி தோன்றுங்காதில்வெண் குழைதோடு கலந்து தோன்றும் இடியேறு களிற்றுரிவைப் போர்வை தோன்றும்எழில்திகழுந் திருமுடியு மிலங்கித் தோன்றும் பொடியேறு திருமேனி பொலிந்து தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.1 |
180 | ஆணாகிப் பெண்ணாய வடிவு தோன்றும்அடியவர்கட் காரமுத மாகித் தோன்றும் ஊணாகி ஊர்திரிவா னாகித் தோன்றும்ஒற்றைவெண் பிறைதோன்றும் பற்றார் தம்மேற் சேணாக வரைவில்லா லெரித்தல் தோன்றுஞ்செத்தவர்தம் எலும்பினாற் செறியச் செய்த பூணாணும் அரைஞாணும் பொலிந்து தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.2 |
181 | கல்லாலின் நீழலிற் கலந்து தோன்றுங் கவின்மறையோர் நால்வர்க்கு நெறிக ளன்று சொல்லாகச் சொல்லியவா தோன்றுந் தோன்றுஞ்சூழரவு மான்மறியுந் தோன்றுந் தோன்றும் அல்லாத காலனைமுன் அடர்த்தல் தோன்றும்ஐவகையால் நினைவார்பால் அமர்ந்து தோன்றும் பொல்லாத புலாலெலும்பு பூணாய்த் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.3 |
182 | படைமலிந்த மழுவாளு மானுந் தோன்றும்பன்னிரண்டு கண்ணுடைய பிள்ளை தோன்றும் நடைமலிந்த விடையோடு கொடியுந் தோன்றும்நான்மறையின் ஒலிதோன்றும் நயனந் தோன்றும் உடைமலிந்த கோவணமுங் கீளுந் தோன்றுமூரல்வெண் சிரமாலை உலாவித் தோன்றும் புடைமலிந்த பூதத்தின் பொலிவு தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.4 |
183 | மயலாகுந் தன்னடியார்க் கருளுந் தோன்றும்மாசிலாப் புன்சடைமேல் மதியந் தோன்றும் இயல்பாக இடுபிச்சை ஏற்றல் தோன்றும்இருங்கடல்நஞ் சுண்டிருண்ட கண்டந் தோன்றுங் கயல்பாயக் கடுங்கலுழிக் கங்கை நங்கை ஆயிரமா முகத்தினொடு வானிற் றோன்றும் புயல்பாயச் சடைவிரித்த பொற்புத் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.5 |
184 | பாராழி வட்டத்தார் பரவி யிட்ட பன்மலரும் நறும்புகையும் பரந்து தோன்றுஞ் சீராழித் தாமரையின் மலர்க ளன்ன திருந்தியமா நிறத்தசே வடிகள் தோன்றும் ஓராழித் தேருடைய இலங்கை வேந்தன் உடல்துணித்த இடர்பாவங் கெடுப்பித் தன்று போராழி முன்னீந்த பொற்புத் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.6 |
185 | தன்னடியார்க் கருள்புரிந்த தகவு தோன்றுஞ்சதுர்முகனைத் தலையரிந்த தன்மை தோன்றும் மின்னனைய நுண்ணிடையாள் பாகந் தோன்றும்வேழத்தி னுரிவிரும்பிப் போர்த்தல் தோன்றுந் துன்னியசெஞ் சடைமேலோர் புனலும் பாம்புந் தூயமா மதியுடனே வைத்தல் தோன்றும் பொன்னனைய திருமேனி பொலிந்து தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.7 |
186 | செறிகழலுந் திருவடியுந் தோன்றுந் தோன்றும்திரிபுரத்தை எரிசெய்த சிலையுந் தோன்றும் நெறியதனை விரித்துரைத்த நேர்மை தோன்றும்நெற்றிமேல் கண்தோன்றும் பெற்றந் தோன்றும் மறுபிறவி யறுத்தருளும் வகையுந் தோன்றும்மலைமகளுஞ் சலமகளும் மலிந்து தோன்றும் பொறியரவும் இளமதியும் பொலிந்து தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.8 |
187 | அருப்போட்டு முலைமடவாள் பாகந் தோன்றும்அணிகிளரும் உருமென்ன அடர்க்குங் கேழல் மருப்போட்டு மணிவயிரக் கோவை தோன்றும்மணமலிந்த நடந்தோன்றும் மணியார் வைகைத் திருக்கோட்டில் நின்றதோர் திறமுந் தோன்றுஞ்செக்கர்வான் ஒளிமிக்குத் திகழ்ந்த சோதிப் பொருப்போட்டி நின்றதிண் புயமுந் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.9 |
188 | ஆங்கணைந்த சண்டிக்கு மருளி யன்றுதன்முடிமேல் அலர்மாலை யளித்தல் தோன்றும் பாங்கணைந்து பணிசெய்வார்க் கருளி யன்றுபலபிறவி அறுத்தருளும் பரிசு தோன்றுங் கோங்கணைந்த கூவிளமும் மதமத் தமுங் குழற்கணிந்த கொள்கையொடு கோலந் தோன்றும் பூங்கணைவேள் உருவழித்த பொற்புத் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.10 |
189 | ஆரொருவர் உள்குவார் உள்ளத் துள்ளே அவ்வுருவாய் நிற்கின்ற அருளுந் தோன்றும் வாருருவப் பூண்முலைநன் மங்கை தன்னை மகிழ்ந்தொருபால் வைத்துகந்த வடிவுந் தோன்றும் நீருருவக் கடலிலங்கை அரக்கர் கோனை நெறுநெறென அடர்த்திட்ட நிலையுந் தோன்றும் போருருவக் கூற்றுதைத்த பொற்புத் தோன்றும்பொழில்திகழும் பூவணத்தெம் புனித னார்க்கே. | 6.18.11 |
இத்தலம் பாண்டிநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – பூவணநாதர்,
தேவியார் – மின்னாம்பிகையம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.19 திருவாலவாய் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
190 | முளைத்தானை எல்லார்க்கும் முன்னே தோன்றிமுதிருஞ் சடைமுடிமேல் முகிழ்வெண் டிங்கள் வளைத்தானை வல்லசுரர் புரங்கள் மூன்றும்வரைசிலையா வாசுகிமா நாணாக் கோத்துத் துளைத்தானைச் சுடுசரத்தாற் றுவள நீறாத்தூமுத்த வெண்முறுவல் உமையோ டாடித் திளைத்தானைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச்சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.1 |
191 | விண்ணுலகின் மேலார்கள் மேலான் றன்னைமேலாடு புரமூன்றும் பொடிசெய் தானைப் பண்ணிலவு பைம்பொழில்சூழ் பழனத் தானைப்பசும்பொன்னின் நிறத்தானைப் பால்நீற் றானை உண்ணிலவு சடைக்கற்றைக் கங்கை யாளைக் கரந்துமையோ டுடனாகி யிருந்தான் றன்னைத் தெண்ணிலவு தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.2 |
192 | நீர்த்திரளை நீள்சடைமேல் நிறைவித் தானைநிலமருவி நீரோடக் கண்டான் றன்னைப் பாற்றிரளைப் பயின்றாட வல்லான் றன்னைப்பகைத்தெழுந்த வெங்கூற்றைப் பாய்ந்தான் றன்னைக் காற்றிரளாய் மேகத்தி னுள்ளே நின்று கடுங்குரலாய் இடிப்பானைக் கண்ணோர் நெற்றித் தீத்திரளைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.3 |
193 | வானமிது வெல்லா முடையான் றன்னைவரியரவக் கச்சானை வன்பேய் சூழக் கானமதில் நடமாட வல்லான் றன்னைக்கடைக்கண்ணால் மங்கையுமை நோக்கா வென்மேல் ஊனமது வெல்லா மொழித்தான் றன்னைஉணர்வாகி அடியேன துள்ளே நின்ற தேனமுதைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.4 |
194 | ஊரானை உலகேழாய் நின்றான் றன்னைஒற்றைவெண் பிறையானை உமையோ டென்றும் பேரானைப் பிறர்க்கென்று மரியான் றன்னைப்பிணக்காட்டில் நடமாடல் பேயோ டென்றும் ஆரானை அமரர்களுக் கமுதீந் தானைஅருமறையான் நான்முகனு மாலும் போற்றுஞ் சீரானைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.5 |
195 | மூவனை மூர்த்தியை மூவா மேனி உடையானை மூவுலகுந் தானே யெங்கும் பாவனைப் பாவ மறுப்பான் றன்னைப்படியெழுத லாகாத மங்கை யோடும் மேவனை விண்ணோர் நடுங்கக் கண்டு விரிகடலின் நஞ்சுண் டமுத மீந்த தேவனைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.6 |
196 | துறந்தார்க்குத் தூநெறியாய் நின்றான் றன்னைத்துன்பந் துடைத்தாள வல்லான் றன்னை இறந்தார்க ளென்பே அணிந்தான் றன்னைஎல்லி நடமாட வல்லான் றன்னை மறந்தார் மதின்மூன்று மாய்த்தான் றன்னைமற்றொரு பற்றில்லா அடியேற் கென்றுஞ் சிறந்தானைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.7 |
197 | வாயானை மனத்தானை மனத்துள் நின்ற கருத்தானைக் கருத்தறிந்து முடிப்பான் றன்னைத் தூயானைத் தூவெள்ளை ஏற்றான் றன்னைச்சுடர்த்திங்கட் சடையானைத் தொடர்ந்து நின்றென் தாயானைத் தவமாய தன்மை யானைத்தலையாய தேவாதி தேவர்க் கென்றுஞ் சேயானைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.8 |
198 | பகைச்சுடராய்ப் பாவ மறுப்பான் றன்னைப்பழியிலியாய் நஞ்சமுண் டமுதீந் தானை வகைச்சுடராய் வல்லசுரர் புரமட் டானைவளைவிலியா யெல்லார்க்கு மருள்செய் வானை மிகைச்சுடரை விண்ணவர்கண் மேலப் பாலைமேலாய தேவாதி தேவர்க் கென்றுந் திகைச்சுடரைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.9 |
199 | மலையானை மாமேறு மன்னி னானைவளர்புன் சடையானை வானோர் தங்கள் தலையானை என்றலையின் உச்சி யென்றுந்தாபித் திருந்தானைத் தானே யெங்குந் துலையாக ஒருவரையு மில்லா தானைத்தோன்றாதார் மதின்மூன்றுந் துவள வெய்த சிலையானைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.10 |
200 | தூர்த்தனைத் தோள்முடிபத் திறுத்தான் றன்னைத்தொன்னரம்பின் இன்னிசைகேட் டருள்செய் தானைப் பார்த்தனைப் பணிகண்டு பரிந்தான் றன்னைப்பரிந்தவற்குப் பாசுபத மீந்தான் றன்னை ஆத்தனை அடியேனுக் கன்பன் றன்னைஅளவிலாப் பல்லூழி கண்டு நின்ற தீர்த்தனைத் தென்கூடற் றிருவா லவாய்ச் சிவனடியே சிந்திக்கப் பெற்றேன் நானே. | 6.19.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.20 திருநள்ளாறு – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
201 | ஆதிக்கண் ணான்முகத்தி லொன்று சென்று அல்லாத சொல்லுரைக்கத் தன்கை வாளாற் சேதித்த திருவடியைச் செல்ல நல்ல சிவலோக நெறிவகுத்துக் காட்டு வானை மாதிமைய மாதோர்கூ றாயி னானைமாமலர்மே லயனோடு மாலுங் காணா நாதியை நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.1 |
202 | படையானைப் பாசுபத வேடத் தானைப்பண்டனங்கற் பார்த்தானைப் பாவ மெல்லாம் அடையாமைக் காப்பானை அடியார் தங்கள் அருமருந்தை ஆவாவென் றருள்செய் வானைச் சடையானைச் சந்திரனைத் தரித்தான் றன்னைச்சங்கத்த முத்தனைய வெள்ளை யேற்றின் நடையானை நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.2 |
203 | படவரவ மொன்றுகொண் டரையி லார்த்த பராபரனைப் பைஞ்ஞீலி மேவி னானை அடலரவம் பற்றிக் கடைந்த நஞ்சை அமுதாக உண்டானை ஆதி யானை மடலரவம் மன்னுபூங் கொன்றை யானைமாமணியை மாணிக்காய்க் காலன் றன்னை நடலரவஞ் செய்தானை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.3 |
204 | கட்டங்க மொன்றுதங் கையி லேந்திக்கங்கணமுங் காதில்விடு தோடு மிட்டுச் சுட்டங்கங் கொண்டு துதையப் பூசிச்சுந்தரனாய்ச் சூலங்கை யேந்தி னானைப் பட்டங்க மாலை நிறையச் சூடிப்பல்கணமுந் தாமும் பரந்த காட்டில் நட்டங்க மாடியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.4 |
205 | உலர்ந்தார்தம் அங்கங்கொண் டுலக மெல்லாம் ஒருநொடியில் உழல்வானை உலப்பில் செல்வஞ் சிலந்திதனக் கருள்செய்த தேவ தேவைத்திருச்சிராப் பள்ளியெஞ் சிவலோ கனைக் கலந்தார்தம் மனத்தென்றுங் காதலானைக்கச்சியே கம்பனைக் கமழ்பூங் கொன்றை நலந்தாங்கு நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.5 |
206 | குலங்கெடுத்துக் கோள்நீக்க வல்லான் றன்னைக்குலவரையன் மடப்பாவை இடப்பா லானை மலங்கெடுத்து மாதீர்த்தம் ஆட்டிக் கொண்ட மறையவனைப் பிறைதவழ்செஞ் சடையி னானைச் சலங்கெடுத்துத் தயாமூல தன்ம மென்னுந் தத்துவத்தின் வழிநின்று தாழ்ந்தோர்க் கெல்லாம் நலங்கொடுக்கும் நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.6 |
207 | பூவிரியும் மலர்க்கொன்றைச் சடையி னானைப்புறம்பயத்தெம் பெருமானைப் புகலூ ரானை மாவிரியக் களிறுரித்த மைந்தன் றன்னைமறைக்காடும் வலிவலமும் மன்னி னானைத் தேவிரியத் திகழ்தக்கன் வேள்வி யெல்லாஞ்சிதைத்தானை உதைத்தவன்றன் சிரங்கொண் டானை நாவிரிய மறைநவின்ற நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.7 |
208 | சொல்லானைச் சுடர்ப்பவளச் சோதி யானைத் தொல்லவுணர் புரமூன்று மெரியச் செற்ற வில்லானை எல்லார்க்கு மேலா னானைமெல்லியலாள் பாகனை வேதம் நான்குங் கல்லாலின் நீழற்கீழ் அறங்கண் டானைக்காளத்தி யானைக் கயிலை மேய நல்லானை நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.8 |
209 | குன்றாத மாமுனிவன் சாபம் நீங்கக் குரைகழலாற் கூற்றுவனைக் குமைத்த கோனை அன்றாக அவுணர்புர மூன்றும் வேவ ஆரழல்வா யோட்டி யடர்வித் தானைச் சென்றாது வேண்டிற்றொன் றீவான் றன்னைச்சிவனேயெம் பெருமானென் றிருப்பார்க் கென்றும் நன்றாகும் நம்பியை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.9 |
210 | இறவாமே வரம்பெற்றே னென்று மிக்க இராவணனை இருபதுதோள் நெரிய வூன்றி உறவாகி இன்னிசைகேட் டிரங்கி மீண்டேஉற்றபிணி தவிர்த்தருள வல்லான் றன்னை மறவாதார் மனத்தென்றும் மன்னி னானைமாமதியம் மலர்க்கொன்றை வன்னி மத்தம் நறவார்செஞ் சடையானை நள்ளாற் றானைநானடியேன் நினைக்கப்பெற் றுய்ந்த வாறே. | 6.20.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.21 திருவாக்கூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
211 | முடித்தா மரையணிந்த மூர்த்தி போலும்மூவுலகுந் தாமாகி நின்றார் போலுங் கடித்தா மரையேய்ந்த கண்ணார் போலுங்கல்லலகு பாணி பயின்றார் போலுங் கொடித்தா மரைக்காடே நாடுந் தொண்டர் குற்றேவல் தாமகிழ்ந்த குழகர்போலும் அடித்தா மரைமலர்மேல் வைத்தார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.1 |
212 | ஓதிற் றொருநூலு மில்லை போலும்உணரப் படாதொன் றில்லை போலுங் காதிற்குழை யிலங்கப் பெய்தார் போலுங்கவலைப் பிறப்பிடும்பை காப்பார் போலும் வேதத்தோ டாறங்கஞ் சொன்னார் போலும்விடஞ்சூழ்ந் திருண்ட மிடற்றார் போலும் ஆதிக் களவாகி நின்றார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.2 |
213 | மையார் மலர்க்கண்ணாள் பாகர் போலும்மணிநீல கண்ட முடையார் போலும் நெய்யார் திரிசூலங் கையார் போலும்நீறேறு தோளெட் டுடையார் போலும் வையார் மழுவாட் படையார் போலும்வளர்ஞாயி றன்ன ஒளியார் போலும் ஐவா யரவமொன் றார்த்தார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.3 |
214 | வடிவிளங்கு வெண்மழுவாள் வல்லார் போலும்வஞ்சக் கருங்கடல்நஞ் சுண்டார் போலும் பொடிவிளங்கு முந்நூல்சேர் மார்பர் போலும்பூங்கங்கை தோய்ந்த சடையார் போலுங் கடிவிளங்கு கொன்றையந் தாரார் போலுங்கட்டங்க மேந்திய கையார் போலும் அடிவிளங்கு செம்பொற் கழலார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.4 |
215 | ஏகாச மாம்புலித்தோல் பாம்பு தாழஇடுவெண் டலைகலனா ஏந்தி நாளும் மேகாசங் கட்டழித்த வெள்ளி மாலை புனலார் சடைமுடிமேற் புனைந்தார் போலும் மாகாச மாயவெண் ணீருந் தீயும்மதியும் மதிபிறந்த விண்ணும் மண்ணும் ஆகாச மென்றிவையு மானார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.5 |
216 | மாதூரும் வாணெடுங்கண் செவ்வாய் மென்றோள்மலைமகளை மார்பத் தணைத்தார் போலும் மூதூர் முதுதிரைக ளானார் போலும்முதலு மிறுதியு மில்லார் போலுந் தீதூர நல்வினையாய் நின்றார் போலுந்திசையெட்டுந் தாமேயாஞ் செல்வர் போலும் ஆதிரை நாளாய் அமர்ந்தார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.6 |
217 | மால்யானை மத்தகத்தைக் கீண்டார் போலும்மான்றோ லுடையா மகிழ்ந்தார் போலுங் கோலானைக் கோளழலாற் காய்ந்தார் போலுங்குழவிப்பிறை சடைமேல் வைத்தார் போலுங் காலனைக் காலாற் கடந்தார் போலுங்கயிலாயந் தம்மிடமாக் கொண்டார் போலும் ஆலானைந் தாட லுகப்பார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.7 |
218 | கண்ணார்ந்த நெற்றி யுடையார் போலுங்காமனையுங் கண்ணழலாற் காய்ந்தார் போலும் உண்ணா அருநஞ்ச முண்டார் போலும்ஊழித்தீ யன்ன ஒளியார் போலும் எண்ணா யிரங்கோடி பேரார் போலும்ஏறேறிச் செல்லு மிறைவர் போலும் அண்ணாவும் ஆரூரும் மேயார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.8 |
219 | கடியார் தளிர்கலந்த கொன்றை மாலைகதிர்போது தாதணிந்த கண்ணி போலும் நெடியானுஞ் சதுர்முகனுந் நேட நின்றநீலநற் கண்டத் திறையார் போலும் படியேல் அழல்வண்ணஞ் செம்பொன் மேனி மணிவண்ணந் தம்வண்ண மாவார் போலும் அடியார் புகலிடம தானார் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.9 |
220 | திரையானுஞ் செந்தா மரைமே லானுந் தேர்ந்தவர்கள் தாந்தேடிக் காணார் நாணும் புரையா னெனப்படுவார் தாமே போலும்போரேறு தாமேறிச் செல்வார் போலுங் கரையா வரைவில்லே நாகம் நாணாக்காலத்தீ யன்ன கனலார் போலும் வரையார் மதிலெய்த வண்ணர் போலும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி யப்ப னாரே. | 6.21.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – சுயம்புநாதவீசுவரர்,
