திருச்சிற்றம்பலம்

பெருந்திரு இமவான் பெற்ற 
  பெண்கொடி பிரிந்த பின்னை
வருந்துவான் தவங்கள் செய்ய 
  மாமணம் புணர்ந்து மன்னும்
அருந்திரு மேனி தன்பால் 
  அங்கொரு பாக மாகத்
திருந்திட வைத்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   1 
  

 
ஓர்த்துள வாறு நோக்கி 
  உண்மையை உணராக் குண்டர்
வார்த்தையை மெய்யென் றெண்ணி 
  மயக்கில்வீழ்ந் தழுந்து வேனைப்
பேர்த்தெனை ஆளாக் கொண்டு 
  பிறவிவான் பிணிக ளெல்லாந்
தீர்த்தருள் செய்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   2 

 

ஒன்றிய தவத்து மன்னி 
  உடையனாய் உலப்பில் காலம்
நின்றுதங் கழல்க ளேத்தும் 
  நீள்சிலை விசய னுக்கு
வென்றிகொள் வேட னாகி 
  விரும்பிவெங் கான கத்துச்
சென்றருள் செய்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   3 
 

அஞ்சையும் அடக்கி ஆற்ற 
  லுடையனாய் அநேக காலம்
வஞ்சமில் தவத்துள் நின்று 
  மன்னிய பகீர தற்கு
வெஞ்சின முகங்க ளாகி 
  விசையொடு பாயுங் கங்கைச்
செஞ்சடை யேற்றார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   4  
 

நிறைந்தமா மணலைக் கூப்பி 
  நேசமோ டாவின் பாலைக்
கறந்துகொண் டாட்டக் கண்டு 
  கறுத்ததன் தாதை தாளை
எறிந்தமா ணிக்கப் போதே 
  எழில்கொள்சண் டீசன் என்னச்
சிறந்தபே றளித்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   5 

 
விரித்தபல் கதிர்கொள் சூலம் 
  வெடிபடு தமரு கங்கை
தரித்ததோர் கோல காலப் 
  பயிரவ னாகி வேழம்
உரித்துமை யஞ்சக் கண்டு 
  ஒண்டிரு மணிவாய் விள்ளச்
சிரித்தருள் செய்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   6 
  

 
சுற்றுமுன் இமையோர் நின்று 
  தொழுதுதூ மலர்கள் தூவி
மற்றெமை உயக்கொள் என்ன 
  மன்னுவான் புரங்கள் மூன்றும்
உற்றொரு நொடியின் முன்னம் 
  ஒள்ளழல் வாயின் வீழச்
செற்றருள் செய்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   7 
  

 
முந்தியிவ் வுலக மெல்லாம் 
  படைத்தவன் மாலி னோடும்
எந்தனி நாத னேயென் 
  றிறைஞ்சிநின் றேத்தல் செய்ய
அந்தமில் சோதி தன்னை 
  அடிமுடி யறியா வண்ணஞ்
செந்தழ லானார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.   8 
  

		
இப்பதிகத்தில் 9-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று   9 

   

		
ஒருவரும் நிக ரிலாத 
  ஒண்டிறல் அரக்கன் ஓடிப்
பெருவரை யெடுத்த திண்டோ ள் 
  பிறங்கிய முடிகள் இற்று
மருவியெம் பெருமா னென்ன 
  மலரடி மெள்ள வாங்கித்
திருவருள் செய்தார் சேறைச் 
  செந்நெறிச் செல்வ னாரே.

சுவாமி : சென்னெறியப்பர்; அம்பாள் : ஞானவல்லியம்மை. 10

திருச்சிற்றம்பலம்