தேவியார் – கட்கநேத்திராம்பிகை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.22 திருநாகைக்காரோணம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
221 | பாரார் பரவும் பழனத் தானைப்பருப்பதத் தானைப் பைஞ்ஞீலி யானை சீரார் செழும்பவளக் குன்றொப் பானைத்திகழுந் திருமுடிமேற் றிங்கள் சூடிப் பேரா யிரமுடைய பெம்மான் றன்னைப்பிறர்தன்னைக் காட்சிக் கரியான் றன்னைக் காரார் கடல்புடைசூழ் அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.1 |
222 | விண்ணோர் பெருமானை வீரட் டானைவெண்ணீறு மெய்க்கணிந்த மேனி யானைப் பெண்ணானை ஆணானைப் பேடி யானைப்பெரும்பெற்றத் தண்புலியூர் பேணி னானை அண்ணா மலையானை ஆனைந் தாடும் அணியாரூர் வீற்றிருந்த அம்மான் றன்னைக் கண்ணார் கடல்புடைசூழ் அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.2 |
223 | சிறையார் வரிவண்டு தேனே பாடுந் திருமறைக்காட் டெந்தை சிவலோ கனை மறையான்றன் வாய்மூருங் கீழ்வே ளூரும் வலிவலமுந் தேவூரும் மன்னி யங்கே உறைவானை உத்தமனை ஒற்றி யூரிற்பற்றியாள் கின்ற பரமன் றன்னைக் கறையார் கடல்புடைசூழ் அந்தண் நாகைக் காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.3 |
224 | அன்னமாம் பொய்கைசூழ் அம்ப ரானைஆச்சிரா மன்னகரு மானைக் காவும் முன்னமே கோயிலாக் கொண்டான் றன்னைமூவுலகுந் தானாய மூர்த்தி தன்னைச் சின்னமாம் பன்மலர்க ளன்றே சூடிச் செஞ்சடைமேல் வெண்மதியஞ் சேர்த்தி னானைக் கன்னியம் புன்னைசூழ் அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.4 |
225 | நடையுடைய நல்லெருதொன் றூர்வான் றன்னைஞானப் பெருங்கடலை நல்லூர் மேய படையுடைய மழுவாளொன் றேந்தி னானைப்பன்மையே பேசும் படிறன் றன்னை மடையிடையே வாளை யுகளும் பொய்கை மருகல்வாய்ச் சோதி மணிகண் டனைக் கடையுடைய நெடுமாட மோங்கு நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.5 |
226 | புலங்கொள்பூந் தேறல்வாய்ப் புகலிக் கோனைப் பூம்புகார்க் கற்பகத்தை புன்கூர் மேய அலங்கலங் கழனிசூழ் அணிநீர்க் கங்கை அவிர்சடைமேல் ஆதரித்த அம்மான் றன்னை இலங்கு தலைமாலை பாம்பு கொண்டேஏகாச மிட்டியங்கும் ஈசன் றன்னைக் கலங்கற் கடல்புடைசூழ் அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.6 |
227 | பொன்மணியம் பூங்கொன்றை மாலை யானைப்புண்ணியனை வெண்ணீறு பூசி னானைச் சின்மணிய மூவிலைய சூலத் தானைத்தென்சிராப் பள்ளிச் சிவலோ கனை மன்மணியை வான்சுடலை யூராப் பேணி வல்லெருதொன் றேறும் மறைவல் லானைக் கன்மணிகள் வெண்டிரைசூழ் அந்தண் நாகைக் காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.7 |
228 | வெண்டலையும் வெண்மழுவு மேந்தி னானைவிரிகோ வணமசைத்த வெண்ணீற் றானைப் புண்டலைய மால்யானை யுரிபோர்த் தானைப்புண்ணியனை வெண்ணீ றணிந்தான் றன்னை எண்டிசையு மெரியாட வல்லான் றன்னைஏகம்ப மேயானை எம்மான் றன்னைக் கண்டலங் கழனிசூழ் அந்தண் நாகைக் காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.8 |
229 | சொல்லார்ந்த சோற்றுத் துறையான் றன்னைத்தொன்னரக நன்னெறியாற் றூர்ப்பான் றன்னை வில்லானை மீயச்சூர் மேவி னானைவேதியர்கள் நால்வர்க்கும் வேதஞ் சொல்லிப் பொல்லாதார் தம்மரண மூன்றும் பொன்றப்பொறியரவம் மார்பாரப் பூண்டான் றன்னைக் கல்லாலின் கீழானைக் கழிசூழ் நாகைக் காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.9 |
230 | மனைதுறந்த வல்லமணர் தங்கள் பொய்யும் மாண்புரைக்கும் மனக்குண்டர் தங்கள் பொய்யுஞ் சினைபொதிந்த சீவரத்தர் தங்கள் பொய்யும்மெய்யென்று கருதாதே போத நெஞ்சே பனையுரியைத் தன்னுடலிற் போர்த்த எந்தைஅவன்பற்றே பற்றாகக் காணி னல்லாற் கனைகடலின் றென்கழிசூழ் அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.10 |
231 | நெடியானும் மலரவனும் நேடி யாங்கே நேருருவங் காணாமே சென்று நின்ற படியானைப் பாம்புரமே காத லானைப்பாம்பரையோ டார்த்த படிறன் றன்னைச் செடிநாறும் வெண்டலையிற் பிச்சைக் கென்று சென்றானை நின்றியூர் மேயான் றன்னைக் கடிநாறு பூஞ்சோலை அந்தண் நாகைக்காரோணத் தெஞ்ஞான்றுங் காண லாமே. | 6.22.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.23 திருமறைக்காடு – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
232 | தூண்டு சுடரனைய சோதி கண்டாய்தொல்லமரர் சூளா மணிதான் கண்டாய் காண்டற் கரிய கடவுள் கண்டாய்கருதுவார்க் காற்ற எளியான் கண்டாய் வேண்டுவார் வேண்டுவதே ஈவான் கண்டாய்மெய்ந்நெறி கண்டாய் விரத மெல்லாம் மாண்ட மனத்தார் மனத்தான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.1 |
233 | கைகிளரும் வீணை வலவன் கண்டாய்காபாலி கண்டாய் திகழுஞ் சோதி மெய்கிளரும் ஞான விளக்குக் கண்டாய்மெய்யடியார் உள்ளத்து வித்துக் கண்டாய் பைகிளரும் நாக மசைத்தான் கண்டாய்பராபரன் கண்டாய்பா சூரான் கண்டாய் வைகிளருங் கூர்வாட் படையான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.2 |
234 | சிலந்திக் கருள்முன்னஞ் செய்தான் கண்டாய்திரிபுரங்கள் தீவாய்ப் படுத்தான் கண்டாய் நிலந்துக்க நீர்வளிதீ யானான் கண்டாய்நிரூபியாய் ரூபியுமாய் நின்றான் கண்டாய் சலந்துக்க சென்னிச் சடையான் கண்டாய்தாமரையான் செங்கண்மால் தானே கண்டாய் மலந்துக்க மால்விடையொன் றூர்ந்தான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.3 |
235 | கள்ளி முதுகாட்டி லாடி கண்டாய்காலனையுங் காலாற் கடந்தான் கண்டாய் புள்ளி யுழைமானின் தோலான் கண்டாய்புலியுரிசே ராடைப் புனிதன் கண்டாய் வெள்ளி மிளிர்பிறைமேற் சூடி கண்டாய்வெண்ணீற்றான் கண்டாய்நஞ் செந்தின் மேய வள்ளி மணாளற்குத் தாதை கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.4 |
236 | மூரி முழங்கொலிநீ ரானான் கண்டாய்முழுத்தழல்போல் மேனி முதல்வன் கண்டாய் ஏரி நிறைந்தனைய செல்வன் கண்டாய்இன்னடியார்க் கின்பம் விளைப்பான் கண்டாய் ஆரியன் கண்டாய் தமிழன் கண்டாய்அண்ணா மலையுறையு மண்ணல் கண்டாய் வாரி மதகளிறே போல்வான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.5 |
237 | ஆடல் மால்யானை யுரித்தான் கண்டாய்அகத்தியான் பள்ளி யமர்ந்தான் கண்டாய் கோடியான் கண்டாய் குழகன் கண்டாய்குளிராரூர் கோயிலாக் கொண்டான் கண்டாய் நாடிய நன்பொருள்க ளானான் கண்டாய்நன்மையோ டிம்மைமற் றம்மை யெல்லாம் வாடிய வாட்டந் தவிர்ப்பான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.6 |
238 | வேலைசேர் நஞ்ச மிடற்றான் கண்டாய்விண்தடவு பூங்கயிலை வெற்பன் கண்டாய் ஆலைசேர் வேள்வி யழித்தான் கண்டாய்அமரர்கள் தாமேத்து மண்ணல் கண்டாய் பால்நெய்சே ரானஞ்சு மாடி கண்டாய்பருப்பதத் தான்கண்டாய் பரவை மேனி மாலையோர் கூறுடைய மைந்தன் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.7 |
239 | அம்மை பயக்கும் அமிர்து கண்டாய்அந்தேன் தெளிகண்டாய் ஆக்கஞ் செய்திட் டிம்மை பயக்கு மிறைவன் கண்டாய்என்னெஞ்சே உன்னில் இனியான் கண்டாய் மெய்ம்மையே ஞான விளக்குக் கண்டாய்வெண்காடன் கண்டாய் வினைகள் போக மம்ம ரறுக்கு மருந்து கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.8 |
240 | மூலநோய் தீர்க்கும் முதல்வன் கண்டாய்முத்தமிழும் நான்மறையு மானான் கண்டாய் ஆலின்கீழ் நால்வர்க் கறத்தான் கண்டாய் ஆதியு மந்தமு மானான் கண்டாய் பால விருத்தனு மானான் கண்டாய்பவளத் தடவரையே போல்வான் கண்டாய் மாலைசேர் கொன்றை மலிந்தான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. | 6.23.9 |
241 | அயனவனும் மாலவனு மறியா வண்ணம்ஆரழலாய் நீண்டுகந்த அண்ணல் கண்டாய் துயரிலங்கை வேந்தன் துளங்க வன்றுசோதிவிர லாலுற வைத்தான் கண்டாய் பெயரவற்குப் பேரருள்கள் செய்தான் கண்டாய்பேரும் பெரும்படையோ டீந்தான் கண்டாய் மயருறு வல்வினைநோய் தீர்ப்பான் கண்டாய்மறைக்காட் டுறையும் மணாலன் றானே. | 6.23.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.24 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
242 | கைம்மான மதகளிற்றி னுரிவை யான்காண்கறைக்கண்டன் காண்கண்ணார் நெற்றி யான்காண் அம்மான்காண் ஆடரவொன் றாட்டி னான்காண்அனலாடி காண்அயில்வாய்ச் சூலத் தான்காண் எம்மான்காண் ஏழுலகு மாயி னான்காண்எரிசுடரோன் காண்இலங்கு மழுவா ளன்காண் செம்மானத் தொளியன்ன மேனி யான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.1 |
243 | ஊனேறு படுதலையில் உண்டி யான்காண்ஓங்காரன் காண்ஊழி முதலா னான்காண் ஆனேறொன் றூர்ந்துழலும் ஐயா றன்காண்அண்டன்காண் அண்டத்துக் கப்பா லான்காண் மானேறு கரதலத்தெம் மணிகண் டன்காண்மாதவன்காண் மாதவத்தின் விளைவா னான்காண் தேனேறு மலர்க்கொன்றைக் கண்ணி யான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.2 |
244 | ஏவணத்த சிலையான்முப் புரமெய் தான்காண்இறையவன்காண் மறையவன்காண் ஈசன் றான்காண் தூவணத்த சுடர்ச்சூலப் படையி னான்காண்சுடர்மூன்றுங் கண்மூன்றாக் கொண்டான் றான்காண் ஆவணத்தால் என்றன்னை ஆட்கொண் டான்காண்அனலாடி காண்அடியார்க் கமிர்தா னான்காண் தீவணத்த திருவுருவிற் கரியுரு வன்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.3 |
245 | கொங்குவார் மலர்க்கண்ணிக் குற்றா லன்காண்கொடுமழுவன் காண்கொல்லை வெள்ளேற் றான்காண் எங்கள்பாற் றுயர்கெடுக்கு மெம்பி ரான்காண்ஏழ்கடலும் ஏழ்மலையு மாயி னான்காண் பொங்குமா கருங்கடல்நஞ் சுண்டான் றான்காண்பொற்றூண்காண் செம்பவளத் திரள்போல் வான்காண் செங்கண்வா ளராமதியோ டுடன்வைத் தான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.4 |
246 | காரேறு நெடுங்குடுமிக் கயிலா யன்காண்கறைக்கண்டன் காண்கண்ணார் நெற்றி யான்காண் போரேறு நெடுங்கொடிமே லுயர்த்தி னான்காண்புண்ணியன்காண் எண்ணரும்பல் குணத்தி னான்காண் நீரேறு சுடர்ச்சூலப் படையி னான்காண்நின்மலன்காண் நிகரேது மில்லா தான்காண் சீரேறு திருமாலோர் பாகத் தான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.5 |
247 | பிறையரவக் குறுங்கண்ணிச் சடையி னான்காண்பிறப்பிலிகாண் பெண்ணோடா ணாயி னான்காண் கறையுருவ மணிமிடற்று வெண்ணீற் றான்காண்கழல்தொழுவார் பிறப்பறுக்குங் காபா லிகாண் இறையுருவக் கனவளையாள் இடப்பா கன்காண்இருநிலன்காண் இருநிலத்துக் கியல்பா னான்காண் சிறையுருவக் களிவண்டார் செம்மை யான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.6 |
248 | தலையுருவச் சிரமாலை சூடி னான்காண்தமருலகந் தலைகலனாப் பலிகொள் வான்காண் அலையுருவச் சுடராழி ஆக்கி னான்காண்அவ்வாழி நெடுமாலுக் கருளி னான்காண் கொலையுருவக் கூற்றுதைத்த கொள்கை யான்காண்கூரெரிநீர் மண்ணொடுகாற் றாயி னான்காண் சிலையுருவச் சரந்துரந்த திறத்தி னான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.7 |
249 | ஐயன்காண் குமரன்காண் ஆதி யான்காண்அடல்மழுவாள் தானொன்று பியன்மே லேந்து கையன்காண் கடற்பூதப் படையி னான்காண்கண்ணெரியால் ஐங்கணையோ னுடல்காய்ந் தான்காண் வெய்யன்காண் தண்புனல்சூழ் செஞ்சடை யான்காண்வெண்ணீற்றான் காண்விசயற் கருள்செய் தான்காண் செய்யன்காண் கரியன்காண் வெளியோன் றான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.8 |
250 | மலைவளர்த்த மடமங்கை பாகத் தான்காண்மயானத்தான் காண்மதியஞ் சூடி னான்காண் இலைவளர்த்த மலர்க்கொன்றை மாலை யான்காண்இறையவன்காண் எறிதிரைநீர் நஞ்சுண் டான்காண் கொலைவளர்த்த மூவிலைய சூலத் தான்காண்கொடுங்குன்றன் காண்கொல்லை யேற்றி னான்காண் சிலைவளர்த்த சரந்துரந்த திறத்தி னான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.9 |
251 | பொற்றாது மலர்க்கொன்றை சூடி னான்காண்புரிநூலன் காண்பொடியார் மேனி யான்காண் மற்றாருந் தன்னொப்பா ரில்லா தான்காண்மறையோதி காண்எறிநீர் நஞ்சுண் டான்காண் எற்றாலுங் குறைவொன்று மில்லா தான்காண்இறையவன்காண் மறையவன்காண் ஈசன் றான்காண் செற்றார்கள் புரமூன்றுஞ் செற்றான் றான்காண்திருவாரூ ரான்காண்என் சிந்தை யானே. | 6.24.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.25 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
252 | உயிரா வணமிருந் துற்று நோக்கிஉள்ளக் கிழியி னுரு வெழுதி உயிரா வணஞ்செய்திட் டுன்கைத் தந்தால்உணரப் படுவாரோ டொட்டி வாழ்தி அயிரா வணமேறா தானே றேறிஅமரர்நா டாளாதே ஆரூ ராண்ட அயிரா வணமேயென் னம்மா னேநின் அருட்கண்ணால் நோக்காதார் அல்லா தாரே. | 6.25.1 |
253 | எழுது கொடியிடையார் ஏழை மென்றோள் இளையார்கள் நம்மை இகழா முன்னம் பழுது படநினையேல் பாவி நெஞ்சேபண்டுதான் என்னோடு பகைதா னுண்டோ முழுதுலகில் வானவர்கள் முற்றுங் கூடிமுடியா லுறவணங்கி முற்றம் பற்றி அழுது திருவடிக்கே பூசை செய்ய இருக்கின்றான் ஊர்போலும் ஆரூர் தானே. | 6.25.2 |
254 | தேரூரார் மாவூரார் திங்க ளூரார் திகழ்புன் சடைமுடிமேற் றிங்கள் சூடிக் காரூரா நின்ற கழனிச் சாயற் கண்ணார்ந்த மாடங் கலந்து தோன்றும் ஓரூரா உலகெலா மொப்பக் கூடிஉமையாள் மணவாளா என்று வாழ்த்தி ஆரூரா ஆரூரா என்கின் றார்கள்அமரர்கள்தம் பெருமானே எங்குற் றாயே. | 6.25.3 |
255 | கோவணமோ தோலோ உடை யாவதுகொல்லேறோ வேழமோ ஊர்வ துதான் பூவணமோ புறம்பயமோ அன்றா யிற்றான் பொருந்தாதார் வாழ்க்கை திருந்தா மையோ தீவணத்த செஞ்சடைமேற் றிங்கள் சூடித்திசைநான்கும் வைத்துகந்த செந்தீ வண்ணர் ஆவணமோ ஒற்றியோ அம்மா னார்தாம்அறியேன்மற் றூராமா றாரூர் தானே. | 6.25.4 |
256 | ஏந்து மழுவாளர் இன்னம் பரார்எரிபவள வண்ணர் குடமூக் கிலார் வாய்ந்த வளைக்கையாள் பாக மாக வார்சடையார் வந்து வலஞ்சு ழியார் போந்தா ரடிகள் புறம்ப யத்தேபுகலூர்க்கே போயினார் போரே றேறி ஆய்ந்தே யிருப்பார்போய் ஆரூர் புக்கார்அண்ணலார் செய்கின்ற கண்மா யமே. | 6.25.5 |
257 | கருவாகிக் குழம்பிருந்து கலித்து மூளை கருநரம்பும் வெள்ளெலும்புஞ் சேர்ந்தொன் றாகி உருவாகிப் புறப்பட்டிங் கொருத்தி தன்னால் வளர்க்கப்பட் டுயிராருங் கடைபோ காரால் மருவாகி நின்னடியே மறவே னம்மான்மறித்தொருகாற் பிறப்புண்டேல் மறவா வண்ணந் திருவாரூர் மணவாளா திருத்தெங் கூராய்செம்பொனே கம்பனே திகைத்திட் டேனே. | 6.25.6 |
258 | முன்னம் அவனுடைய நாமங் கேட்டாள் மூர்த்தி யவனிருக்கும் வண்ணங் கேட்டாள் பின்னை அவனுடைய ஆரூர் கேட்டாள்பெயர்த்து மவனுக்கே பிச்சி யானாள் அன்னையையும் அத்தனையும் அன்றே நீத்தாள்அகன்றாள் அகலிடத்தார் ஆசா ரத்தை தன்னை மறந்தாள்தன் நாமங் கெட்டாள்தலைப்பட்டாள் நங்கை தலைவன் றாளே. | 6.25.7 |
259 | ஆடுவாய் நீநட்டம் அளவிற் குன்றா அவியடுவார் அருமறையோ ரறிந்தே னுன்னைப் பாடுவார் தும்புருவும் நார தாதிபரவுவார் அமரர்களு மமரர் கோனுந் தேடுவார் திருமாலும் நான்மு கனுந்தீண்டுவார் மலைமகளுங் கங்கை யாளுங் கூடுமே நாயடியேன் செய்குற் றேவல்குறையுண்டே திருவாரூர் குடிகொண் டீர்க்கே. | 6.25.8 |
260 | நீரூருஞ் செஞ்சடையாய் நெற்றிக் கண்ணாய்நிலாத்திங்கள் துண்டத்தாய் நின்னைத் தேடி ஓரூரு மொழியாமே ஒற்றித் தெங்கும் உலகமெலாந் திரிதந்து நின்னைக் காண்பான் தேரூரும் நெடுவீதி பற்றி நின்றுதிருமாலும் நான்முகனுந் தேர்ந்துங் காணா தாரூரா ஆரூரா என்கின் றார்கள்அமரர்கள்தம் பெருமானே ஆரூ ராயே. | 6.25.9 |
261 | நல்லூரே நன்றாக நட்ட மிட்டுநரையேற்றைப் பழையாறே பாய ஏறிப் பல்லூரும் பலிதிரிந்து சேற்றூர் மீதேபலர்காணத் தலையாலங் காட்டி னூடே இல்லார்ந்த பெருவேளூர்த் தளியே பேணிஇராப்பட்டீச் சரங்கடந்து மணற்கால் புக்கு எல்லாருந் தளிச்சாத்தங் குடியிற் காணஇறைப்பொழுதில் திருவாரூர் புக்கார் தாமே. | 6.25.10 |
262 | கருத்துத்திக் கதநாகங் கையி லேந்திக்கருவரைபோற் களியானை கதறக் கையால் உரித்தெடுத்துச் சிவந்ததன்றோல் பொருந்த மூடிஉமையவளை அச்சுறுத்தும் ஒளிகொள் மேனித் திருத்துருத்தி திருப்பழனந் திருநெய்த்தானம் திருவையா றிடங்கொண்ட செல்வர் இந்நாள் அரிப்பெருத்த வெள்ளேற்றை அடர ஏறிஅப்பனார் இப்பருவ மாரூ ராரே. | 6.25.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.26 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
263 | பாதித்தன் திருவுருவிற் பெண்கொண் டானைப்பண்டொருகால் தசமுகனை அழுவித் தானை வாதித்துத் தடமலரான் சிரங்கொண் டானைவன்கருப்புச் சிலைக்காமன் உடலட் டானைச் சோதிச்சந் திரன்மேனி மறுச்செய்தானைச்சுடரங்கி தேவனையோர் கைக்கொண் டானை ஆதித்தன் பற்கொண்ட அம்மான் றன்னைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.1 |
264 | வெற்புறுத்த திருவடியாற் கூற்றட் டானைவிளக்கினொளி மின்னினொளி முத்தின் சோதி ஒப்புறுத்த திருவுருவத் தொருவன் றன்னைஓதாதே வேத முணர்ந்தான் றன்னை அப்புறுத்த கடல்நஞ்ச முண்டான் றன்னைஅமுதுண்டார் உலந்தாலு முலவா தானை அப்புறுத்த நீரகத்தே அழலா னானைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.2 |
265 | ஒருகாலத் தொருதேவர் கண்கொண் டானைஊழிதோ றூழி உயர்ந்தான் றன்னை வருகாலஞ் செல்கால மாயி னானைவன்கருப்புச் சிலைக்காமன் உடலட் டானைப் பொருவேழக் களிற்றுரிவைப் போர்வை யானைப்புள்ளரைய னுடல்தன்னைப் பொடிசெய் தானை அருவேள்வி தகர்த்தெச்சன் றலைகொண் டானைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.3 |
266 | மெய்ப்பால்வெண் ணீறணிந்த மேனி யானைவெண்பளிங்கி னுட்பதித்த சோதி யானை ஒப்பானை ஒப்பிலா ஒருவன் றன்னைஉத்தமனை நித்திலத்தை உலக மெல்லாம் வைப்பானைக் களைவானை வருவிப் பானைவல்வினையேன் மனத்தகத்தே மன்னி னானை அப்பாலைக் கப்பாலைக் கப்பா லானைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.4 |
267 | பிண்டத்திற் பிறந்ததொரு பொருளை மற்றைப் பிண்டத்தைப் படைத்ததனைப் பெரிய வேதத் துண்டத்தின் துணிபொருளைச் சுடுதீ யாகிச்சுழல்காலாய் நீராகிப் பாரா யிற்றைக் கண்டத்தில் தீதினஞ் சமுது செய்து கண்மூன்று படைத்ததொரு கரும்பைப் பாலை அண்டத்துக் கப்புறத்தார் தமக்கு வித்தைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.5 |
268 | நீதியாய் நிலனாகி நெருப்பாய் நீராய்நிறைகாலாய் இவையிற்றின் நியம மாகிப் பாதியாய் ஒன்றாகி இரண்டாய் மூன்றாய் பரமாணு வாய்ப்பழுத்த பண்க ளாகிச் சோதியாய் இருளாகிச் சுவைக ளாகிச்சுவைகலந்த அப்பாலாய் வீடாய் வீட்டின் ஆதியாய் அந்தமாய் நின்றான் றன்னைஆரூரிற் கண்டடியேன் அயர்த்த வாறே. | 6.26.6 |
இப்பதிகத்தில் 7,8,9,10-ம் செய்யுட்கள் | 6.26.7-10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.27 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
269 | பொய்ம்மாயப் பெருங்கடலிற் புலம்பா நின்ற புண்ணியங்காள் தீவினைகாள் திருவே நீங்கள் இம்மாயப் பெருங்கடலை அரித்துத் தின்பீர்க் கில்லையே கிடந்துதான் யானேல் வானோர் தம்மானைத் தலைமகனைத் தண்ண லாரூர்த் தடங்கடலைத் தொடர்ந்தோரை யடங்கச் செய்யும் எம்மான்ற னடித்தொடர்வான் உழிதர் கின்றேன்இடையிலேன் கெடுவீர்காள் இடறேன் மின்னே. | 6.27.1 |
270 | ஐம்பெருமா பூதங்காள் ஒருவீர் வேண்டிற் றொருவீர்வேண் டீர்ஈண்டிவ் வவனி யெல்லாம் உம்பரமே உம்வசமே ஆக்க வல்லீர்க் கில்லையே னுகர்போகம் யானேல் வானோர் உம்பருமாய் ஊழியுமாய் உலகே ழாகி ஒள்ளாரூர் நள்ளமிர்தாம் வள்ளல் வானோர் தம்பெருமா னார்நின்ற அரனைக் காண்பேன்தடைப்படுவே னாக்கருதித் தருக்கேன் மின்னே. | 6.27.2 |
271 | சில்லுருவிற் குறியிருத்தி நித்தல் பற்றிச்செழுங்கணால் நோக்குமிது வூக்க மன்று பல்லுருவிற் றொழில்பூண்ட பஞ்ச பூதப்பளகீரும் வசமன்றே பாரே லெல்லாஞ் சொல்லுருவிற் சுடர்மூன்றாய் உருவம் மூன்றாய்த்தூநயன மூன்றாகி ஆண்ட ஆரூர் நல்லுருவிற் சிவனடியே அடைவேன் நும்மால் நமைப்புண்ணேன் கமைத்துநீர் நடமின் களே. | 6.27.3 |
272 | உன்னுருவிற் சுவையொளியூ றோசை நாற்றத் துறுப்பினது குறிப்பாகும் ஐவீர் நுங்கள் மன்னுருவத் தியற்கைளால் வைப்பீர்க் கையோ வையகமே போதாதே யானேல் வானோர் பொன்னுருவைத் தென்னாரூர் மன்னு குன்றைப்புவிக்கெழிலாஞ் சிவக்கொழுந்தைப் புகுந்தென் சிந்தை தன்னுருவைத் தந்தவனை எந்தை தன்னைத்தலைப்படுவேன் துலைப்படுப்பான் தருக்கேன் மின்னே. | 6.27.4 |
273 | துப்பினைமுன் பற்றறா விறலே மிக்கசோர்வுபடு சூட்சியமே சுகமே நீங்கள் ஒப்பினையைப் பாவித்திவ் வுலக மெல்லாம் உழறுமிது குறைமுடிப்பீர்க் கரிதே என்றன் வைப்பினைப்பொன் மதிலாரூர் மணியை வைகல் மணாளனையெம் பெருமானை வானோர் தங்கள் அப்பனைச்செப் பிடவடைவேன் நும்மால் நானும் ஆட்டுணேன் ஓட்டந்தீங் கலையேன் மின்னே. | 6.27.5 |
274 | பொங்குமத மானமே ஆர்வச் செற்றக்குரோதமே உலோபமே பொறையே நீங்கள் உங்கள்பெரு மாநிலத்தின் எல்லை யெல்லாம் உழறுமிது குறைமுடிப்பீர்க் கரிதே யானேல் அங்கமலத் தயனொடுமா லாகி மற்றும்அதற்கப்பா லொன்றாகி அறிய வொண்ணாச் செங்கனகத் தனிக்குன்றைச் சிவனை ஆரூர்ச் செல்வனைச்சேர் வேனும்மாற் செலுத்து ணேனே. | 6.27.6 |
275 | இடர்பாவ மெனமிக்க துக்க வேட்கைவெறுப்பேயென் றனைவீரும் உலகை யோடிக் குடைகின்றீர்க் குலகங்கள் குலுங்கி நுங்கள் குறிநின்ற தமையாதே யானேல் வானோர் அடையார்தம் புரமூன்று மெரிசெய் தானைஅமரர்கள்தம் பெருமானை அரனை ஆரூர் உடையானைக் கடுகச்சென் றடைவேன் நும்மால் ஆட்டுணேன் ஓட்டந்தீங் கலையேன் மின்னே. | 6.27.7 |
276 | விரைந்தாளும் நல்குரவே செல்வே பொல்லா வெகுட்சியே மகிழ்ச்சியே வெறுப்பே நீங்கள் நிரந்தோடி மாநிலத்தை அரித்துத் தின்பீர்க் கில்லையே நுகர்போகம் யானேல் வானோர் கரைந்தோட வருநஞ்சை அமுது செய்த கற்பகத்தைத் தற்பரத்தைத் திருவா ரூரிற் பரஞ்சோதி தனைக்காண்பேன் படேனும் பண்பிற்பரிந்தோடி யோட்டந்து பகட்டேன் மின்னே. | 6.27.8 |
277 | மூள்வாய தொழிற்பஞ்சேந் திரிய வஞ்சமுகரிகாண் முழுதுமிவ் வுலகை யோடி நாள்வாயு நும்முடைய மம்ம ராணை நடாத்துகின்றீர்க் கமையாதே யானேல் வானோர் நீள்வான முகடதனைத் தாங்கி நின்ற நெடுந்தூணைப் பாதாளக் கருவை ஆரூர் ஆள்வானைக் கடுகச்சென் றடைவேன் நும்மால் ஆட்டுணேன் ஓட்டந்தீங் கலையேன் மின்னே. | 6.27.9 |
278 | சுருக்கமொடு பெருக்கநிலை நீத்தல் பற்றித் துப்பறையென் றனைவீரிவ் வுலகை யோடிச் செருக்கிமிகை செலுத்தியும் செய்கை வைகல் செய்கின்றீர்க் கமையாதே யானேல் மிக்க தருக்கிமிக வரையெடுத்த அரக்க னாகந் தளரவடி எடுத்தவன்றன் பாடல் கேட்டு இரக்கமெழுந் தருளியவெம் பெருமான் பாதத் திடையிலேன் கெடுவீர்காள் இடறேன் மின்னே. | 6.27.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.28 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
279 | நீற்றினையும் நெற்றிமே லிட்டார் போலும்நீங்காமே வெள்ளெலும்பு பூண்டார் போலுங் காற்றினையுங் கடிதாக நடந்தார் போலுங்கண்ணின்மேற் கண்ணொன் றுடையார் போலுங் கூற்றினையுங் குரைகழலா லுதைத்தார் போலுங்கொல்புலித்தோ லாடைக் குழகர் போலும் ஆற்றினையுஞ் செஞ்சடைமேல் வைத்தார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.1 |
280 | பரியதோர் பாம்பரைமே லார்த்தார் போலும்பாசுபதம் பார்த்தற் களித்தார் போலுங் கரியதோர் களிற்றுரிவை போர்த்தார் போலுங்காபாலங் கட்டங்கக் கொடியார் போலும் பெரியதோர் மலைவில்லா எய்தார் போலும்பேர்நந்தி யென்னும் பெயரார் போலும் அரியதோர் அரணங்க ளட்டார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.2 |
281 | துணியுடையர் தோலுடைய ரென்பார் போலுந்தூய திருமேனிச் செல்வர் போலும் பிணியுடைய அடியாரைத் தீர்ப்பார் போலும்பேசுவார்க் கெல்லாம் பெரியார் போலும் மணியுடைய மாநாக மார்ப்பார் போலும்வாசுகிமா நாணாக வைத்தார் போலும் அணியுடைய நெடுவீதி நடப்பார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.3 |
282 | ஓட்டகத்தே ஊணாக உகந்தார் போலும்ஓருருவாய்த் தோன்றி உயர்ந்தார் போலும் நாட்டகத்தே நடைபலவும் நவின்றார் போலும்ஞானப் பெருங்கடற்கோர் நாதர் போலுங் காட்டகத்தே ஆட லுடையார் போலுங்காமரங்கள் பாடித் திரிவார் போலும் ஆட்டகத்தில் ஆனைந் துகந்தார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.4 |
283 | ஏனத் திளமருப்புப் பூண்டார் போலும்இமையவர்க ளேத்த இருந்தார் போலுங் கானக்கல் லாற்கீழ் நிழலார் போலுங்கடல்நஞ்ச முண்டிருண்ட கண்டர் போலும் வானத் திளமதிசேர் சடையார் போலும்வான்கயிலை வெற்பின் மகிழ்ந்தார் போலும் ஆனத்து முன்னெழுந்தாய் நின்றார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.5 |
284 | காமனையுங் கரியாகக் காய்ந்தார் போலுங்கடல்நஞ்ச முண்டிருண்ட கண்டர் போலுஞ் சோமனையுஞ் செஞ்சடைமேல் வைத்தார் போலுஞ்சொல்லாகிச் சொற்பொருளாய் நின்றார் போலும் நாமனையும் வேதத்தார் தாமே போலும்நங்கையோர் பால்மகிழ்ந்த நம்பர் போலும் ஆமனையுந் திருமுடியார் தாமே போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.6 |
285 | முடியார் மதியரவம் வைத்தார் போலும்மூவுலகுந் தாமேயாய் நின்றார் போலுஞ் செடியார் தலைப்பலிகொண் டுழல்வார் போலுஞ்செல்கதி தான்கண்ட சிவனார் போலுங் கடியார்நஞ் சுண்டிருண்ட கண்டர் போலுங்கங்காள வேடக் கருத்தர் போலும் அடியார் அடிமை உகப்பார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.7 |
286 | இந்திரத்தை இனிதாக ஈந்தார் போலும்இமையவர்கள் வந்திறைஞ்சு மிறைவர் போலுஞ் சுந்தரத்த பொடிதன்னைத் துதைந்தார் போலுந்தூத்தூய திருமேனித் தோன்றல் போலும் மந்திரத்தை மனத்துள்ளே வைத்தார் போலும்மாநாகம் நாணாக வளைத்தார் போலும் அந்திரத்தே அணியாநஞ் சுண்டார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.8 |
287 | பிண்டத்தைக் காக்கும் பிரானார் போலும்பிறவி யிறவி இலாதார் போலும் முண்டத்து முக்கண் ணுடையார் போலும்முழுநீறு பூசு முதல்வர் போலுங் கண்டத் திறையே கறுத்தார் போலுங்காளத்தி காரோணம் மேயார் போலும் அண்டத்துக் கப்புறமாய் நின்றார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.9 |
288 | ஒருகாலத் தொன்றாகி நின்றார் போலும்ஊழி பலகண் டிருந்தார் போலும் பெருகாமே வெள்ளந் தவிர்த்தார் போலும்பிறப்பிடும்பை சாக்காடொன் றில்லார் போலும் உருகாதார் உள்ளத்து நில்லார் போலும்உகப்பார்தம் மனத்தென்றும் நீங்கார் போலும் அருகாக வந்தென்னை அஞ்ச லென்பார்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.10 |
289 | நன்றாக நடைபலவும் நவின்றார் போலும்ஞானப் பெருங்கடற்கோர் நாதர் போலுங் கொன்றாகிக் கொன்றதொன் றுண்டார் போலுங்கோளரக்கர் கோன்றலைகள் குறைத்தார் போலுஞ் சென்றார் திரிபுரங்க ளெய்தார் போலுந்திசையனைத்து மாயனைத்து மானார் போலும் அன்றாகில் ஆயிரம் பேரார் போலும்அணியாரூர்த் திருமூலத் தான னாரே. | 6.28.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.29 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
290 | திருமணியைத் தித்திக்குந் தேனைப் பாலைத்தீங்கரும்பின் இன்சுவையைத் தெளிந்த தேறற் குருமணியைக் குழல்மொந்தை தாளம் வீணை கொக்கரையின் சச்சரியின் பாணி யானைப் பருமணியைப் பவளத்தைப் பசும்பொன் முத்தைப்பருப்பதத்தி லருங்கலத்தைப் பாவந் தீர்க்கும் அருமணியை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.1 |
291 | பொன்னேபோற் றிருமேனி உடையான் றன்னைப்பொங்குவெண் ணூலானைப் புனிதன் றன்னை மின்னானை மின்னிடையாள் பாகன் றன்னைவேழத்தி னுரிவிரும்பிப் போர்த்தான் றன்னைத் தன்னானைத் தன்னொப்பா ரில்லா தானைத்தத்துவனை உத்தமனைத் தழல்போல் மேனி அன்னானை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.2 |
292 | ஏற்றானை ஏழுலகு மானான் றன்னைஏழ்கடலு மேழ்மலையு மானான் றன்னைக் கூற்றானைக் கூற்ற முதைத்தான் றன்னைக்கொடுமழுவாள் கொண்டதோர் கையான் றன்னைக் காற்றானைத் தீயானை நீரு மாகிக்கடிகமழும் புன்சடைமேற் கங்கை வெள்ள ஆற்றானை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.3 |
293 | முந்திய வல்வினைகள் தீர்ப்பான் றன்னைமூவாத மேனிமுக் கண்ணி னானைச் சந்திரனும் வெங்கதிரு மாயி னானைச்சங்கரனைச் சங்கக் குழையான் றன்னை மந்திரமும் மறைப்பொருளு மானான் றன்னைமறுமையு மிம்மையு மானான் றன்னை அந்திரனை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.4 |
294 | பிறநெறியாய்ப் பீடாகிப் பிஞ்ஞ கனுமாய்ப்பித்தனாய்ப் பத்தர் மனத்தி னுள்ளே உறநெறியாய் ஓமமாய் ஈமக் காட்டில்ஓரிபல விடநட்ட மாடி னானைத் துறநெறியாய்த் தூபமாய்த் தோற்ற மாகிநாற்றமாய் நன்மலர்மே லுறையா நின்ற அறநெறியை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.5 |
295 | பழகிய வல்வினைகள் பாற்று வானைப்பசுபதியைப் பாவகனைப் பாவந் தீர்க்குங் குழகனைக் கோளரவொன் றாட்டு வானைக்கொடுகொட்டி கொண்டதோர் கையான் றன்னை விழவனை வீரட்ட மேவி னானைவிண்ணவர்க ளேத்தி விரும்பு வானை அழகனை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.6 |
296 | சூளா மணிசேர் முடியான் றன்னைச்சுண்ணவெண் ணீறணிந்த சோதி யானைக் கோள்வா யரவ மசைத்தான் றன்னைக்கொல்புலித்தோ லாடைக் குழகன் றன்னை நாள்வாயும் பத்தர் மனத்து ளானைநம்பனை நக்கனை முக்க ணானை ஆள்வானை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.7 |
297 | முத்தினை மணிதன்னை மாணிக் கத்தைமூவாத கற்பகத்தின் கொழுந்து தன்னைக் கொத்தினை வயிரத்தைக் கொல்லே றூர்ந்து கோளரவொன் றாட்டுங் குழகன் றன்னைப் பத்தனைப் பத்தர் மனத்து ளானைப்பரிதிபோற் றிருமேனி உடையான் றன்னை அத்தனை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.8 |
298 | பையா டரவங்கை யேந்தி னானைப்பரிதிபோற் றிருமேனிப் பால்நீற் றானை நெய்யாடு திருமேனி நிமலன் றன்னைநெற்றிமேல் மற்றொருகண் நிறைவித் தானைச் செய்யானைச் செழும்பவளத் திரளொப் பானைச்செஞ்சடைமேல் வெண்டிங்கள் சேர்த்தி னானை ஐயாறு மேயானை ஆரூ ரானைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.9 |
299 | சீரார் முடிபத் துடையான் றன்னைத் தேசழியத் திருவிரலாற் சிதைய நூக்கிப் பேரார் பெருமை கொடுத்தான் றன்னைப்பெண்ணிரண்டு மாணுமாய் நின்றான் றன்னைப் போரார் புரங்கள் புரள நூறும் புண்ணியனை வெண்ணீ றணிந்தான் றன்னை ஆரானை ஆரூரி லம்மான் றன்னைஅறியா தடிநாயேன் அயர்த்த வாறே. | 6.29.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.30 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
300 | எம்பந்த வல்வினைநோய் தீர்த்திட் டான்காண்ஏழ்கடலு மேழுலகு மாயி னான்காண் வம்புந்து கொன்றையந்தார் மாலை யான்காண்வளர்மதிசேர் கண்ணியன்காண் வானோர் வேண்ட அம்பொன்றால் மூவெயிலு மெரிசெய் தான்காண்அனலாடி யானஞ்சு மாடி னான்காண் செம்பொன்செய் மணிமாடத் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.1 |
301 | அக்குலாம் அரையினன்காண் அடியார்க் கென்றும் ஆரமுதாய் அண்ணிக்கும் ஐயாற் றான்காண் கொக்குலாம் பீலியொடு கொன்றை மாலைகுளிர்மதியுங் கூரரவும் நீருஞ் சென்னித் தொக்குலாஞ் சடையினன்காண் தொண்டர் சொல்லுந் தூநெறிகாண் வானவர்கள் துதிசெய் தேத்துந் திக்கெலாம் நிறைந்தபுகழ்த் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.2 |
302 | நீரேறு சடைமுடியெந் நிமலன் றான்காண்நெற்றிமே லொற்றைக்கண் நிறைவித் தான்காண் வாரேறு வனமுலையாள் பாகத் தான்காண் வளர்மதிசேர் சடையான்காண் மாதே வன்காண் காரேறு முகிலனைய கண்டத் தான்காண்கல்லாலின் கீழறங்கள் சொல்லி னான்காண் சீரேறு மணிமாடத் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.3 |
303 | கானேறு களிற்றுரிவைப் போர்வை யான்காண்கற்பகங்காண் காலனையன் றுதைசெய் தான்காண் ஊனேறு முடைதலையிற் பலிகொள் வான்காண்உத்தமன்காண் ஒற்றியூர் மேவி னான்காண் ஆனேறொன் றதுவேறும் அண்ணல் தான்காண் ஆதித்தன் பல்லிறுத்த ஆதி தான்காண் தேனேறு மலர்ச்சோலைத் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.4 |
304 | பிறப்போ டிறப்பென்று மில்லா தான்காண்பெண்ணுருவோ டாணுருவ மாயி னான்காண் மறப்படுமென் சிந்தைமருள் நீக்கி னான்காண்வானவரு மறியாத நெறிதந் தான்காண் நறப்படுபூ மலர்தூபந் தீப நல்ல நறுஞ்சாந்தங் கொண்டேத்தி நாளும் வானோர் சிறப்போடு பூசிக்குந் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.5 |
305 | சங்கரன்காண் சக்கரமாற் கருள்செய் தான்காண்தருணேந்து சேகரன்காண் தலைவன் றான்காண் அங்கமலத் தயன்சிரங்கள் ஐந்தி லொன்றை அறுத்தவன்காண் அணிபொழில்சூழ் ஐயாற் றான்காண் எங்கள்பெரு மான்காணென் னிடர்கள் போக அருள்செய்யும் இறைவன்காண் இமையோ ரேத்துஞ் செங்கமல வயல்புடைசூழ் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.6 |
306 | நன்றருளித் தீதகற்றும் நம்பி ரான்காண்நான்மறையோ டாறங்க மாயி னான்காண் மின்றிகழுஞ் சோதியன்காண் ஆதி தான்காண்வெள்ளேறு நின்றுலவு கொடியி னான்காண் துன்றுபொழிற் கச்சியே கம்பன் றான்காண்சோற்றுத் துறையான்காண் சோலை சூழ்ந்த தென்றலார் மணங்கமழுந் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.7 |
307 | பொன்னலத்த நறுங்கொன்றைச் சடையி னான்காண்புகலூரும் பூவணமும் பொருந்தி னான்காண் மின்னலத்த நுண்ணிடையாள் பாகத் தான்காண்வேதியன்காண் வெண்புரிநூல் மார்பி னான்காண் கொன்னலத்த மூவிலைவேல் ஏந்தி னான்காண்கோலமா நீறணிந்த மேனி யான்காண் செந்நலத்த வயல்புடைசூழ் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.8 |
308 | விண்டவர்தம் புரமூன்று மெரிசெய் தான்காண் வேலைவிட முண்டிருண்ட கண்டத் தான்காண் மண்டலத்தி லொளிவளர விளங்கி னான்காண்வாய்மூரும் மறைக்காடும் மருவி னான்காண் புண்டரிகக் கண்ணானும் பூவின் மேலைப் புத்தேளுங் காண்பரிய புராணன் றான்காண் தெண்டிரைநீர் வயற்புடைசூழ் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.9 |
309 | செருவளருஞ் செங்கண்மா லேற்றி னான்காண்தென்னானைக் காவன்காண் தீயில் வீழ மருவலர்தம் புரமூன்று மெரிசெய் தான்காண்வஞ்சகர்பா லணுகாத மைந்தன் றான்காண் அருவரையை எடுத்தவன்றன் சிரங்கள் பத்தும்ஐந்நான்கு தோளுநெரிந் தலற வன்று திருவிரலா லடர்த்தவன்காண் திருவா ரூரிற்றிருமூலத் தானத்தெஞ் செல்வன் றானே. | 6.30.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.31 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
310 | இடர்கெடுமா றெண்ணுதியேல் நெஞ்சே நீவாஈண்டொளிசேர் கங்கைச் சடையா யென்றுஞ் சுடரொளியா யுள்விளங்கு சோதி யென்றுந்தூநீறு சேர்ந்திலங்கு தோளா வென்றுங் கடல்விடம துண்டிருண்ட கண்டா வென்றுங்கலைமான் மறியேந்து கையா வென்றும் அடல்விடையாய் ஆரமுதே ஆதி யென்றும்ஆரூரா வென்றென்றே அலறா நில்லே. | 6.31.1 |
311 | செடியேறு தீவினைகள் தீரும் வண்ணஞ் சிந்தித்தே நெஞ்சமே திண்ண மாகப் பொடியேறு திருமேனி யுடையா யென்றும்புரந்தரன்றன் தோள்துணித்த புனிதா வென்றும் அடியேனை யாளாகக் கொண்டா யென்றும்அம்மானே ஆரூரெம் மரசே யென்றுங் கடிநாறு பொழிற்கச்சிக் கம்பா வென்றுங்கற்பகமே யென்றென்றே கதறா நில்லே. | 6.31.2 |
312 | நிலைபெறுமா றெண்ணுதியேல் நெஞ்சே நீவா நித்தலுமெம் பிரானுடைய கோயில் புக்குக் புலர்வதன்முன் னலகிட்டு மெழுக்கு மிட்டுப்பூமாலை புனைந்தேத்திப் புகழ்ந்து பாடித் தலையாரக் கும்பிட்டுக் கூத்து மாடிச்சங்கரா சயபோற்றி போற்றி யென்றும் அலைபுனல்சேர் செஞ்சடையெம் ஆதி யென்றும்ஆரூரா வென்றென்றே அலறா நில்லே. | 6.31.3 |
313 | புண்ணியமும் நன்னெறியு மாவ தெல்லாம் நெஞ்சமே இதுகண்டாய் பொருந்தக் கேள்நீ நுண்ணியவெண் ணூல்கிடந்த மார்பா வென்றும்நுந்தாத வொண்சுடரே யென்று நாளும் விண்ணியங்கு தேவர்களும் வேதம் நான்கும் விரைமலர்மேல் நான்முகனும் மாலுங் கூடி எண்ணரிய திருநாம முடையா யென்றும்எழிலாரூ ராவென்றே ஏத்தா நில்லே. | 6.31.4 |
314 | இழைத்தநாள் எல்லை கடப்ப தென்றால்இரவினொடு நண்பகலு மேத்தி வாழ்த்திப் பிழைத்ததெலாம் பொறுத்தருள்செய் பெரியோ யென்றும்பிஞ்ஞகனே மைஞ்ஞவிலுங் கண்டா வென்றும் அழைத்தலறி அடியேனுன் னரணங் கண்டாய்அணியாரூர் இடங்கொண்ட அழகா வென்றுங் குழற்சடையெங் கோனென்றுங் கூறு நெஞ்சேகுற்றமில்லை யென்மேல்நான் கூறி னேனே. | 6.31.5 |
315 | நீப்பரிய பல்பிறவி நீக்கும் வண்ணம் நினைந்திருந்தேன் காண்நெஞ்சே நித்த மாகச் சேப்பிரியா வெல்கொடியி னானே யென்றுஞ்சிவலோக நெறிதந்த சிவனே யென்றும் பூப்பிரியா நான்முகனும் புள்ளின் மேலைப் புண்டரிகக் கண்ணானும் போற்றி யென்னத் தீப்பிழம்பாய் நின்றவனே செல்வ மல்குந்திருவாரூ ராவென்றே சிந்தி நெஞ்சே. | 6.31.6 |
316 | பற்றிநின்ற பாவங்கள் பாற்ற வேண்டிற்பரகதிக்குச் செல்வதொரு பரிசு வேண்டிற் சுற்றிநின்ற சூழ்வினைகள் வீழ்க்க வேண்டிற்சொல்லுகேன் கேள்நெஞ்சே துஞ்சா வண்ணம் உற்றவரும் உறுதுணையும் நீயே யென்றும்உன்னையல்லால் ஒருதெய்வம் உள்கே னென்றும் புற்றரவக் கச்சார்த்த புனிதா வென்றும்பொழிலாரூ ராவென்றே போற்றா நில்லே. | 6.31.7 |
317 | மதிதருவன் நெஞ்சமே உஞ்சு போகவழியாவ திதுகண்டாய் வானோர்க் கெல்லாம் அதிபதியே ஆரமுதே ஆதி யென்றும்அம்மானே ஆரூரெம் மையா வென்றுந் துதிசெய்து துன்றுமலர் கொண்டு தூவிச் சூழும் வலஞ்செய்து தொண்டு பாடிக் கதிர்மதிசேர் சென்னியனே கால காலாகற்பகமே யென்றென்றே கதறா நில்லே. | 6.31.8 |
318 | பாசத்தைப் பற்றறுக்க லாகு நெஞ்சேபரஞ்சோதி பண்டரங்கா பாவ நாசா தேசத் தொளிவிளக்கே தேவ தேவேதிருவாரூர்த் திருமூலத் தானா வென்றும் நேசத்தை நீபெருக்கி நேர்நின் றுள்கி நித்தலுஞ் சென்றடிமேல் வீழ்ந்து நின்று ஏசற்று நின்றிமையோ ரேறே வென்றும்எம்பெருமா னென்றென்றே ஏத்தா நில்லே. | 6.31.9 |
319 | புலன்களைந்தால் ஆட்டுண்டு போது போக்கிப் புறம்புறமே திரியாதே போது நெஞ்சே சலங்கொள்சடை முடியுடைய தலைவா வென்றுந்தக்கன்செய் பெருவேள்வி தகர்த்தா யென்றும் இலங்கையர்கோன் சிரநெரித்த இறைவா வென்றும்எழிலாரூ ரிடங்கொண்ட எந்தா யென்றும் நலங்கொளடி என்றலைமேல் வைத்தா யென்றும்நாடோ றும் நவின்றேத்தாய் நன்மை யாமே. | 6.31.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.32 திருவாரூர் – போற்றித்திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
320 | கற்றவர்க ளுண்ணுங் கனியே போற்றிகழலடைந்தார் செல்லுங் கதியே போற்றி அற்றவர்கட் காரமுத மானாய் போற்றிஅல்லலறுத் தடியேனை ஆண்டாய் போற்றி மற்றொருவ ரொப்பில்லா மைந்தா போற்றிவானவர்கள் போற்றும் மருந்தே போற்றி செற்றவர்தம் புரமெரித்த சிவனே போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.1 |
321 | வங்கமலி கடல்நஞ்ச முண்டாய் போற்றிமதயானை ஈருரிவை போர்த்தாய் போற்றி கொங்கலரும் நறுங்கொன்றைத் தாராய் போற்றிகொல்புலித்தோ லாடைக் குழகா போற்றி அங்கணனே அமரர்கள்தம் இறைவா போற்றிஆலமர நீழலறஞ் சொன்னாய் போற்றி செங்கனகத் தனிக்குன்றே சிவனே போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.2 |
322 | மலையான் மடந்தை மணாளா போற்றிமழவிடையாய் நின்பாதம் போற்றி போற்றி நிலையாக என்னெஞ்சில் நின்றாய் போற்றிநெற்றிமே லொற்றைக்கண் ணுடையாய் போற்றி இலையார்ந்த மூவிலைவே லேந்தி போற்றிஏழ்கடலு மேழ்பொழிலு மானாய் போற்றி சிலையாலன் றெயிலெரித்த சிவனே போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.3 |
323 | பொன்னியலும் மேனியனே போற்றி போற்றிபூதப் படையுடையாய் போற்றி போற்றி மன்னியசீர் மறைநான்கு மானாய் போற்றிமறியேந்து கையானே போற்றி போற்றி உன்னுமவர்க் குண்மையனே போற்றி போற்றிஉலகுக் கொருவனே போற்றி போற்றி சென்னிமிசை வெண்பிறையாய் போற்றி போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.4 |
324 | நஞ்சுடைய கண்டனே போற்றி போற்றிநற்றவனே நின்பாதம் போற்றி போற்றி வெஞ்சுடரோன் பல்லிறுத்த வேந்தே போற்றிவெண்மதியங் கண்ணி விகிர்தா போற்றி துஞ்சிருளி லாட லுகந்தாய் போற்றிதூநீறு மெய்க்கணிந்த சோதி போற்றி செஞ்சடையாய் நின்பாதம் போற்றி போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.5 |
325 | சங்கரனே நின்பாதம் போற்றி போற்றிசதாசிவனே நின்பாதம் போற்றி போற்றி பொங்கரவா நின்பாதம் போற்றி போற்றிபுண்ணியனே நின்பாதம் போற்றி போற்றி அங்கமலத் தயனோடு மாலுங் காணா அனலுருவா நின்பாதம் போற்றி போற்றி செங்கமலத் திருப்பாதம் போற்றி போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.6 |
326 | வம்புலவு கொன்றைச் சடையாய் போற்றிவான்பிறையும் வாளரவும் வைத்தாய் போற்றி கொம்பனைய நுண்ணிடையாள் கூறா போற்றிகுரைகழலாற் கூற்றுதைத்த கோவே போற்றி நம்புமவர்க் கரும்பொருளே போற்றி போற்றிநால்வேத மாறங்க மானாய் போற்றி செம்பொனே மரகதமே மணியே போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.7 |
327 | உள்ளமாய் உள்ளத்தே நின்றாய் போற்றிஉகப்பார் மனத்தென்றும் நீங்காய் போற்றி வள்ளலே போற்றி மணாளா போற்றிவானவர்கோன் தோள்துணித்த மைந்தா போற்றி வெள்ளையே றேறும் விகிர்தா போற்றிமேலோர்க்கு மேலோர்க்கு மேலாய் போற்றி தெள்ளுநீர்க் கங்கைச் சடையாய் போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.8 |
328 | பூவார்ந்த சென்னிப் புனிதா போற்றிபுத்தேளிர் போற்றும் பொருளே போற்றி தேவார்ந்த தேவர்க்குந் தேவே போற்றிதிருமாலுக் காழி யளித்தாய் போற்றி சாவாமே காத்தென்னை யாண்டாய் போற்றிசங்கொத்த நீற்றெஞ் சதுரா போற்றி சேவார்ந்த வெல்கொடியாய் போற்றி போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.9 |
329 | பிரமன்றன் சிரமரிந்த பெரியோய் போற்றிபெண்ணுருவோ டாணுருவாய் நின்றாய் போற்றி கரநான்கும் முக்கண்ணு முடையாய் போற்றிகாதலிப்பார்க் காற்ற எளியாய் போற்றி அருமந்த தேவர்க் கரசே போற்றிஅன்றரக்கன் ஐந்நான்கு தோளுந் தாளுஞ் சிரம்நெரித்த சேவடியாய் போற்றி போற்றிதிருமூலத் தானனே போற்றி போற்றி. | 6.32.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.33 திருவாரூர் அரநெறி – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
330 | பொருங்கைமதக் கரியுரிவைப் போர்வை யானைப்பூவணமும் வலஞ்சுழியும் பொருந்தி னானைக் கரும்புதரு கட்டியையின் னமிர்தைத் தேனைக்காண்பரிய செழுஞ்சுடரைக் கனகக் குன்றை இருங்கனக மதிலாரூர் மூலத் தானத் தெழுந்தருளி யிருந்தானை இமையோ ரேத்தும் அருந்தவனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.1 |
331 | கற்பகமும் இருசுடரு மாயி னானைக்காளத்தி கயிலாய மலையு ளானை விற்பயிலும் மதனழிய விழித்தான் றன்னைவிசயனுக்கு வேடுவனாய் நின்றான் றன்னைப் பொற்பமரும் பொழிலாரூர் மூலத் தானம் பொருந்தியவெம் பெருமானைப் பொருந்தார் சிந்தை அற்புதனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.2 |
332 | பாதியொரு பெண்முடிமேற் கங்கை யானைப்பாசூரும் பரங்குன்றும் மேயான் றன்னை வேதியனைத் தன்னடியார்க் கெளியான் றன்னைமெய்ஞ்ஞான விளக்கானை விரையே நாறும் போதியலும் பொழிலாரூர் மூலத் தானம் புற்றிடங்கொண் டிருந்தானைப் போற்றுவார்கள் ஆதியனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.3 |
333 | நந்திபணி கொண்டருளும் நம்பன் றன்னைநாகேச் சரமிடமா நண்ணி னானைச் சந்திமல ரிட்டணிந்து வானோ ரேத்துந்தத்துவனைச் சக்கரமாற் கீந்தான் றன்னை இந்துநுழை பொழிலாரூர் மூலத் தானம் இடங்கொண்ட பெருமானை இமையோர் போற்றும் அந்தணனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.4 |
334 | சுடர்ப்பவளத் திருமேனி வெண்ணீற் றானைச்சோதிலிங்கத் தூங்கானை மாடத் தானை விடக்கிடுகா டிடமாக உடையான் றன்னைமிக்கரண மெரியூட்ட வல்லான் றன்னை மடற்குலவு பொழிலாரூர் மூலத் தானம் மன்னியவெம் பெருமானை மதியார் வேள்வி அடர்த்தவனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.5 |
335 | தாயவனை எவ்வுயிர்க்குந் தன்னொப் பில்லாத் தகுதில்லை நடம்பயிலுந் தலைவன் றன்னை மாயவனும் மலரவனும் வானோ ரேத்த மறிகடல்நஞ் சுண்டுகந்த மைந்தன் றன்னை மேயவனைப் பொழிலாரூர் மூலத் தானம்விரும்பியஎம் பெருமானை யெல்லாம் முன்னே ஆயவனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.6 |
336 | பொருளியல்நற் சொற்பதங்க ளாயி னானைப்புகலூரும் புறம்பயமும் மேயான் றன்னை மருளியலுஞ் சிந்தையர்க்கு மருந்து தன்னைமறைக்காடுஞ் சாய்க்காடும் மன்னி னானை இருளியல்நற் பொழிலாரூர் மூலத் தானத் தினிதமரும் பெருமானை இமையோ ரேத்த அருளியனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.7 |
337 | காலனைக்கா லாற்காய்ந்த கடவுள் தன்னைக்காரோணங் கழிப்பாலை மேயான் றன்னைப் பாலனுக்குப் பாற்கடலன் றீந்தான் றன்னைப்பணியுகந்த அடியார்கட் கினியான் றன்னைச் சேலுகளும் வயலாரூர் மூலத் தானஞ்சேர்ந்திருந்த பெருமானைப் பவள மீன்ற ஆலவனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.8 |
338 | ஒப்பொருவ ரில்லாத ஒருவன் றன்னைஓத்தூரும் உறையூரும் மேவி னானை வைப்பவனை மாணிக்கச் சோதி யானைமாருதமுந் தீவெளிநீர் மண்ணா னானை *மெய்ப்பொருளாய் அடியேன துள்ளே நின்ற வினையிலியைத் திருமூலத் தானம் மேய அப்பொன்னை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. * இச்செய்யுளின் பின்னிரு அடிகள் பிற பதிப்புகளில் காணப்படவில்லை. | 6.33.9 |
339 | பகலவன்றன் பல்லுகுத்த படிறன் றன்னைப்பராய்த்துறைபைஞ் ஞீலியிடம் பாவித் தானை இகலவனை இராவணனை இடர்செய் தானைஏத்தாதார் மனத்தகத்துள் இருளா னானைப் புகழ்நிலவு பொழிலாரூர் மூலத் தானம் பொருந்தியவெம் பெருமானைப் போற்றார் சிந்தை அகலவனை அரநெறியி லப்பன் றன்னைஅடைந்தடியேன் அருவினைநோய் அறுத்த வாறே. | 6.33.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.34 திருவாரூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
340 | ஒருவனாய் உலகேத்த நின்ற நாளோஓருருவே மூவுருவ மான நாளோ கருவனாய்க் காலனைமுன் காய்ந்த நாளோகாமனையுங் கண்ணழலால் விழித்த நாளோ மருவனாய் மண்ணும்விண்ணுந் தெரித்த நாளோமான்மறிக்கை யேந்தியோர் மாதோர் பாகந் திருவினாள் சேர்வதற்கு முன்னோ பின்னோதிருவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.1 |
341 | மலையார்பொற் பாவையொடு மகிழ்ந்த நாளோ வானவரை வலியமுத மூட்டி யந்நாள் நிலைபேறு பெறுவித்து நின்ற நாளோநினைப்பரிய தழற்பிழம்பாய் நிமிர்ந்த நாளோ அலைசாமே அலைகடல்நஞ் சுண்ட நாளோஅமரர்கணம் புடைசூழ இருந்த நாளோ சிலையால்முப் புரமெரித்த முன்னோ பின்னோதிருவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.2 |
342 | பாடகஞ்சேர் மெல்லடிநற் பாவை யாளும் நீயும்போய்ப் பார்த்தனது பலத்தைக் காண்பான் வேடனாய் வில்வாங்கி யெய்த நாளோவிண்ணவர்க்குங் கண்ணவனாய் நின்ற நாளோ மாடமொடு மாளிகைகள் மல்கு தில்லை மணிதிகழும் அம்பலத்தே மன்னிக் கூத்தை ஆடுவான் புகுவதற்கு முன்னோ பின்னோஅணியாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.3 |
343 | ஓங்கி யுயர்ந்தெழுந்து நின்ற நாளோஓருகம்போல் ஏழுகமாய் நின்ற நாளோ தாங்கியசீர்த் தலையான வானோர் செய்த தக்கன்றன் பெருவேள்வி தகர்த்த நாளோ நீங்கியநீர்த் தாமரையான் நெடுமா லோடுநில்லாயெம் பெருமானே யென்றங் கேத்தி வாங்கிமதி வைப்பதற்கு முன்னோ பின்னோவளராரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.4 |
344 | பாலனாய் வளர்ந்திலாப் பான்மை யானேபணிவார்கட் கங்கங்கே பற்றா னானே நீலமா மணிகண்டத் தெண்டோ ளானேநெருநலையாய் இன்றாகி நாளை யாகுஞ் சீலமே சிவலோக நெறியே யாகுஞ் சீர்மையே கூர்மையே குணமே நல்ல கோலம்நீ கொள்வதற்கு முன்னோ பின்னோகுளிராரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.5 |
345 | திறம்பலவும் வழிகாட்டிச் செய்கை காட்டிச் சிறியையாய்ப் பெரியையாய் நின்ற நாளோ மறம்பலவு முடையாரை மயக்கந் தீர்த்து மாமுனிவர்க் கருள்செய்தங் கிருந்த நாளோ பிறங்கியசீர்ப் பிரமன்றன் தலைகை யேந்திப் பிச்சையேற் றுண்டுழன்று நின்ற நாளோ அறம்பலவு முரைப்பதற்கு முன்னோ பின்னோஅணியாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.6 |
346 | நிலந்தரத்து நீண்டுருவ மான நாளோநிற்பனவும் நடப்பனவும் நீயே யாகிக் கலந்துரைக்கக் கற்பகமாய் நின்ற நாளோகாரணத்தால் நாரணனைக் கற்பித் தன்று வலஞ்சுருக்கி வல்லசுரர் மாண்டு வீழவாசுகியை வாய்மடுத்து வானோ ருய்யச் சலந்தரனைக் கொல்வதற்கு முன்னோ பின்னோதண்ணாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.7 |
347 | பாதத்தால் முயலகனைப் பாது காத்துப் பாரகத்தே பரஞ்சுடராய் நின்ற நாளோ கீதத்தை மிகப்பாடும் அடியார்க் கென்றுங் கேடிலா வானுலகங் கொடுத்த நாளோ பூதத்தான் பொருநீலி புனிதன் மேவிப் பொய்யுரையா மறைநால்வர் விண்ணோர்க் கென்றும் வேதத்தை விரிப்பதற்கு முன்னோ பின்னோவிழவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.8 |
348 | புகையெட்டும் போக்கெட்டும் புலன்க ளெட்டும்பூதலங்க ளவையெட்டும் பொழில்க ளெட்டுங் கலையெட்டுங் காப்பெட்டுங் காட்சி யெட்டுங்கழற்சே வடியடைந்தார் களைக ணெட்டும் நகையெட்டும் நாளெட்டும் நன்மை யெட்டும்நலஞ்சிறந்தார் மனத்தகத்து மலர்க ளெட்டுந் திகையெட்டுந் தெரிப்பதற்கு முன்னோ பின்னோதிருவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.9 |
349 | ஈசனா யுலகேழும் மலையு மாகிஇராவணனை ஈடழித்திட் டிருந்த நாளோ வாசமலர் மகிழ்தென்ற லான நாளோமதயானை யுரிபோர்த்து மகிழ்ந்த நாளோ தாதுமலர் சண்டிக்குக் கொடுத்த நாளோசகரர்களை மறித்திட்டாட் கொண்ட நாளோ தேசமுமை யறிவதற்கு முன்னோ பின்னோதிருவாரூர் கோயிலாக் கொண்ட நாளே. | 6.34.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.35 திருவெண்காடு – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
350 | தூண்டு சுடர்மேனித் தூநீ றாடிச்சூலங்கை யேந்தியோர் சுழல்வாய் நாகம் பூண்டு பொறியரவங் காதிற் பெய்துபொற்சடைக ளவைதாழப் புரிவெண் ணூலர் நீண்டு கிடந்திலங்கு திங்கள் சூடிநெடுந்தெருவே வந்தெனது நெஞ்சங் கொண்டார் வேண்டு நடைநடக்கும் வெள்ளே றேறிவெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.1 |
351 | பாதந் தனிப்பார்மேல் வைத்த பாதர்பாதாள மேழுருவப் பாய்ந்த பாதர் ஏதம் படாவண்ணம் நின்ற பாதர்ஏழுலகு மாய்நின்ற ஏக பாதர் ஓதத் தொலிமடங்கி யூருண் டேறிஒத்துலக மெல்லா மொடுங்கி யபின் வேதத் தொலிகொண்டு வீணை கேட்பார்வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.2 |
352 | நென்னலையோர் ஓடேத்திப் பிச்சைக் கென்று வந்தார்க்கு வந்தேனென் றில்லே புக்கேன் அந்நிலையே நிற்கின்றார் ஐயங் கொள்ளார்அருகே வருவார்போல் நோக்கு கின்றார் நுந்நிலைமை யேதோநும் மூர்தா னேதோஎன்றேனுக் கொன்றாகச் சொல்ல மாட்டார் மென்முலையார் கூடி விரும்பி யாடும் வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.3 |
353 | ஆகத் துமையடக்கி ஆறு சூடிஐவா யரவசைத்தங் கானே றேறிப் போகம் பலவுடைத்தாய்ப் பூதஞ் சூழப்புலித்தோ லுடையாப் புகுந்து நின்றார் பாகிடுவான் சென்றேனைப் பற்றி நோக்கிப்பரிசழித்தென் வளைகவர்ந்தார் பாவி யேனை மேக முகிலுரிஞ்சு சோலை சூழ்ந்த வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.4 |
354 | கொள்ளைக் குழைக்காதிற் குண்டைப் பூதங் கொடுகொட்டி கொட்டிக் குனித்துப் பாட உள்ளங் கவர்ந்திட்டுப் போவார் போல உழிதருவர் நான்தெரிய மாட்டேன் மீண்டேன் கள்ள விழிவிழிப்பார் காணாக் கண்ணாற்கண்ணுளார் போலே கரந்து நிற்பர் வெள்ளச் சடைமுடியர் வேத நாவர்வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.5 |
355 | தொட்டிலங்கு சூலத்தர் மழுவா ளேந்திச்சுடர்க்கொன்றைத் தாரணிந்து சுவைகள் பேசிப் பட்டிவெள் ளேறேறிப் பலியுங் கொள்ளார்பார்ப்பாரைப் பரிசழிப்பா ரொக்கின் றாராற் கட்டிலங்கு வெண்ணீற்றர் கனலப் பேசிக் கருத்தழித்து வளைகவர்ந்தார் காலை மாலை விட்டிலங்கு சடைமுடியர் வேத நாவர்வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.6 |
356 | பெண்பா லொருபாகம் பேணா வாழ்க்கைக்கோள்நாகம் பூண்பனவும் நாணாஞ் சொல்லார் உண்பா ருறங்குவார் ஒவ்வா நங்காய்உண்பதுவும் நஞ்சன்றே லோபி யுண்ணார் பண்பா லவிர்சடையர் பற்றி நோக்கிப்பாலைப் பரிசழியப் பேசு கின்றார் விண்பால் மதிசூடி வேத மோதி வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.7 |
357 | மருதங்க ளாமொழிவர் மங்கை யோடுவானவரும் மாலயனுங் கூடித் தங்கள் சுருதங்க ளாற்றுதித்துத் தூநீ ராட்டித்தோத்திரங்கள் பலசொல்லித் தூபங் காட்டிக் கருதுங்கொல் எம்பெருமான் செய்குற் றேவல்என்பார்க்கு வேண்டும் வரங் கொடுத்து விகிர்தங்க ளாநடப்பர் வெள்ளே றேறிவெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.8 |
358 | புள்ளானும் நான்முகனும் புக்கும் போந்துங் காணார் பொறியழலாய் நின்றான் றன்னை உள்ளானை யொன்றலா உருவி னானைஉலகுக் கொருவிளக்காய் நின்றான் றன்னைக் கள்ளேந்து கொன்றைதூய்க் காலை மூன்றும் ஓவாமே நின்று தவங்கள் செய்த வெள்ளானை வேண்டும் வரங் கொடுப்பார்வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.9 |
359 | மாக்குன் றெடுத்தோன்றன் மைந்த னாகி மாவேழம் வில்லா மதித்தான் றன்னை நோக்குந் துணைத்தேவ ரெல்லாம் நிற்கநொடிவரையில் நோவ விழித்தான் றன்னைக் காக்குங் கடலிலங்கைக் கோமான் றன்னைக் கதிர்முடியுங் கண்ணும் பிதுங்க வூன்றி வீக்கந் தவிர்த்த விரலார் போலும்வெண்காடு மேவிய விகிர்த னாரே. | 6.35.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.36 திருப்பழனம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
360 | அலையார் கடல்நஞ்ச முண்டார் தாமேஅமரர்களுக் கருள்செய்யு மாதி தாமே கொலையாய கூற்ற முதைத்தார் தாமேகொல்வேங்கைத் தோலொன் றசைத்தார் தாமே சிலையாற் புரமூன் றெரித்தார் தாமேதீநோய் களைந்தென்னை யாண்டார் தாமே பலிதேர்ந் தழகாய பண்பர் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.1 |
361 | வெள்ள மொருசடைமே லேற்றார் தாமேமேலார்கண் மேலார்கண் மேலார் தாமே கள்ளங் கடிந்தென்னை யாண்டார் தாமேகருத்துடைய பூதப் படையார் தாமே உள்ளத் துவகை தருவார் தாமேஉறுநோய் சிறுபிணிகள் தீர்ப்பார் தாமே பள்ளப் பரவைநஞ் சுண்டார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.2 |
362 | இரவும் பகலுமாய் நின்றார் தாமேஎப்போது மென்னெஞ்சத் துள்ளார் தாமே அரவ மரையி லசைத்தார் தாமேஅனலாடி யங்கை மறித்தார் தாமே குரவங் கமழுங்குற் றாலர் தாமேகோலங்கள் மேன்மே லுகப்பார் தாமே பரவு மடியார்க்குப் பாங்கர் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.3 |
363 | மாறின் மதின்மூன்று மெய்தார் தாமேவரியரவங் கச்சாக ஆர்த்தார் தாமே நீறுசேர் திருமேனி நிமலர் தாமேநெற்றி நெருப்புக்கண் வைத்தார் தாமே ஏறு கொடுஞ்சூலக் கையார் தாமேஎன்பா பரண மணிந்தார் தாமே பாறுண் தலையிற் பலியார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.364 |
364 | சீரால் வணங்கப் படுவார் தாமேதிசைக்கெல்லாந் தேவாகி நின்றார் தாமே ஆரா வமுதமு மானார் தாமேஅளவில் பெருமை யுடையார் தாமே நீரார் நியம முடையார் தாமேநீள்வரை வில்லாக வளைத்தார் தாமே பாரார் பரவப் படுவார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.5 |
365 | கால னுயிர்வௌவ வல்லார் தாமேகடிதோடும் வெள்ளை விடையார் தாமே கோலம் பலவு முகப்பார் தாமேகோள்நாக நாணாகப் பூண்டார் தாமே நீலம் பொலிந்த மிடற்றார் தாமேநீள்வரையி னுச்சி யிருப்பார் தாமே பால விருத்தரு மானார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.6 |
366 | ஏய்ந்த வுமைநங்கை பங்கர் தாமேஏழூழிக் கப்புறமாய் நின்றார் தாமே ஆய்ந்து மலர்தூவ நின்றார் தாமேஅளவில் பெருமை யுடையார் தாமே தேய்ந்த பிறைசடைமேல் வைத்தார் தாமேதீவா யரவதனை யார்த்தார் தாமே பாய்ந்த படர்கங்கை யேற்றார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.7 |
367 | ஓராதார் உள்ளத்தில் நில்லார் தாமேஉள்ளூறு மன்பர் மனத்தார் தாமே பேராதென் சிந்தை யிருந்தார் தாமேபிறர்க்கென்றுங் காட்சிக் கரியார் தாமே ஊராரு மூவுலகத் துள்ளார் தாமேஉலகை நடுங்காமற் காப்பார் தாமே பாரார் முழவத் திடையார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.8 |
368 | நீண்டவர்க்கோர் நெருப்புருவ மானார் தாமேநேரிழையை யொருபாகம் வைத்தார் தாமே பூண்டரவைப் புலித்தோல்மே லார்த்தார் தாமேபொன்னிறத்த வெள்ளச் சடையார் தாமே ஆண்டுலகே ழனைத்தினையும் வைத்தார் தாமேஅங்கங்கே சிவமாகி நின்றார் தாமே பாண்டவரிற் பார்த்தனுக்குப் பரிந்தார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.9 |
369 | விடையேறி வேண்டுலகத் திருப்பார் தாமேவிரிகதிரோன் சோற்றுத் துறையார் தாமே புடைசூழத் தேவர் குழாத்தார் தாமேபூந்துருத்தி நெய்த்தான மேயார் தாமே அடைவே புனல்சூழ்ஐ யாற்றார் தாமேஅரக்கனையு மாற்ற லழித்தார் தாமே படையாப் பல்பூத முடையார் தாமேபழன நகரெம் பிரானார் தாமே. | 6.36.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.37 திருவையாறு – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
370 | ஆரார் திரிபுரங்கள் நீறா நோக்கும் அனலாடி ஆரமுதே யென்றேன் நானே கூரார் மழுவாட் படையொன் றேந்திக் குறட்பூதப் பல்படையா யென்றேன் நானே பேரா யிரமுடையா யென்றேன் நானேபிறைசூடும் பிஞ்ஞகனே யென்றேன் நானே ஆரா வமுதேயென் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.1 |
371 | தீவாயின் முப்புரங்கள் நீறா நோக்குந் தீர்த்தா புராணனே யென்றேன் நானே மூவா மதிசூடி யென்றேன் நானேமுதல்வாமுக் கண்ணனே யென்றேன் நானே ஏவார் சிலையானே யென்றேன் நானேஇடும்பைக் கடல்நின்று மேற வாங்கி ஆவாவென் றருள்புரியும் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.2 |
372 | அஞ்சுண்ண வண்ணனே யென்றேன் நானேஅடியார்கட் காரமுதே யென்றேன் நானே நஞ்சணி கண்டனே யென்றேன் நானேநாவலர்கள் நான்மறையே யென்றேன் நானே நெஞ்சுணர வுள்புக் கிருந்த போது நிறையு மமுதமே யென்றேன் நானே அஞ்சாதே ஆள்வானே ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.3 |
373 | தொல்லைத் தொடுகடலே யென்றேன் நானேதுலங்கும் இளம்பிறையா யென்றேன் நானே எல்லை நிறைந்தானே யென்றேன் நானேஏழ்நரம்பி னின்னிசையா யென்றேன் நானே அல்லற் கடல்புக் கழுந்து வேனை வாங்கி யருள்செய்தா யென்றேன் நானே எல்லையாம் ஐயாறா வென்றேன் நானேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.4 |
374 | இண்டைச் சடைமுடியா யென்றேன் நானேஇருசுடர் வானத்தா யென்றேன் நானே தொண்டர் தொழப்படுவா யென்றேன் நானேதுருத்திநெய்த் தானத்தா யென்றேன் நானே கண்டங் கறுத்தானே யென்றேன் நானேகனலாகுங் கண்ணானே யென்றேன் நானே அண்டத்துக் கப்பாலாம் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.5 |
375 | பற்றார் புரமெரித்தா யென்றேன் நானே பசுபதி பண்டரங்கா வென்றேன் நானே கற்றார்கள் நாவினா யென்றேன் நானேகடுவிடையொன் றூர்தியா யென்றேன் நானே பற்றானார் நெஞ்சுளா யென்றேன் நானேபார்த்தற் கருள்செய்தா யென்றேன் நானே அற்றார்க் கருள்செய்யும் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.6 |
376 | விண்ணோர் தலைவனே யென்றேன் நானேவிளங்கும் இளம்பிறையா யென்றேன் நானே எண்ணா ரெயிலெரித்தா யென்றேன் நானேஏகம்பம் மேயானே யென்றேன் நானே பண்ணார் மறைபாடி யென்றேன் நானேபசுபதி பால்நீற்றா யென்றேன் நானே அண்ணாஐ யாறனே யென்றேன் நானேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.7 |
377 | அவனென்று நானுன்னை அஞ்சா தேனை அல்ல லறுப்பானே யென்றேன் நானே சிவனென்று நானுன்னை யெல்லாஞ் சொல்லச்செல்வந் தருவானே யென்றேன் நானே பவனாகி யென்னுள்ளத் துள்ளே நின்று பண்டை வினையறுப்பா யென்றேன் நானே அவனென்றே யாதியே ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.8 |
378 | கச்சியே கம்பனே யென்றேன் நானேகயிலாயா காரோணா வென்றேன் நானே நிச்சன் மணாளனே யென்றேன் நானேநினைப்பார் மனத்துளா யென்றேன் நானே உச்சம்போ தேறேறீ யென்றேன் நானேஉள்குவா ருள்ளத்தா யென்றேன் நானே அச்சம் பிணிதீர்க்கும் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.9 |
379 | வில்லாடி வேடனே யென்றேன் நானேவெண்ணீறு மெய்க்கணிந்தா யென்றேன் நானே சொல்லாய சூழலா யென்றேன் நானேசுலாவாய தொன்னெறியே யென்றேன் நானே எல்லாமா யென்னுயிரே யென்றேன் நானேஇலங்கையர்கோன் தோளிறுத்தா யென்றேன் நானே அல்லா வினைதீர்க்கும் ஐயா றனேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.37.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.38 திருவையாறு – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
380 | ஓசை ஒலியெலா மானாய் நீயேஉலகுக் கொருவனாய் நின்றாய் நீயே வாச மலரெலா மானாய் நீயேமலையான் மருகனாய் நின்றாய் நீயே பேசப் பெரிது மினியாய் நீயேபிரானாய் அடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே தேச விளக்கெலா மானாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.1 |
381 | நோக்கரிய திருமேனி யுடையாய் நீயேநோவாமே நோக்கருள வல்லாய் நீயே காப்பரிய ஐம்புலனுங் காத்தாய் நீயேகாமனையுங் கண்ணழலாற் காய்ந்தாய் நீயே ஆர்ப்பரிய மாநாக மார்த்தாய் நீயேஅடியானென் றடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே தீர்ப்பரிய வல்வினைநோய் தீர்ப்பாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.2 |
382 | கனத்தகத்துக் கடுஞ்சுடராய் நின்றாய் நீயேகடல்வரைவான் ஆகாய மானாய் நீயே தனத்தகத்துத் தலைகலனாக் கொண்டாய் நீயே சார்ந்தாரைத் தகைந்தாள வல்லாய் நீயே மனத்திருந்த கருத்தறிந்து முடிப்பாய் நீயேமலர்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே சினத்திருந்த திருநீல கண்டன் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ | 6.38.3 |
383 | வானுற்ற மாமலைக ளானாய் நீயேவடகயிலை மன்னி யிருந்தாய் நீயே ஊனுற்ற ஒளிமழுவாட் படையாய் நீயேஒளிமதியோ டரவுபுனல் வைத்தாய் நீயே ஆனுற்ற ஐந்து மமர்ந்தாய் நீயேஅடியானென் றடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே தேனுற்ற சொன்மடவாள் பங்கன் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.4 |
384 | பெண்ணாண் பிறப்பிலியாய் நின்றாய் நீயேபெரியார்கட் கெல்லாம் பெரியாய் நீயே உண்ணா வருநஞ்ச முண்டாய் நீயேஊழி முதல்வனாய் நின்றாய் நீயே கண்ணா யுலகெலாங் காத்தாய் நீயேகழற்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே திண்ணார் மழுவாட் படையாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.5 |
385 | உற்றிருந்த உணர்வெலா மானாய் நீயேஉற்றவர்க்கோர் சுற்றமாய் நின்றாய் நீயே கற்றிருந்த கலைஞான மானாய் நீயேகற்றவர்க்கோர் கற்பகமாய் நின்றாய் நீயே பெற்றிருந்த தாயவளின் நல்லாய் நீயேபிரானா யடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே செற்றிருந்த திருநீல கண்டன் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.6 |
386 | எல்லா வுலகமு மானாய் நீயேஏகம்ப மேவி யிருந்தாய் நீயே நல்லாரை நன்மை யறிவாய் நீயேஞானச் சுடர்விளக்காய் நின்றாய் நீயே பொல்லா வினைக ளறுப்பாய் நீயேபுகழ்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே செல்வாய செல்வந் தருவாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.7 |
387 | ஆவினில் ஐந்து மமர்ந்தாய் நீயேஅளவில் பெருமை யுடையாய் நீயே பூவினில் நாற்றமாய் நின்றாய் நீயேபோர்க்கோலங் கொண்டெயி லெய்தாய் நீயே நாவில் நடுவுரையாய் நின்றாய் நீயேநண்ணி யடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே தேவ ரறியாத தேவன் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.8 |
388 | எண்டிசைக்கும் ஒண்சுடராய் நின்றாய் நீயேஏகம்ப மேய இறைவன் நீயே வண்டிசைக்கும் நறுங்கொன்றைத் தாராய் நீயேவாரா வுலகருள வல்லாய் நீயே தொண்டிசைத்துன் னடிபரவ நின்றாய் நீயேதூமலர்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே திண்சிலைக்கோர் சரங்கூட்ட வல்லாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.9 |
389 | விண்டார் புரமூன்று மெய்தாய் நீயேவிண்ணவர்க்கும் மேலாகி நின்றாய் நீயே கண்டாரைக் கொல்லும்நஞ் சுண்டாய் நீயேகாலங்கள் ஊழியாய் நின்றாய் நீயே தொண்டாய் அடியேனை ஆண்டாய் நீயேதூமலர்ச்சே வடியென்மேல் வைத்தாய் நீயே திண்டோ ள்விட் டெரியாட லுகந்தாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.10 |
390 | ஆரு மறியா இடத்தாய் நீயேஆகாயந் தேரூர வல்லாய் நீயே பேரும் பெரிய இலங்கை வேந்தன் பெரிய முடிபத் திறுத்தாய் நீயே ஊரும் புரமூன்று மட்டாய் நீயேஒண்டா மரையானும் மாலுங் கூடித் தேரும் அடியென்மேல் வைத்தாய் நீயேதிருவையா றகலாத செம்பொற் சோதீ. | 6.38.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.39 திருமழபாடி – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
391 | நீறேறு திருமேனி யுடையான் கண்டாய்நெற்றிமேல் ஒற்றைக்கண் நிறைந்தான் கண்டாய் கூறாக உமைபாகங் கொண்டான் கண்டாய்கொடியவிட முண்டிருண்ட கண்டன் கண்டாய் ஏறேறி யெங்குந் திரிவான் கண்டாய்ஏழுலகும் ஏழ்மலையு மானான் கண்டாய் மாறானார் தம்மரண மட்டான் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.1 |
392 | கொக்கிறகு சென்னி யுடையான் கண்டாய்கொல்லை விடையேறுங் கூத்தன் கண்டாய் அக்கரைமே லாட லுடையான் கண்டாய்அனலங்கை யேந்திய ஆதி கண்டாய் அக்கோ டரவ மணிந்தான் கண்டாய்அடியார்கட் காரமுத மானான் கண்டாய் மற்றிருந்த கங்கைச் சடையான் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.2 |
393 | நெற்றித் தனிக்கண் ணுடையான் கண்டாய்நேரிழையோர் பாகமாய் நின்றான் கண்டாய் பற்றிப்பாம் பாட்டும் படிறன் கண்டாய்பல்லூர் பலிதேர் பரமன் கண்டாய் செற்றார் புரமூன்றுஞ் செற்றான் கண்டாய்செழுமா மதிசென்னி வைத்தான் கண்டாய் மற்றொரு குற்ற மிலாதான் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.3 |
394 | அலையார்ந்த புனற்கங்கைச் சடையான் கண்டாய்அண்டத்துக் கப்பாலாய் நின்றான் கண்டாய் கொலையான கூற்றங் குமைத்தான் கண்டாய்கொல்வேங்கைத் தோலொன் றுடுத்தான் கண்டாய் சிலையாற் றிரிபுரங்கள் செற்றான் கண்டாய்செழுமா மதிசென்னி வைத்தான் கண்டாய் மலையார் மடந்தை மணாளன் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.4 |
395 | உலந்தார்தம் அங்க மணிந்தான் கண்டாய்உவகையோ டின்னருள்கள் செய்தான் கண்டாய் நலந்திகழுங் கொன்றைச் சடையான் கண்டாய்நால்வேத மாறங்க மானான் கண்டாய் உலந்தார் தலைகலனாக் கொண்டான் கண்டாய்உம்பரார் தங்கள் பெருமான் கண்டாய் மலர்ந்தார் திருவடியென் தலைமேல் வைத்த மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.5 |
396 | தாமரையான் தன்றலையைச் சாய்த்தான் கண்டாய்தகவுடையார் நெஞ்சிருக்கை கொண்டான் கண்டாய் பூமலரா னேத்தும் புனிதன் கண்டாய்புணர்ச்சிப் பொருளாகி நின்றான் கண்டாய் ஏமருவு வெஞ்சிலையொன் றேந்தி கண்டாய்இருளார்ந்த கண்டத் திறைவன் கண்டாய் மாமருவுங் கலைகையி லேந்தி கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.6 |
397 | நீராகி நெடுவரைக ளானான் கண்டாய்நிழலாகி நீள்விசும்பு மானான் கண்டாய் பாராகிப் பௌவமே ழானான் கண்டாய்பகலாகி வானாகி நின்றான் கண்டாய் ஆரேனுந் தன்னடியார்க் கன்பன் கண்டாய்அணுவாகி ஆதியாய் நின்றான் கண்டாய் வாரார்ந்த வனமுலையாள் பங்கன் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.7 |
398 | பொன்னியலுந் திருமேனி யுடையான் கண்டாய்பூங்கொன்றைத் தாரொன் றணிந்தான் கண்டாய் மின்னியலும் வார்சடையெம் பெருமான் கண்டாய்வேழத்தி னுரிவிரும்பிப் போர்த்தான் கண்டாய் தன்னியல்பார் மற்றொருவ ரில்லான் கண்டாய்தாங்கரிய சிவந்தானாய் நின்றான் கண்டாய் மன்னிய மங்கையோர் கூறன் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.8 |
399 | ஆலால முண்டுகந்த ஆதி கண்டாய்அடையலர்தம் புரமூன்று மெய்தான் கண்டாய் காலாலக் காலனையுங் காய்ந்தான் கண்டாய்கண்ணப்பர்க் கருள்செய்த காளை கண்டாய் பாலாரும் மொழிமடவாள் பாகன் கண்டாய்பசுவேறிப் பலிதிரியும் பண்பன் கண்டாய் மாலாலு மறிவரிய மைந்தன் கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.9 |
400 | ஒருசுடரா யுலகேழு மானான் கண்டாய்ஓங்காரத் துட்பொருளாய் நின்றான் கண்டாய் விரிசுடராய் விளங்கொளியாய் நின்றான் கண்டாய்விழவொலியும் வேள்வொலியு மானான் கண்டாய் இருசுடர் மீதோடா இலங்கைக் கோனை ஈடழிய இருபதுதோ ளிறுத்தான் கண்டாய் மருசுடரின் மாணிக்கக் குன்று கண்டாய்மழபாடி மன்னும் மணாளன் றானே. | 6.39.10 |
இத்தலம் சோழநாட்டிலுள்ளது.
சுவாமிபெயர் – வச்சிரத்தம்பேசுவரர்,
தேவியார் – அழகாம்பிகையம்மை.
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.40 திருமழபாடி – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
401 | அலையடுத்த பெருங்கடல்நஞ் சமுதா வுண்டுஅமரர்கள்தந் தலைகாத்த ஐயர் செம்பொற் சிலையெடுத்து மாநாக நெருப்புக் கோத்துத் திரிபுரங்கள் தீயிட்ட செல்வர் போலும் நிலையடுத்த பசும்பொன்னால் முத்தால் நீண்ட நிரைவயிரப் பலகையாற் குவையார்த் துற்ற மலையடுத்த மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.1 |
402 | அறைகலந்த குழல்மொந்தை வீணை யாழும்அந்தரத்திற் கந்தருவர் அமர ரேத்த மறைகலந்த மந்திரமும் நீருங் கொண்டு வழிபட்டார் வானாளக் கொடுத்தி யன்றே கறைகலந்த பொழிற்கச்சிக் கம்ப மேயக் கனவயிரத் திரள்தூணே கலிசூழ் மாடம் மறைகலந்த மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.2 |
403 | உரங்கொடுக்கு மிருண்மெய்யர் மூர்க்கர் பொல்லா ஊத்தைவாய்ச் சமணர்தமை யுறவாக் கொண்ட பரங்கெடுத்திங் கடியேனை ஆண்டு கொண்ட பவளத்தின் திரள்தூணே பசும்பொன் முத்தே புரங்கெடுத்துப் பொல்லாத காம னாகம் பொடியாக விழித்தருளிப் புவியோர்க் கென்றும் வரங்கொடுக்கும் மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.3 |
404 | ஊனிகந்தூ ணுறிகையர் குண்டர் பொல்லா ஊத்தைவாய்ச் சமணருற வாகக் கொண்டு ஞானகஞ்சேர்ந் துள்ளவயி ரத்தை நண்ணா நாயேனைப் பொருளாக ஆண்டு கொண்ட மீனகஞ்சேர் வெள்ளநீர் விதியாற் சூடும் வேந்தனே விண்ணவர்தம் பெருமான் மேக வானகஞ்சேர் மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.4 |
405 | சிரமேற்ற நான்முகன்றன் றலையும் மற்றைத் திருமால்தன் செழுந்தலையும் பொன்றச் சிந்தி உரமேற்ற இரவிபல் தகர்த்துச் சோமன் ஒளிர்கலைகள் படவுழக்கி உயிரை நல்கி நரையேற்ற விடையேறி நாகம் பூண்ட நம்பியையே மறைநான்கும் ஓல மிட்டு வரமேற்கும் மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.5 |
406 | சினந்திருத்துஞ் சிறுப்பெரியார் குண்டர் தங்கள் செதுமதியார் தீவினைக்கே விழுந்தேன் தேடிப் புனந்திருத்தும் பொல்லாத பிண்டி பேணும் பொறியிலியேன் றனைப்பொருளா வாண்டு கொண்டு தனந்திருத்து மவர்திறத்தை யொழியப் பாற்றித்தயாமூல தன்மவழி யெனக்கு நல்கி மனந்திருத்தும் மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.6 |
407 | சுழித்துணையாம் பிறவிவழித் துக்கம் நீக்குஞ் சுருள்சடையெம் பெருமானே தூய தெண்ணீர் இழிப்பரிய பசுபாசப் பிறப்பை நீக்கும் என்றுணையே என்னுடைய பெம்மான் தம்மான் பழிப்பரிய திருமாலும் அயனுங் காணாப் பரிதியே சுருதிமுடிக் கணியாய் வாய்த்த வழித்துணையாம் மழபாடி வயிரத் தூணேஎன்றென்றே நானரற்றி நைகின் றேனே. | 6.40.7 |
இப்பதிகத்தில் 8,9,10-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 6.40.8-10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.41 திருநெய்த்தானம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
408 | வகையெலா முடையாயும் நீயே யென்றும்வான்கயிலை மேவினாய் நீயே யென்றும் மிகையெலாம் மிக்காயும் நீயே யென்றும்வெண்காடு மேவினாய் நீயே யென்றும் பகையெலாந் தீர்த்தாண்டாய் நீயே யென்றும்பாசூர் அமர்ந்தாயும் நீயே யென்றும் திகையெலாந் தொழச்செல்வாய் நீயே யென்றும்நின்றநெய்த் தானாவென் னெஞ்சு ளாயே. | 6.41.1 |
409 | ஆர்த்த எனக்கன்பன் நீயே யென்றும்ஆதிக் கயிலாயன் நீயே யென்றுங் கூர்த்த நடமாடி நீயே யென்றுங்கோடிகா மேய குழகா வென்றும் பார்த்தற் கருள்செய்தாய் நீயே யென்றும்பழையனூர் மேவிய பண்பா வென்றுந் தீர்த்தன் சிவலோகன் நீயே யென்றும்நின்றநெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.2 |
410 | அல்லாய்ப் பகலானாய் நீயே யென்றும்ஆதிக் கயிலாயன் நீயே யென்றும் கல்லா லமர்ந்தாயும் நீயே யென்றுங்காளத்திக் கற்பகமும் நீயே யென்றும் சொல்லாய்ப் பொருளானாய் நீயே யென்றுந்சோற்றுத் துறையுறைவாய் நீயே யென்றும் செல்வாய்த் திருவானாய் நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.3 |
411 | மின்னே ரிடைபங்கன் நீயே யென்றும்வெண்கயிலை மேவினாய் நீயே யென்றும் பொன்னேர் சடைமுடியாய் நீயே யென்றும்பூத கணநாதன் நீயே யென்றும் என்னா விரதத்தாய் நீயெ யென்றும்ஏகம்பத் தென்னீசன் நீயே யென்றும் தென்னூர்ப் பதியுளாய் நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.4 |
412 | முந்தி யிருந்தாயும் நீயே யென்றும்முன்கயிலை மேவினாய் நீயே யென்றும் நந்திக் கருள்செய்தாய் நீயே யென்றும்நடமாடி நள்ளாறந் நீயே யென்றும் பந்திப் பரியாயும் நீயே யென்றும்பைஞ்ஞீலி மேவினாய் நீயே யென்றும் சிந்திப் பரியாயும் நீயே யென்றூம்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.5 |
413 | தக்கா ரடியார்க்கு நீயே யென்றுந்தலையார் கயிலாயன் நீயே யென்றும் அக்காரம் பூண்டாயும் நீயே யென்றும்ஆக்கூரில் தான்றோன்றி நீயே யென்றும் புக்காய ஏழுலகும் நீயே யென்றும்புள்ளிருக்கு வேளூராய் நீயே யென்றும் தெக்காரு மாகோணத் தானே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.6 |
414 | புகழும் பெருமையாய் நீயே யென்றும்பூங்கயிலை மேவினாய் நீயே யென்றும் இகழுந் தலையெந்தி நீயே யென்றும்இராமேச் சரத்தின்பன் நீயே யென்றும் அகழும் மதிலுடையாய் நீயே யென்றும்ஆலவாய் மேவினாய் நீயே யென்றும் திகழும் மதிசூடி நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.7 |
415 | வானவர்க்கு மூத்திளையாய் நீயே யென்றும்வானக் கயிலாயன் நீயே யென்றும் கான் நடமாடி நீயே யென்றும்கடவூரில் வீரட்டன் நீயே யென்றும் ஊனார் முடியாறுத்தாய் நீயே யென்றும்ஒற்றியூ ராரூராய் நீயே யென்றும் தேனாய் அமுதானாய் நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.8 |
416 | தந்தைதா யில்லாதாய் நீயே யென்றும்தலையார் கயிலாயன் நீயே யென்றும் எந்தாயெம் பிரானானாய் நீயே யென்றும்ஏகம்பத் தென்னீசன் நீயே யென்றும் முந்திய முக்கணாய் நீயே யென்றும்மூவலூர் மேவினாய் நீயே யென்றும் சிந்தையாய்த் தேனூராய் நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.9 |
417 | மறித்தான் வலிசெற்றாய் நீயே யென்றும்வான்கயிலை மேவினாய் நீயே யென்றும் வெறுத்தார் புறப்பறுப்பாய் நீயே யென்றும்வீழி மிழலையாய் நீயே யென்றும் அறத்தாய் அமுதீந்தாய் நீயே யென்றும்யாவர்க்குந் தாங்கொணா நஞ்ச முண்டு பொறுத்தாய் புலனைந்தும் நீயே யென்றும்நின்ற நெய்த் தானாவென் நெஞ்சு ளாயே. | 6.41.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.42 திருநெய்த்தானம் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
418 | மெய்த்தானத் தகம்படியுள் ஜவர் நின்றுவேண்டிற்றுக் குறைமுடித்து வினைக்குக்கூடாம் இத்தானத் திருந்திங்ங னுய்வா னெண்ணும்இதனையொழி இயம்பக்கேள் ஏழை நெஞ்சே மைத்தான நீள்நயனி பங்கன் வங்கம்வருதிரைநீர் நஞ்சுண்ட கண்டன் மேய நெய்த்தான நன்னகரென் றேத்தி நின்றுநிரையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.1 |
419 | ஈண்டா விரும்பிறவித் துறவா ஆக்கைஇதுநீங்க லாம்விதியுண் டென்று சொல்ல வேண்டாவே நெஞ்சமே விளம்பக் கேள்நீவிண்ணவர்தம் பெருமானார் மண்ணி லென்னை ஆண்டானன் றருவரையாற் புரமுன் றெய்த்அம்மானன் றருவரையாற் புரமுன் றெய்த நீண்டா னுறைதுறைநெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.2 |
420 | பரவிப் பலபலவுந் தேடி யோடிப்பாழாங் குரம்பையிடைக் கிடந்து வாளா குரவிக் குடிவாழ்கை வாழ வெண்ணிக்குலைகை தவிர்நெஞ்சே கூறக் கேள்நீ இரவிக் குலமுதலா வானோர் கூடியெண்ணிறந்த கோடி யமர ராயம் நிரவிக் கரியவன்நெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமெ | 6.42.3 |
421 | அலையார் வினைத்திறஞ்சே ராக்கை யுள்ளேயகப்பட்டு ளாசையெனும் பாசந் தன்னுள் தலையாய்க் கடையாகும் வாழ்வி லாழ்ந்துதளர்ந்துமிக நெஞ்சமே அஞ்ச வேண்டா இலையார் புனக்கொன்றை யெறிநீர்த் திங்கள்இருஞ்சடைமெல் வைத்துகந்தான் இமையோரேத்தும் நிலையா னுறைநிறைநெய்த் தான் மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமெ. | 6.42.4 |
422 | தினைத்தனையோர் பொறையிலா வுயிர்போங் கூட்டைப்பொருளென்று மிகவுன்னி மதியா லிந்த அனைத்துலகும் ஆளலா மென்று பேசும்ஆங்காரந் தவிர்நெஞ்சே யமரர்க் காசு முனைத்துவரு மதில்மூன்றும் பொன்ற அன்றுமுடுகியவெஞ் சிலைவளைத்துச் செந்தீ மூழ்க நினைத்தபெருங் கருணையன்நெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.5 |
423 | மிறைபடுமிவ் வுடல்வாழ்வை மெய்யென்றெண்ணிவினையிலே கிடந்தழுந்தி வியவேல் நெஞ்சே குறைவுடையார் மனத்துளான் குமரன் தாதைகூத்தாடுங் குணமுடையான் கொலைவேற் கையான் அறைகழலுந் திருவடிமேற் சிலம்பும் ஆர்ப்பஅவனிதலம் பெயரவரு நட்டம் நின்ற நிறைவுடையா னிடமாம்நெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.6 |
424 | பேசப் பொருளலாப் பிறவி தன்னைப்பெரிதென்றுன் சிறுமனத்தால் வேண்டி யீண்டு வாசக் குழல்மடவார் போக மென்னும்வலைப்பட்டு வீழாதே வருக நெஞ்சே தூசக் கரியுரித்தான் தூநீ றாடித்துதைந்திலங்கு நூல்மார்பன் தொடர கில்லா நீசர்க் கரியவன்நெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.7 |
425 | அஞ்சப் புலனிவற்றா லாட்ட வாட்டுண்டருநோய்க் கிடமாய் வுடலின் தன்மை தஞ்ச மெனக்கருதித் தாழேல் நெஞ்சேதாழக் கருதுதியே தாழேல் நெஞ்சே வஞ்ச மனத்தவர்கள் காண வொண்ணாமணிகண்டன் வானவர்தம் பிரானென் றேத்தும் நெஞ்சக் கினியவன்நெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.8 |
426 | பொருந்தாத உடலகத்திற் புக்க ஆவிபோமா றறிந்தறிந்தே புலைவாழ் வுன்னி இருந்தாங் கிடர்ப்படநீ வேண்டா நெஞ்சேயிமையவர்தம் பெருமானன் றுமையா ள்ஞ்சக் கருந்தாள் மதகரியை வெருவச் சீறுங்கண்ணுதல்கண் டமராடி கருதார் வேள்வி நிரந்தரமா இனிதுறைநெய்த் தான மென்றுநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.9 |
427 | உரித்தன் றுனக்கிவ் வுடலின் தன்மைஉண்மை யுரைத்தேன் விரத மெல்லாந் தரித்துந் தவமுயன்றும் வாழா நெஞ்சேதம்மிடையி லில்லார்க்கொன் றல்லார்க் கன்னன் எரித்தான் அனலுடையான் எண்டோ ளானேயெம்பெருமா னென்றேத்தா இலங்கைக் கோனை நெரித்தானை நெய்த்தானம் மேவி னானைநினையுமா நினைந்தக்கா லுய்ய லாமே. | 6.42.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.43 திருப்பூந்துருத்தி
திருச்சிற்றம்பலம்
428 | நில்லாத நீர்சடைமேல் நிற்பித் தானைநினையாவென் நெஞ்சை நினைவித் தானைக் கல்லா தனவெல்லாங் கற்பித் தானைக்காணா தனவெல்லாங் காட்டி னானைத் சொல்லா தனவெல்லாஞ் சொல்லி யென்னைத்தொடர்ந்திங் கடியேனை யாளாக் கொண்டு பொல்லாவென் நோய்தீர்த்த புனிதன் தன்னைப்புண்ணியனைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.1 |
429 | குற்றாலங் கோகரணம் மேவி னானைக்கொடுங்கைக் கடுங்கூற்றைப் பாய்ந்தாந்தன்னை உற்றால நஞ்சுண் டொடுக்கி னானையுணராவென் நெஞ்சை யுணர்வித் தானைப் பற்றாலின் கீழ்ங் கிருந்தான் தன்னைப்பண்ணார்ந்த வீணை பயின்றான் தன்னைப் புற்றா டரவார்த்த புனிதன் தன்னைப்புண்ணியனைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.2 |
430 | எனக்கென்றும் இனியானை யெம்மான் தன்னையெழிலாரும் ஏகம்பம் மேயான் தன்னை மனக்கென்றும் வருவானை வஞ்சர் நெஞ்சில்நில்லானை நின்றியூர் மேயான் தன்னைத் தனக்கென்றும் அடியானை யாளாக் கொண்டசங்கரனைச் சங்கவார் குழையான் தன்னைப் பனக்கொன்றைத் தாரணிந்த புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் புந்துரித்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.3 |
431 | வெறியார் மலர்க்கொன்றை சூடி னானைவெள்ளானை வந்திறைஞ்சும் வெண்காட் டானை அறியா தடியே னகப்பட் டேனைஅல்லற்கடல் நின்று மேற வாங்கி நெறிதா னிதுவென்று காட்டி னானைநிச்சல் நலிபிணிகள் தீர்ப்பான் தன்னைப் பொறியா டரவார்த்த புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.4 |
432 | மிக்கானை வெண்ணீறு சண்ணித் தானைவிண்டார் புரமூன்றும் வேவ நோக்கி நக்கானை நான்மரைகள் பாடி னானைநல்லார்கள் பேணிப் பரவ நின்ற தக்கானைத் தண்டா மரைமே லண்ணல்தலைகொண்டு மாத்திரைக்கண் உலக மெல்லாம் புக்கானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.5 |
433 | ஆர்த்தானை வாசுகியை அரைக்கோர் கச்சாஅசைத்தானை அழகாய் பொன்னார் மேனிப் பூத்தானத் தான்முடியைப் பொருந்தா வண்ணம்புணர்ந்தானைப் பூங்கனையா னுடலம் வேவப் பார்த்தானைப் பரிந்தானைப் பனிநீர்க் கங்கைபடர்சடைமேற் பயின்றானைப் பதைப்ப யானை போர்த்தானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.6 |
434 | எரித்தானை எண்ணார் புரங்கள் மூன்றும்இமைப்பளவிற் பொடியாக எழிலார் கையால் உரித்தானை மதகரியை யுற்றுப் பற்றியுமையதனைக் கண்டஞ்சி நடுங்கக் கண்டு சிரித்தானச் சீரார்ந்த பூதஞ் சூழத்திருச்சடைமேல் திங்களும் பாம்பும் நீரும் புரித்தானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.7 |
435 | வைத்தானை வானோ ருலக மெல்லாம்வந்திறைஞ்சி மலர்கொண்டு நின்று போற்றும் வித்தானை வேண்டிற்றொன் றீவான் தன்னைவிண்ணவர்தம் பெருமானை வினைகள் போக உய்த்தானை யொலிகங்கை சடைமேற் றாங்கியொளித்தானை யொருபாகத் துமையோ டாங்கே பொய்த்தானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.8 |
436 | ஆண்டானை வானோ ருலக மெல்லாம்அந்நா ள்றியாத தக்கன் வேள்வி மீண்டாணை விண்ணவர்க ளோடுங் கூடிவிரைமலர்மேல் நான்முகனும் மாலுந் தேட நீண்டானை நெருப்புருவ மானான் தன்னைநிலையிலார் மும்மதிலும் வேவ வில்லைப் பூண்டானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.9 |
437 | மறுத்தானை மலைகோத்தங் கெடுத்தான் தன்னைமணிமுடியோ டிருபதுதோள் நெரியக் காலால் இறுத்தானை யெழுநரம்பி னிசைகேட் டானையெண்டிசைக்கும் கண்ணானான் சிரமே லொன்றை அறுத்தானை யமரர்களுக் கமுதீந் தானையாவர்க்குந் தாங்கொணா நஞ்ச முண்டு பொறுத்தானைப் புண்ணியனைப் புனிதன் தன்னைப்பொய்யிலியைப் பூந்துருத்திக் கண்டேன் நானே. | 6.43.9 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.44 திருச்சோற்றுத்துறை – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
438 | மூத்தவனாய் உலகுக்கு முந்தி னானே முறைமையால் எல்லாம் படைக்கின் றானே. ஏத்தவனாய் ஏழலகு மாயி னானே இன்பனாய்த் துன்பந் களைகி ன்றானே காத்தவனாய் எல்லாந்தான் காண்கின் றானே கடுவினையேன் தீவினையைக் கண்டு போகத் தீர்த்தவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுள் னபயம் நானே. | 6.44.1 |
439 | தலையவனாய் உலகுக்கோர் தன்மை யானே தத்துவனாய்ச் சார்ந்தார்க்கின் னமுதா னானே நிலையனாய் நின்னொப்பா ரில்லா தானே நின்றுணராக் கூற்றத்தைச் சீறிப் பாய்ந்த கொலையவனே கொல்யானைத் தோல்மே லிட்ட கூற்றுவனே கொடிமதில்கள் மூன்று மெய்த சிலையவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுள் னபயம் நானே. | 6.44.2 |
440 | முற்றாத பான்மதியஞ் சூடி னானே முளைத்தெழுந்த கற்பகத்தின் கொழுந்தொப் பானே உற்றாரென் றொருவரையு மில்லா தானே உலகோம்பும் ஒண்சுடரே யோதும் வேதங் கற்றானே யெல்லாக் கலைஞா னமுங் கல்லாதேன் தீவினைநோய் கண்டு போகச் செற்றானே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.3 |
441 | கண்ணவனாய் உலகெல்லாங் காக்கின் றானே காலங்க ளூழிகண் டிருக்கின் றானே விண்ணவனாய் விண்ணவர்க்கும் அருள்செய் வானே வேதனாய் வேதம் விரித்திட் டானே எண்ணவனாய் யெண்ணார் புரங்கள் மூன்றும் இமையாமுன் எரிகொளுவ நோக்கி நக்க திண்ணவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.4 |
442 | நம்பனே நான்மறைக் ளாயி னானே நடமாட வல்லானே ஞானக் கூத்தா கம்பனே கச்சிமா நகரு ளானே கடிமதில்கள் மூன்றினையும் பொடியா எய்த அம்பனே அளவிலாப் பெருமை யானே அடியார்கட் காரமுதே ஆனே றேறுஞ் செம்பொனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுள் னபயம் நானே. | 6.44.5 |
443 | ஆர்ந்தவனே யுலகெலாம் நீயே யாகி யமைந்தவனே யளவிலாப் பெருமை யானே கூர்ந்தவனே குற்றாலம் மேய கூத்தா கொடுமூ விலையதோர் சூல மேந்திப் பேர்ந்தவனே பிரளயங்க ளெல்லா மாய பெம்மானென் றெப்போதும் பேசும் நெஞ்சிற் சேர்ந்தவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.6 |
444 | வானவனாய் வண்மை மனத்தி னானே மாமணிசேர் வானோர் பெருமான் நீயே கானவனாய் ஏனத்தின் பின்சென் றானே கடிய அரணங்கள் மூன்றட் டானே தானவனாய்த் தண்கயிலை மேவி னானே தன்னொப்பா ரில்லாத மங்கைக் கென்றுந் தேனவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.7 |
445 | தன்னவனாய் உலகெலாந் தானே யாகித் தத்துவனாய்ச் சார்ந்தார்க்கின் னமுதா னானே என்னவனா யென்னிதயம் மேவி னானே யீசனே பாச வினைகள் தீர்க்கும் மன்னவனே மலைமங்கை பாக மாக வைத்தவனே வானோர் வணங்கும் பொன்னித் தென்னவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.8 |
446 | எறிந்தானே எண்டிசைக்குங் கண்ணா னானே யேழுலக மெல்லாமுன் னாய்நின் றானே அறிந்தார்தாம் ஒரிருவ ரறியா வண்ணம் ஆதியும் அந்தமு மாகி யங்கே பிறிந்தானே பிறரொருவ ரறியா வண்ணம் பெம்மானென் றெஉபோதும் ஏத்து நெஞ்சிற் செறிந்தானே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.9 |
447 | மையனைய கண்டத்தாய் மாலும் மற்றை வானவரும் அறியாத வண்ணச் சூலக் கையவனே கடியிலங்கைக் கோனை யன்று கால்விரலாற் கதிர்முடியுந் தோளுஞ் செற்ற மெய்யவனே யடியார்கள் வேண்டிற் றீயும் விண்ணவனே விண்ணப்பங் கேட்டு நல்குஞ் செய்யவனே திருச்சோற்றுத் துறையு ளானே திகழொளியே சிவனேயுன் னபயம் நானே. | 6.44.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.45திருவொற்றியூர் – திருத்தாண்டகம்
திருச்சிற்றம்பலம்
448 | வண்டோங்கு செங்கமலங் கழுநீர் மல்கும் மதமத்தஞ் சேர்சடைமேல் மதியஞ் சூடித் திண்டோள்கள் ஆயிரமும் வீசி நின்று திசைசேர நடமாடிச் சிவலோகனார் உண்டார்னஞ் சுலகுக்கோ ருறுதி வேண்டி ஒற்றியூர் மேய வொளிவண்ணனார் கண்டேன்நான் கனவகத்திற் கண்டேற் கென்றன் கடும்பிணியுஞ் சடுஞ்தொழிலுங் கைவிட்டவே. | 6.45.1 |
449 | ஆகத்தோர் பாம்பசைத்து வெள்ளே றேறி அணிகங்கை செஞ்சடையி லார்க்கச் சூடிப் பாகத்தோர் பெண்ணுடையார் ஆணு மாவர் பசுவேறி யிழிதருமெம் பரம யோகி காமத்தால் ஐங்கணையான் தன்னை வீழக் கனலா எரிவிழித்த கண்மூன்றினார் ஒமத்தால் நான்மறைகள் ஒதல் ஒவா ஒளிதிகழும் ஒற்றியூ ருறைகின் றாரே. | 6.45.2 |
450 | வெள்ளத்தைச் செஞ்சடைமேல் விரும்பி வைத்தீர் வெண்மதியும் பாம்பு முடனே வைத்தீர் கள்ளத்தை மனத்தகத்தே கரந்து வைத்தீர் கண்டார்க்குப் பொல்லாது கண்டீர் எல்லே கொள்ளத்தான் இசைபாடிப் பலியுங் கொள்ளீர் கோளரவுன்ங் குளிர்மதியுங் கொடியுங் காட்டி உள்ளத்தை நீர்கொண்டீர் ஒதல் ஒவா ஒளிதிகழும் ஒற்றியூர் ருடைய கோவே. | 6.45.3 |
451 | நரையார்ந்த விடையேறி நீறு பூசி நாகங்கச் சரைக்கார்த்தோர் தலைகை யேந்தி உரையாவந் தில்புகுந்து பலிதான் வேண்ட எம்மடிக ளும்மூர்தான் ஏதோ என்ன விரையாதே கேட்டியேல் வேற்கண் நல்லாய் விடுங்கலங்கள் நெடுங்கடலுள் நின்று தோன்றுந் திரைமோதக் கரையேறிச் சங்க மூருந் திருவொற்றி யூரென்றார் தீய வாறே. | 6.45.4 |
452 | மத்தமா களியானை யுரிவை போர்த்து வானகத்தார் தானகத்தா ராகிநின்று பித்தர்தாம் போலங்கோர் பெருமை பேசிப் பேதையரை யச்சுறுத்திப் பெயரக் கண்டு பத்தர்கள்தாம் பலருடனே கூடிப் பாடிப் பயின்றிருக்கு மூரேதோ பணீயீ ரென்ன ஒத்தமைந்த உத்திரநாள் தீர்த்த மாக ஒளிதிகழும் ஒற்றியூ ரென்கின் றாரே. | 6.45.5 |
453 | கடிய விடையேறிக்காள கண்டர் கலையோடு மழுவாளோர் கையி லேந்தி இடிய பலிகொள்ளார் போவா ரல்லர் எல்லாந்தா னிவ்வடிகள் யாரென் பாரே வடிவுடைய மங்கையுந் தாமு மெல்லாம் வருவாரை யெதிர்கண்டோம் மயிலாப் புள்ளே செடிபடு வெண்டலையொள் றேந்தி வந்து திருவொற்றி யூர்புக்கார் தீய வாறே. | 6.45.6 |
454 | வல்லாராய் வானவர்க் ளெல்லாங் கூடி வணங்குவார் வாழ்த்துவார் வந்து நிற்பார் எல்லேயெம் பெருமானைக் காணோ மென்ன எவ்வாற்றால் எவ்வகையாற் காண மாட்டார் நல்லார்கள் நான்மறையோர் கூடி நேடி நாமிருக்கு மூர்பணியீ ரடிகே ளென்ன ஒல்லைதான் திரையேறி யோதம் மீளும் ஒளிதிகழும் ஒற்றியூ ரென்கின் றாரே. | 6.45.7 |
455 | நிலைப்பாடே நான்கண்ட தேடீ கேளாய் நெருநலைநற் பகலிங்கோ ரடிகள் வந்து கலைப்பாடுங் கண்மலருங் கலக்க நோக்கிக் கலந்து பலியிடுவே னேங்குங் காணேன் சலப்பாடே யினியொருநாட் காண்பே னாகில் தன்னாகத் தென்னாகம் ஒடுங்கும் வண்ண முலைப்பாடே படத்தழுவிப் போக லொல்டேன் ஒற்றியூ ருறைந்திங்கே திரிவானையே. | 6.45.8 |
456 | மண்ணல்லை விண்ணல்லை வலய மல்லை மலையல்லை கடலல்லை வாயு வல்லை எண்ணல்லை யெழுத்தல்லை யெரியு மல்லை யிரவல்லை பகலல்லை யாவு மைலை பெண்ணல்லை யாணல்லை பேடு மல்லை பிறிதல்லை யானாயும் பெரியாய் நீயே உண்ணல்லை நல்லார்க்குத் தீயை யல்லை உணர்வரிய ஒற்றியூ ருடைய கோவே. | 6.45.9 |
457 | மருவுற்ற மலர்க்குழலி மடவா ள்ஞ்ச மலைதுளங்கத் திசைநடுங்கச் செறுத்து நோக்கிச் செருவுற்ற வாளரக்கன் வலிதான் மாளத் திருவடியின் விரலொன்றால் அலற வூன்றி உருவொற்றி யங்கிருவ ரோடிக் காண ஒங்கினவவ் வொள்ளழலா ரிங்கே வந்து திருவொற்றி யூர்நம்மூ ரென்று போனார் செறிவளைகள் ஒன்றொன்றாச் சென்ற வாறே. | 6.45.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.46 திருவாவடுதுறை
திருச்சிற்றம்பலம்
458 | நம்பனை நால்வேதங் கரைகண் டானை ஞானப் பெருங்கடலை நன்மை தன்னைக் கம்பனைக் கல்லா லிருந்தான் தன்னைக் கற்பகமா யடியார்கட் கருள்செய் வானைச் செம்பொன்னைப் பவளத்தைத் திரளு முத்தைத் திங்களை ஞாயிற்றைத் தீயை நீரை அம்பொன்னை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.1 |
459 | மின்னானை மின்னிடைச்சே ருருமி னானை வெண்முகிலாய் எழுந்துமழை பொழிவான் தன்னைத் தன்னானைத் தன்னொப்பா ரில்லா தானைத் தாயாகிப் பல்லுயிர்க்கோர் தந்தை யாகி என்னானை யெந்தை பெருமான் தன்னை இருநிலமும் அண்டமுமாய்ச் செக்கர் வானே அன்னானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.2 |
460 | பத்தர்கள் சித்தத்தே பாவித் தானைப் பவளக் கொழுந்தினை மாணிக் கத்தின் தொத்தினைத் தூநெறியாய் நின்றான் தன்னைச் சொல்லுவார் சொற்பொருளின் தோற்ற மாகி வித்தினை முளைக்கிளையை வேரைச் சீரை வினைவயத்தின் தன்சார்பை வெய்ய தீர்க்கும் அத்தனை ஆவடுதண் டுறைYஉள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.3 |
461 | பேணியநற் பிறைதவழ்செஞ் சடையி னானைப் பித்தராம் அடியார்க்கு முத்தி காட்டும் ஏணியை யிடர்க்கடலுட் சுழிக்கப் பட்டிங் கிளைக்கின்றேற் கக்கரைக்கே யேற வாங்குந் தோணியைத் தொண்டனேன் தூய சோதிச் சுலாவெண் குழையானைச் சுடர்பொற் காசின் ஆணியை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.4 |
462 | ஒருமணியை உலகுக்கோ ருறுதி தன்னை உதயத்தி னுச்சியை உருமா னானைப் பருமணியைப் பாலோடஞ் சாடி னானைப் பவித்திரனைப் பசுபதியைப் பவளக் குன்றைத் திருமணியைத் தித்திப்பைத் தேன தாகித் தீங்கரும்பி னின்சுவையைத் திகழுஞ் சோதி அருமணியை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.5 |
463 | ஏற்றானை யெண்டோ ளுடையான் தன்னை யெல்லி நடமாட வல்லான் தன்னைக் கூற்றானைக் கூற்ற முதைத்தான் தன்னைக் குரைகடல்வாய் நஞ்சுண்ட கண்டன் தன்னை நீற்றானை நீளரவொன் றார்த்தான் தன்னை நீண்ட சடை முடிமேல் நீரார் கங்கை ஆற்றானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.6 |
464 | கைம்மான மதகளிற்றை உரித்தான் தன்னைக் கடல்வரைவா னாகாச மானான் தன்னைச் செம்மானப் பவளத்தைத் திகழும் முத்தைத் திங்களை ஞாயிற்றைத் தீயா னானை எம்மானை என்மனமே கோயி லாக இருந்தானை என்புருகும் அடியார் தங்கள் அம்மானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.7 |
465 | மெய்யானைப் பொய்யரொடு விரவா தானை வெள்ளிடையைத் தண்ணிழலை வெந்தீ யெந்துங் கையானைக் காபனுடல் வேவக் காய்ந்த கண்ணானைக் கண்மூ றுடையான் தன்னைப் பையா டரவமதி யுடனே வைத்த சடையானைப் பாய்புலித்தோ லுடையான் தன்னை ஜயானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.8 |
466 | வேண்டாமை வேண்டுவது மில்லான் தன்னை விசயனைமுன் னசைவித்த வேடன் தன்னைத் தூண்டாமைச் சுடர்விடுநற் சோதி தன்னைச் சூலப் படையானைக் காலன் வாழ்நாள் மாண்டோட வுதைசெய்த மைந்தன் தன்னை மண்ணவரும் விண்ணவரும் வணங்கி யேத்தும் ஆண்டானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.9 |
467 | பந்தணவு மெல்விரலாள் பாகன் தன்னைப் பாடலோ டாடல் பயின்றான் தன்னக் கொந்தணவு நறுங்கொன்றை மாலை யானைக் கோலமா நீல மிடற்றான் தன்னைச் செந்தமிழோ டாரியனைச் சீரி யானைத் திருமார்பிற் புரிவெண்ணூல் திகழப் பூண்ட அந்தணனை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.10 |
468 | தரித்தானைத் தண்கடல்நஞ் சுண்டான் தன்னைத் தக்கன்றன் பெருவேள்வி தகர்த்தான் தன்னைப் பிரித்தானைப் பிறைதவழ்செஞ் சடையி னானைப் பெருவலியால் மலையெடுத்த அரக்கன் தன்னை நெரித்தானை நேரிழையாள் பாகத் தானை நீசனேன் உடலுறு நோயான தீர அரித்தானை ஆவடுதண் டுறையுள் மேய அரனடியே அடிநாயேன் அடைந்துய்ந் தேனே. | 6.46.11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.47 திருவாவடுதுறை
திருச்சிற்றம்பலம்
469 | திருவேயென் செல்வமே தேனே வானோர் செழுஞ்சுடரே செழுஞ்சுடர்நற் சோதி மிக்க உருவேஎன் னுறவேஎன் ஊனே ஊனின் உள்ளமே உள்ளத்தி னுள்ளே நின்ற கருவேயென் கற்பகமே கண்ணே கண்ணிற் கருமணியே மணியாடு பாவாய் காவாய் அருவாய வல்வினைநோய் அடையா வண்ணம் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.1 |
470 | மாற்றேன் எழுத்தஞ்சும் என்றன் நாவின் மறவேன் திருவருள்கள் வஞ்ச நெஞ்சின் ஏற்றேன் பிறதெய்வம் எண்ணா நாயேன் எம்பெருமான் திருவடியே எண்ணி னல்லால் மேற்றான்நீ செய்வனகள் செய்யக் கண்டு வேதனைக்கே யிடங்கொடுத்து நாளு நாளும் ஆற்றேன் அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.2 |
471 | வரையார் மடமங்கை பங்கா கங்கை மணவாளா வார்சடையாய் நின்றன் நாமம் உரையா உயிர்போகப் பெறுவே னாகில் உறுநோய்வந் தேத்தனையு முற்றா லென்னே கரையா நினைந்துருகிக் கண்ணீர் மல்கிக் காதலித்து நின்கழலே யேத்து மன்பர்க் கரையா அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.3 |
472 | சிலைத்தார் திரிபுரங்கள் தீயில் வேவச் சிலைவளைவித் துமையவளை யஞ்ச நோக்கிச் கலித்தாங் கிரும்பிடிமேற் கைவைத் தோடுங் களிறுரித்த கங்காளா எங்கள் கோவே நிலத்தார் அவர்தமக்கே பொறையாய் நாளும் நில்லா வுயிரோம்பு நீத னேநான் அலுத்தேன் அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.4 |
473 | நறுமா மலர்கொய்து நீரின் மூழ்கி நாடோறும் நின்கழலே யேத்தி வாழ்த்தித் துறவாத துன்பந் துறந்தேன் தன்னைத் சூழுலகில் ஊழ்வினைவந் துற்றா லென்னெ உறவாகி வானவர்கள் முற்றும் வேண்ட ஒலிதிரைநீர்க் கடல்நஞ்சுண் டுய்யக் கொண்ட அறவா அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.5 |
474 | கோன்நா ரணன் அங்கத் தோள்மேற் கொண்டு கொழுமலரான் தன்சிரத்தைக் கையி லேந்திக் கானார் களிற்றுரிவைப் போர்வை மூடிக் கங்காள வேடராய் எங்குஞ் செல்வீர் நானார் உமக்கோர் வினைக்கே டனேன் நல்வினையுந் தீவினையு மெல்லாம் முன்னே ஆனாய் அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.6 |
475 | உழையுரித்த மானுரிதோ லாடை யானே உமையவள்தம் பெருமானே இமையோர் ஏறே கழையிறுத்த கருங்கடல்நஞ் சுண்ட கண்டா கயிலாய மலையானே உன்பா லன்பர் பிழைபொறுத்தி என்பதுவும் பெரியோய் நின்றன் கடனன்றே பேரருளுள் பால தன்றே அழையுறுத்து மாமயில்க ளாலுஞ் சோலை ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.7 |
476 | உலந்தார் தலைகலனொன் றேந்தி வானோ ருலகம் பலிதிரிவாய் உன்பா லன்பு கலந்தார் மனங்கவருங் காத லானே கனலாடுங் கையவனே ஜயா மெய்யே மலந்தாங் குயிர்ப்பிறவி மாயக் காய மயக்குளே விழுந்தழுந்தி நாளும் நாளும் அலந்தேன் அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.8 |
477 | பல்லார்ந்த வெண்டலை கையி லேந்திப் பசுவேறி யூரூரன் பலிகொள் வானே கல்லார்ந்த மலைமகளும் நீயு மெல்லாங் கரிகாட்டி லாட்டுகந்தீர் கருதீ ராகில் எல்லாரு மெந்தன்னை யிகழ்வர் போலும் ஏழையமண் குண்டர்சாக் கியர்க்ளொன்றுக் கல்லாதார் திறத்தொழிந்தேன் அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.9 |
478 | துறந்தார்ந் தூநெறிக்கண் சென்றே னல்லேன் துணைமாலை சூட்டநான் தூயே னல்லேன் பிறந்தேன்நின் திருவருளே பேசி னல்லாற் பேசாத நாளெல்லாம் பிறவா நாளே செறிந்தார் மதிலிலங்கைக் கோமான் தன்னைச் செறுவரைக்கீ ழடர்த்தருளிச் செய்கை யெல்லாம் அறிந்தேன் அடியேனை அஞ்சே லென்னாய் ஆவடுதண் டுறையுறையும் அமர ரேறே. | 6.47.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.48 திருவலிவலம்
திருச்சிற்றம்பலம்
479 | நல்லான்காண் நான்மறைக ளாயி னான்காண் நம்பன்காண் நணுகாதார் புரமூன் றெய்த வில்லான்காண் விண்ணவர்க்கும் மேலா னான்காண் மெல்லியலாள் பாகன்காண் வேத வேள்விச் சொல்லான்காண் சுடர்மூன்று மாயி னான்காண் தொண்டாகிப் பணிவார்க்குத் தொல்வான் ஈய வல்லான்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.1 |
480 | ஊனவன்காண் உடல்தனக்கோர் உயிரா னான்காண் உள்ளவன்காண் இல்லவன்காண் உமையாட் கென்றுந் தேனவன்காண் திருவவன்காண் திசையா னான்காண் தீர்த்தன்காண் பார்த்தன்றன் பணியைக் கண்ட கானவன்காண் கடலவன்காண் மலையா னான்காண் களியானை யீருரிவை கதறப் போர்த்தும் வானவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.2 |
481 | யேவன்காண் எல்லார்க்கு மியல்பா னான்காண் இன்வன்காண் துன்பங்க ளில்லா தான்காண் தாயவன்காண் உலகுக்கோர் தன்னொப் பில்லாத் தத்துவன்காண் உத்தமன்காண் தானேயெங்கும் ஆயவன்காண் அண்டத்துக் கப்பா லான்காண் அகங்குழைந்து மெய்யரும்பி அழுவார் தங்கள் வாயவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.3 |
482 | உய்த்தவன்காண் உடல்தனக்கோர் உயிரானான்காண் ஒங்காரத் தொருவன்காண் உலகுக் கெல்லாம் வித்தவன்காண் விண்பொழியும் மழையா னான்காண் விளைவவன்காண் விரும்பாதார் நெஞ்சத் தென்றும் பொய்த்தவன்காண் பொழிலேழுந் தாங்கி னான்காண் புனலோடு வளர்மதியும் பாம்புஞ் சென்னி வைத்தவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.4 |
483 | கூற்றவன்காண் குணமவன்காண் குறியா னான்காண் குற்றங்க ளனைத்துங்காண் கோல மாய நீற்றவன்காண் நிழலவன்காண் நெருப்பா னான்காண் நிமிரிபுன் சடைமுடிமேல் நீரார் கங்கை எற்றவன்காண் ஏழலகு மாயி னானிகாண் இமைப்பளவிற் காமனைமுன் பொடியாய் வீழ மாற்றவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.5 |
484 | நிலையவன்காண் தோற்றவன் காணிறையானான்காண் நீரவன்காண் பாரவன்காண் ஊர்முன் றெய்த சிலையவன்காண் செய்யவாய்க் கரிய கூந்தல் தேன்மொழியை ஒருபாகஞ் சேர்த்தி னான்காண் கலையவன்காண் காற்றவன்காண் காலன் வீழக் கறுத்தவன்காண் கயிலாய மென்னுந் தெய்வ மலையவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.6 |
485 | பெண்ணவன்காண் ஆணவன்காண் பெரியோர்க் கென்றும் பெரியவன்காண் அரியவன்காண் அயனா னான்காண் எண்ணவன்காண் எழுத்தவன்காண் இன்பக் கேள்வி இசையவன்காண் இயலவன்காண் எல்லாங் காணுங் கண்ணவன்காண் கருத்தவன்காண் கழிந்தோர் செல்லுங் கதியவன்காண் கருத்தவன்காண் கழிந்தோர் செல்லுங் மண்ணவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானெ. | 6.48.7 |
486 | முன்னவன்காண் பின்னவன்காண் மூவா மேனி முதலவன்காண் முடியவன்காண் மூன்று சோதி அன்னவன்காண் அடியார்க்கும் அண்டத் தார்க்கும் அணியவன்காண் சேயவன்காண் அளவில்சோதி மின்னவன்காண் உருமவன்காண் திருமால் பாகம் வேண்டினன் காணீண்டு புனற்கங்கைக் கென்றும் மன்னவன்காண் வானவைகள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.8 |
487 | நெதியவன்காண் யாவர்க்கும் நினைய வொண்ணா நீதியன்காண் வேதியன்காண் நினைவார்க் கென்றுங் கதியவன்காண் காரவன்காண் கனலா னான்காண் பதியவன்காண் பழமவன்காண் இரதந் தான்காண் பாம்போடு திங்கள் பயில வைத்த மதியவன்காண் வானவர்கள் வணங்கி யேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.9 |
488 | பங்கயத்தின் மேலானும் பால னாகி உலகளந்த படியானும் பரவிக் காணா தங்கைவைத்த சென்னியரா யளக்க மாட்டா அனலவன்காண் அலைகடல்சூழிலங்கை வேந்தன் கொங்கலர்த்த முடிநெரிய விரலா லூன்றுங் குழகன்காண் அழகன்காண் கோல மாய மங்கையர்கோர் கூறனகாண் வானோ ரேத்தும் வலிவலத்தான் காணவனென் மனத்து ளானே. | 6.48.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.49 திருக்கோகரணம்
திருச்சிற்றம்பலம்
489 | சந்திரனுந் தண்புனலுஞ் சந்தித் தான்காண் தாழ்சடையான்காண் சார்ந்தார்க் கமுதா னான்காண் அந்தரத்தி லசுரர்புரம் மூன்றட் டான்காண் அவ்வுருவி லவ்வுருவ மாயி னான்காண் பந்தரத்து நான்மறைகள் பாடி னான்காண் பலபலவும் பாணி பயில்கின் றான்காண் மந்திரத்து மறைப்பொருளு மாயி னான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.1 |
490 | தந்தவத்தன் தந்தலையைத் தாங்கி னான்காண் சாரணன்காண் சார்ந்தார்க்கின் னமுதா னான்காண் கெந்தத்தன் காண்கெடில வீரட் டன்காண் கேடிலிகாண் கெடுப்பார்மற் றில்லா தான்காண் வெந்தொத்த நீறுமெய் பூசி னான்காண் வீரன்காண் வியன்கயிலை மேவி னான்காண் வந்தொத்த நெடுமாற்கும் அறிவொ னான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.2 |
491 | தன்னுருவம் யாவருக்குந் தாக்கா தான்காண் தாழ்சடையெம் பெருமான்காண் தக்கார்க் குள்ள பொன்னுருவச் சோதிபுன லாடி னான்காண் புராணன்காண் பூதங்க ளாயி னான்காண் மின்னுருவ நுண்ணிடையான் பாகத் தான்காண் வேழத்தி னுரிவெருவப் போர்த்தான் தான்காண் மன்னுருவாய் மாமறைக ளோதி னான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.3 |
492 | ஆறேறு செஞ்சடையெம் ஆரூ ரன்காண் அன்பன்காண் அணிபழனம் மேயான் றான்காண் நீறேறி நிழல்திகழும் மேனி யான்காண் நிருபன்காண் நிகரொன்று மில்லா தான்காண் கூறேறு கொடுமழுவாட் படையி னான்காண் கொக்கரையன் காண்குழுநற் பூதத் தான்காண் மாறாய மதில்மூன்றும் மாய்வித் தான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.4 |
493 | சென்றச் சிலைவாங்கிச் சேர்வித் தான்காண் தீயம்பன் காண்திரி புரங்கள் மூன்றும் பொன்றப் பொடியாக நோக்கி னான்காண் பூதன்காண் பூதப் படையாளிகாண் அன்றப் பொழுதே அருள்செய் தான்காண் அனலாடி காண்அடியார்க் கமுதா னான்காண் மன்றல் மணங்கமழும் வார்சடை யான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.5 |
494 | பிறையோடு பெண்ணொருபால் வைத்தான் றான்காண் பேரவன்காண் பிறப்பொன்று மில்லா தான்காண் கறையோடு மணிமிடற்றுக் காபாலி காண் கட்டங்கள் காண்கையிற் கபால மேந்திப் பறையோடு பல்கீதம் பாடி னான்காண் ஆடினான் காண்பாணி யாக நின்று மறையோடு மாகீதங் கேட்டான் றான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.6 |
495 | மின்னளந்த மேல்முகட்டின் மேலுற் றான்காண் விண்ணவர்தம் பெருமான்காண் மேவி லெங்கும் முன்னள்ந்த மூவர்க்கும் முதலா ளான்காண் மூவிலைவேற் சூலத்தெங் கோலத் தான்காண் எண்ணளந்தென் சிந்தையே மேவி னான்காண் ஏவலன்காண் இமையோர்க் ளேத்த நின்று மண்ணளந்த மாலறியா மாயத் தான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.7 |
496 | பின்னு சடைமேற்பிறை சூடி னான்காண் பேரருளன் காண்பிறப்பொன் றில்லா தான்காண் முன்னி யுலகுக்கு முன்னா னான்காண் மூவெயிலுஞ் செற்றுகந்த முதல்வன் றான்காண் இன்னவுரு வென்றறிவொண் ணாதான் றான்காண் ஏழ்கடலு மேழுலகு மாயி னான்காண் மன்னும் மடந்தையோர் பாகத் தான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.8 |
497 | வெட்ட வெடித்தார்க்கோர் வெவ்வழ லன்காண் வீரன்காண் வீரட்டம் மேவி னான்காண் பொட்ட அனங்கனையும் நோக்கி னான்காண் பூதன்காண் பூதப் படையி னான்காண் கட்டக் கடுவினைகள் காத்தாள் வான்காண் கண்டன்காண் வண்டுண்ட கொன்றை யான்காண் வட்ட மதிப்பாகஞ் சூடி னான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.9 |
498 | கையாற் கயிலை யெடுத்தான் தன்னைக் கால்விரலால் தோள்நெரிய வூன்றி னான்காண் மெய்யின் நரம்பிசையாற் கேட்பித் தாற்கு மீண்டே யவற்கருள்கள் நல்கி னான்காண் பொய்யர் மனத்துப் புறம்பா வான்காண் போர்ப்படையான் காண்பொருவா ரில்லா தான்காண் மைகொள் மணிமிடற்று வார்சடை யான்காண் மாகடல்சூழ் கோகரணம் மன்னி னானே. | 6.49.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
6.50 திருவீழிமிழமலை
திருச்சிற்றம்பலம்
499 | போரானை ஈருரிவைப் போர்வை யானைப் புலியதளே யுடையாடை போற்றி னானைப் பாரானை மதியானைப் பகலா னானைப் பல்லுயிராய் நெடுவெளியாய்ப் பரந்து நின்ற நீரானைக் காற்றானைத் தீயா னானை நினையாதார் புரமெரிய நினைந்த தெய்வத் தேரானைத் திரிவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.1 |
500 | சவந்தாங்கு மயானத்துச் சாம்ப லென்பு தலையோடு மயிர்க்கயிறு தரித்தான் தன்னைப் பவந்தாங்கு பாசுபத வேடத் தானைப் பண்டமரர் கொண்டுகந்த வேள்வி யெல்லாங் கவர்ந்தானைக் கச்சியே கம்பன் தன்னைக் கழலடைந்தான் மேற்கறுத்த காலன் வீழச் சிவந்தானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.2 |
501 | அன்றாலின் கீழிருந்தங் கறஞ்சொன் னானை அகத்தியனை யுகப்பானை அயன்மால் தேட நின்றானைக் கிடந்தால் நஞ்சுண் டானை நேரிழையைக் கலந்திருந்தே புலன்க ளைந்தும் வென்றானை மீயச்சூர் மேவி னானை மெல்லியலாள் தவத்தினிறை யளக்க லுற்றுச் சென்றானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.3 |
502 | தூயானைச் சுடர்ப்பவளச் சோதி யானைத் தோன்றிய எவ்வுயிர்க்குந் துனையாய் நின்ற தாயானைச் சக்கரமாற் கீந்தான் தன்னைச் சங்கரனைச் சந்தோக சாமம் ஒதும் வாயானை மந்திரிப்பார் மனத்து ளானை வஞ்சனையால் அஞ்செழுத்தும் வழுத்து வார்க்குச் சேயானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.4 |
503 | நற்றவத்தின் நல்லானைத் தீதாய் வந்த நஞ்சமுது செய்தானை அமுத முண்ட மற்றமரர் உலந்தாலும் உலவா தானை வருகாலஞ் செல்காலம் வந்த காலம் உற்றவத்தை யுணர்ந்தாரும் உணர லாகா ஒருசுடரை இருவிசும்பி னூர்மூன் றொன்றச் செற்றவனைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.5 |
504 | மைவான மிடற்றானை அவ்வான் மின்போல் வள்ர்சடைமேல் மதியானை மழையா யெங்கும் பெய்வானைப் பிச்சாட லாடு வானைப் பிலவாய பேய்க்கணங்க ளார்க்கச் சூலம் பொய்வானைப் பொய்யிலா மெய்யன் தன்னைப் பூதலமும் மண்டலமும் பொருந்து வாழ்கை செய்வானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.6 |
505 | மிக்கானைக் குறைந்தடைந்தார் மேவ லானை வெவ்வேறாய் இருமூன்று சமய மாகிப் புக்கானை எப்பொருட்கும் பொதுவா னானைப் பொன்னுலகத் தவர்போற்றும் பொருளுக் கெல்லாந் தக்கானைத் தானன்றி வேறொன் றில்லாத தத்துவனைத் தடவரையை நடுவு செய்த திக்கனைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.7 |
506 | வானவர்கோன் தோளிறுத்த மைந்தன் தன்னை வளைகுளமும் மறைக்காடும் மன்னி னானை ஊனவனை உயிரவனை யொருநாட் பார்த்தன் உயர்தவத்தின் நிலையறிய லுற்றுச் சென்ற கானவனைக் கயிலாயம் மேவி னானைக் கங்கைசேர் சடையானைக் கலந்தார்க் கென்றுந் தேனவனைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.8 |
507 | பரத்தானை யிப்பக்கம் பலவா னானைப் பசுபதியைப் பத்தர்க்கு முத்தி காட்டும் வரத்தானை வணங்குவார் மனத்து ளானை மாருதமால் எரிமூன்றும் வாய்அம் பீர்க்காஞ் சரத்தானைச் சரத்தையுந்தன் தாட்கீழ் வைத்த தபோதனனைச் சடாமகுடத் தணிந்த பைங்கட் சிரத்தானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.9 |
508 | அறுத்தானை அயந்தலைகள் அஞ்சி லொன்றை அஞ்சாதே வரையடித்த அரக்கன் தோள்கள் இறுத்தானை யெழுநரம்பி னிசைகேட் டானை இந்துவினைத் தேய்த்தானை இரவி தன்பல் பறித்தானைப் பகீரதற்கா வானோர் வேண்டப் பரந்திழியும் புனற்கங்கை பனிபோ லாங்குச் செறித்தானைத் திருவீழி மிழலை யானைச் சேராதார் தீநெறிக்கே சேர்கின் றாரே. | 6.50.10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
உள்ளுறை அட்டவணைக்குத் திரும்ப
திருநாவுக்கரசுசுவாமிகள் அருளிச்செய்த தேவாரப்பதிகங்கள்
ஆறாம் திருமுறை முதற் பகுதி முற்றும்.
Copyrights © 2022 to Saivaneethi. All rights reserved.